การออกเสียงในภาษาญี่ปุ่น นอกจากการออกเสียงใสคือตัวอักษร 「あ」– 「ん」 แล้ว ยังมีการเพิ่มเสียงขึ้นอีกทั้ง เสียงขุ่น เสียงกึ่งขุ่น เสียงควบ และเสียงกัก ดังนี้
เสียงขุ่น/เสียงกึ่งขุ่น
เสียงขุ่น คือ การเปลี่ยนเสียงโดยการการเติมสัญลักษณ์ ( ̏ ) หรือเรียกว่า てんてん (tenten) ที่มุมขวาบนของตัวอักษรทั้งฮิรางานะ และคาตากานะ โดยตัวอักษรที่มีการเพิ่มเสียงโดยเติมสัญลักษณ์ tenten มีด้วยกัน 4 วรรค ดังนี้
วรรค か เมื่อเติม ( ̏ ) จะออกเสียงเป็นตัว G :
|
ฮิรางานะ |
が (ga) |
ぎ (gi) |
ぐ (gu) |
げ (ge) |
ご (go) |
|
คาตากานะ |
ガ (ga) |
キ (gi) |
グ (gu) |
ゲ (ge) |
ゴ (go) |
วรรค さ เมื่อเติม ( ̏ ) จะออกเสียงเป็นตัว Z ยกเว้นตัว しที่ออกเสียงเป็นตัว J : za, ji, zu, se, zo
|
ฮิรางานะ |
ざ (za) |
じ (ji) |
ず (zu) |
ぜ (ze) |
ぞ (zo) |
|
คาตากานะ |
ザ (za) |
ジ (ji) |
ズ (zu) |
ゼ (ze) |
ゾ (zo) |
วรรค た เมื่อเติม ( ̏ ) จะออกเสียงเป็นตัว D ยกเว้นตัว ち ออกเสียงเป็น ji และตัว つ ออกเสียงเป็น zu : da, ji, zu, de, do
|
ฮิรางานะ |
だ (da) |
ぢ (ji) |
づ (zu) |
で (de) |
ど (do) |
|
คาตากานะ |
ダ (da) |
ヂ (ji) |
ヅ (zu) |
デ (de) |
ド (do) |
วรรค は (ha) เมื่อเติม ( ̏ ) จะออกเสียงเป็นตัว B : ba, bi, bu, be, bo
|
ฮิรางานะ |
ば (ba) |
び (bi) |
ぶ (bu) |
べ (be) |
ぼ (bo) |
|
คาตากานะ |
バ (ba) |
ビ (bi) |
ブ (bu) |
ベ (be) |
ボ (bo) |
เสียงกึ่งขุ่น
เสียงกึ่งขุ่น คือ การเปลี่ยนเสียงโดยการเติมสัญลักษณ์ ( ° ) หรือเรียกว่า まる (maru) ที่มุมบนขวาของตัวอักษรทั้งฮิรางานะ และคาตากานะ โดยตัวอักษรที่มีการเพิ่มเสียงโดยเติมสัญลักษณ์ maru คือ
วรรค は (ha) และออกเสียงเป็นตัว P : pa, pi, pu, pe, po
|
ฮิรางานะ |
ぱ (pa) |
ぴ (pi) |
ぷ (pu) |
ぺ (pe) |
ぽ (po) |
|
คาตากานะ |
パ (pa) |
ピ (pi) |
プ (pu) |
ペ (pe) |
ポ (po) |
เสียงควบ
เสียงควบ หรือควบกล้ำ (ตัวอักษรกึ่งสระ) คือการนำตัวอักษรวรรค や (ya) : や (ya), ゆ (yu), よ (yo) ที่มีขนาดเล็กกว่าตัวปกติ 「ゃ/ャ, ゅ/ュ, ょ/ョ」มาผสมกับอักษรแถวสระอิ き し ち に ひ み りและกลุ่มเสียงขุ่นกับกึ่งขุ่น ดังนี้
|
き (ki) |
きゃ (kya) |
きゅ (kyu) |
きょ (kyo) |
|
ぎ (gi) |
ぎゃ (gya) |
ぎゅ (gyu) |
ぎょ (gyo) |
|
し (shi) |
しゃ (sha) |
しゅ (shu) |
しょ (sho) |
|
じ (ji) |
じゃ (ja) |
じゅ (ju) |
じょ (jo) |
|
ち (chi) |
ちゃ (cha) |
ちゅ (chu) |
ちょ (cho) |
|
ぢ (ji) |
ぢゃ (ja) |
ぢゅ (ju) |
ぢょ (jo) |
|
に (ni) |
にゃ (nya) |
にゅ (nyu) |
にょ (nyo) |
|
ひ (hi) |
ひゃ (hya) |
ひゅ (hyu) |
ひょ (hyo) |
|
び (bi) |
びゃ (bya) |
びゅ (byu) |
びょ (byo) |
|
ぴ (pi) |
ぴゃ (pya) |
ぴゅ (pyu) |
ぴょ (pyo) |
|
み (mi) |
みゃ (mya) |
みゅ (myu) |
みょ (myo) |
|
り (ri) |
りゃ (rya) |
りゅ (ryu) |
りょ (ryo) |
เสียงกัก
เสียงกัก คือการใช้ตัวอักษร tsu ตัวเล็ก 「っ/ッ」ซึ่งเป็นเสียงพิเศษที่ไม่เปล่งเสียงออกมา เมื่อผสมกับตัวอักษรอื่น ๆ จะไม่ออกเสียง っ(tsu เล็ก) ตรง ๆ แต่ออกเสียงตัวอักษรตัวต่อไปมาเป็นตัวสะกด เช่น
きっぷ = ki + p + pu = kippu แปลว่า ตั๋ว
けっか = ke + k + ka = kekka แปลว่า ผลลัพธ์
がっこう = ga + k + ko + u = gakkou แปลว่า โรงเรียน
あさって = a + sa + t + te = asatte แปลว่า วันมะรืน
