เสียงเป็นคลื่นกล เกิดจากการสั่นของแหล่งกำเนิดเสียง แล้วส่งพลังงานผ่านอนุภาคของตัวกลาง เช่น อากาศ น้ำ ดิน โลหะต่างๆ โดยคลื่นเสียงเป็นคลื่นตามยาว และบริเวณที่อนุภาคของตัวกลางถูกอัด หรือเคลื่อนที่เข้าหากัน จะมีความดัน หรือความหนาแน่นของอนุภาคของตัวกลาง มากกว่าบริเวณที่อนุภาคของตัวกลางถูกขยาย หรือเคลื่อนที่ห่างออกจากกัน

การได้ยินเสียงต้องมีองค์ประกอบดังนี้

1. แหล่งกำเนิด เช่น เมื่อเราดีดสายกีตาร์ พลังงานจากการดีดซึ่งเป็นพลังงานกล จะถ่ายโอนให้กับสายกีตาร์ ทำให้สายกีตาร์สั่น พลังงานของการสั่นของสายกีตาร์ จะเปลี่ยนเป็นพลังงานเสียงแผ่ออกไปโดยรอบ จึงกล่าวได้ว่า เสียงเกิดจากการสั่นของสายกีตาร์ ซึ่งถือว่า สายกีตาร์เป็นแหล่งกำเนิดเสียง

2. ตัวกลาง เมื่อสายกีตาร์กำลังสั่น พลังงานเสียงที่แผ่ออกจากสายกีตาร์ จะถ่ายโอนพลังงานผ่านอากาศ ทำให้โมเลกุลของอากาศเกิดการสั่น แล้วถ่ายโอนพลังงานที่ได้รับให้แก่โมเลกุลของอากาศที่อยู่ถัดๆ ไป มีผลทำให้เสียงเคลื่อนที่ออกไปโดยรอบแหล่งกำเนิดได้ ดังนั้น ถ้าไม่มีอากาศ เราก็จะไม่มีทางได้ยินเสียง เราจึงถือว่าอากาศเป็นตัวกลางที่เสียงใช้ในการเคลื่อนที่ผ่านไป นอกจากนี้ ยังพบว่าตัวกลางที่เสียงเคลื่อนที่ผ่านไปได้ อาจเป็นของเหลว หรือของแข็งก็ได้เช่นกัน

3. ผู้ฟัง เมื่อเสียงเคลื่อนที่มาถึงหูผู้ฟัง จะทำให้ประสาทสัมผัสในหูรับเสียง ทำให้เกิดการได้ยินเสียงนั้น

เรียบเรียงโดย : ปิตุพร พิมพาเพชร