บางครั้งเด็กอาจเผลอคุยโอ้อวดตนเองให้อยู่เหนือกว่าเพื่อนคนอื่น ๆ ไป อาทิ เพื่อนคุยว่ามีรถของเล่นชิ้นใหม่ เด็กก็อาจคุยทับว่าตนเองมีรถของเล่นที่ใหม่กว่า ดีกว่า และคันใหญ่กว่า เป็นต้น ซึ่งพฤติกรรมเหล่านี้จะหายไปเองเมื่อเด็กรู้จักปรับตัวเข้ากับสังคมได้ดีขึ้น แต่หากเด็กยังคงมีพฤติกรรมขี้อวด คุณพ่อคุณแม่ควรพิจารณาหาสาเหตุที่แท้จริงว่า เด็กอาจมีปมอะไรในใจจึงสร้างภาพโอ้อวดคนอื่น หรือเด็กอาจรู้สึกอ่อนแอเพราะเพื่อนไม่สนใจ จึงต้องสร้างภาพและสร้างเรื่องราวมาดึงดูดความสนใจจากเพื่อน เมื่อคุณพ่อคุณแม่ค้นพบสาเหตุแล้ว ควรรีบปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของลูกก่อนจะติดเป็นนิสัยไปจนโต
หากพบว่าลูกคุยโอ้อวดกับคุณพ่อคุณแม่ หรือคุยข่มเพื่อน เช่น ทำแบบฝึกหัดเสร็จเร็วกว่าคนอื่น วาดรูปสวยกว่าคนอื่น หรือตอบคำถามได้ดีที่สุดในห้อง คุณพ่อคุณแม่ควรพูดคุยและอธิบายให้ลูกเข้าใจว่า การเป็นเด็กเก่งเป็นสิ่งที่ดี แต่ไม่ควรเปรียบเทียบกับเพื่อน เพราะเป็นพฤติกรรมที่ไม่น่ารักและอาจทำให้เพื่อนเสียใจได้
นอกจากการอธิบายว่าพฤติกรรมโอ้อวดเป็นพฤติกรรมที่ไม่น่ารักแล้ว คุณพ่อคุณแม่สามารถแนะนำวิธีปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของลูกได้ โดยการแนะนำให้ลูกสอนหรืออธิบายเพื่อนในสิ่งที่ลูกทำได้ดี เมื่อลูกรู้จักแบ่งปันและมีน้ำใจ ลูกก็จะกลายเป็นเด็กที่น่ารักและเป็นที่รักของทุก ๆ คน
การพูดขัดจังหวะลูกขณะที่เขากำลังพูดคุยโอ้อวดกับเพื่อน ๆ เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง เพราะนอกจากจะทำให้ลูกรู้สึกเสียหน้าแล้ว ยังอาจส่งผลให้ลูกรู้สึกอับอายและขาดความมั่นใจได้ หากคุณพ่อคุณแม่เห็นว่าลูกพูดคุยโอ้อวดเกินจริงมากเกินไป ควรเลี่ยงพาลูกไปที่อื่น หรือทำกิจกรรมอื่นแทน เมื่อกลับถึงบ้านจึงพูดคุยเกี่ยวกับพฤติกรรมโอ้อวดของลูกต่อไป
การต่อว่าด้วยถ้อยคำรุนแรงและน้ำเสียงที่ดุเกินไป จะส่งผลกระทบต่อจิตใจของลูกเป็นอย่างมาก เพราะเมื่อลูกรู้ว่าตัวเองทำผิดหรือประพฤติตัวไม่น่ารัก ไม่เหมาะสม ก็รู้สึกไม่ดีมากพออยู่แล้ว ยิ่งคุณพ่อคุณแม่ตำหนิด้วยความรู้สึกรุนแรงจะยิ่งสร้างบาดแผลในจิตใจให้ลูกมากขึ้นไปอีก หากต้องการให้ลูกเรียนรู้ด้วยตัวเอง ควรชี้แจงด้วยเหตุผลอย่างใจเย็น เพื่อให้ลูกคิดและวิเคราะห์ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างรอบคอบ และหาทางแก้ปัญหาได้อย่างเหมาะสม
เด็กเรียนรู้จากพฤติกรรมของคนใกล้ชิดเป็นหลัก หากคุณพ่อคุณแม่หรือคนในครอบครัวมีพฤติกรรมชอบคุยโอ้อวด หรือคุยทับผู้อื่น เด็กก็อาจจดจำและนำมาประพฤติตามจนติดเป็นนิสัยได้ หากต้องการปรับเปลี่ยนนิสัยของลูก ควรเริ่มต้นจากผู้ใหญ่ใกล้ชิด เมื่อเด็กเห็นว่าไม่มีใครแสดงพฤติกรรมเหล่านี้ เขาก็จะเรียนรู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่ไม่น่ารัก และจะเลิกคุยโอ้อวดไปเอง