กาลครั้งหนึ่งในป่าใหญ่ มีลูกนกอยู่ตัวหนึ่งอาศัยอย
ทุกๆ ครั้ง เวลาที่มันออกหากิน หรือไปเที่ยวเล่น หากมีผู้ล่า หรือมนุษย์ที่จะมาจับมัน มันจะรีบบินหนีไปซ่อนใต้ปีก
“โอ๊ย เบื่อแล้ว ไม่อยากมาคอยบินหลบแบบนี้อี
พ่อนกได้ยินบอกว่า “ไม่เห็นเป็นไรเลย พ่อก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรที่ล
“แต่นี่ผมก็โตขึ้นมากแล้วนะ
“เหลวไหล” ลูกนกได้ฟังดังนั้นก็โมโห หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ไม่ได้
วันถัดมา ลูกนกบินออกจากรัง แล้วไม่กลับมาอีกเลย มันคิดว่ามันโตพอแล้วที่จะด
“ฮะฮ่า เห็นไหมล่ะ ว่าฉันพร้อมแล้ว”
วันหนึ่งมันบินหนีนกผู้ล่าจ
“อ๊ะ นี่มันเขตของมนุษย์แล้วนี่”
“เอาเถอะ ฉันคงจะคิดมากไปเอง” มันเริ่มบินเข้าไปใกล้มนุษย
“เอาเลย” ขาของมันถูกรัดด้วยห่วงเชือ
มันตกใจมาก รีบบินหนีทันที โชคดีที่เด็กลืมจับเชือกแน่
มันบินหนีสุดชีวิต หวังหาที่หลบซ่อน แต่ในเมืองไม่มีที่ไหนที่มั
เรื่องภาวะใต้ปีก เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับทุ
การทำงานใต้บังคับบัญชา หรือมีชีวิตใต้การดูแล (อาจถึงขั้นควบคุม) ของผู้อื่นนั้น อย่างน้อย มันก็รับประกันความปลอดภัยข
“พร้อมหรือยัง ถ้าจะโผบิน”
#สายลมยามเที่ยงคืน
#นิทาน #ลูก #ลูกน้อง #ผู้ใต้บังคับบัญชา #ความพร้อม #ก้าวหน้า #เติบโต