จิตที่สงบแล้ว ไม่วุ่นวาย จึงนับว่าเป็นความสุขอย่างแท้จริง
พุทธศาสนาสนใจในเรื่องทุกข์ที่ละเอียดทางใจมากกว่าทุกข์ทางกาย
ที่เห็นชัดๆ กันอยู่ พระองค์ตรัสว่า สังขารหรือสิ่งปรุงแต่งเป็นทุกข์ทั้งนั้นในโลกนี้
อะไรที่เป็นความสุขมันก็เป็นความทุกข์ในตัวของมันเองด้วย
เช่น เรามีความสุขจากสัตว์เลี้ยงที่น่ารัก นั่นก็แปลว่าเราจะต้องมีความเศร้าโศกเมื่อมันตาย
ฉะนั้นการใช้ชีวิตในโลกนี้ จึงอยู่ที่ว่า ทำอย่างไร เราจึงจะมีช่วงแห่งความสุข มากกว่าความทุกข์
บุญกับบาปต่างกันตรงไหน
อะไรที่ทำไปแล้ว นึกถึงเมื่อใดก็สบายใจ นั่นคือ บุญ
อะไรทำไปแล้ว ย้อนนึกถึงเมื่อไร เกิดความไม่สบายใจ นั่นเป็น บาป
และต่อไปนี้หากท่านอยากจะให้ชีวิตของท่านมีสุขมากกว่าทุกข์
ท่านก็ทำได้ด้วยตัวท่านเอง ด้วยการทำบุญ คือ ทำใจให้บริสุทธิ์ สงบ และสบาย
ธรรมะ โดย ท่านพุทธทาสภิกขุ