นิทานอีสป
แมวกับไก่
แมวตัวหนึ่งจับไก่โดยที่มันตั้งใจจะกินเจ้าไก่ตัวนั้นเป็นอาหาร แต่ก่อนที่มันจะลงมือจัดการกับเจ้าไก่นั้น แมวได้กล่าวเยาะเย้ยถางถางไก่เสียก่อน
“ทำไมเจ้าจึงชอบโก่งคอขันเสียงดังในยามมืดค่ำ จนไม่มีใครนอนหลับได้ลงหากอยู่ใกล้เจ้า” เจ้าแมวกล่าวด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน
“ข้าไม่เคยปลุกใครเลย นอกจากในยามที่เขาสมควรจะลุกขึ้นเพื่อทำธุระการงาน” ไก่ตอบ
แมวได้ยินดังนั้นก็รู้สึกกระหยิ่มยิ้มย่องพลางกล่าวว่า
“ถ้าเป็นเช่นนั้น เจ้าก็อย่าได้พูดอะไรต่อไปเลย เพราะนี่เป็ฯเวลาอาหารเช้าของข้าแล้ว” เจ้าแมวพูดพลางจับเจ้าไก่กินเป็นอาหาร ไก่จึงต้องจบชีวิตลง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
บางครั้งเหตุผลก็ไม่อาจชักจูงจิตใจของผู้ที่โหดร้ายได้ ผู้บริสุทธิ์มักถูกอำนาจป่าเถื่อนทำร้าย