เรื่องและภาพ: กัลยาณี แนวเล็ก

              

หนึ่งในบัณฑิตใหม่ป้ายแดงของรั้วจามจุรี นักแสดงมากความสามารถและกำลังจะมีผลงานการแสดงเรื่องหงส์สะบัดลาย แถมยังมีฝีเท้าไม่แพ้นักฟุตบอลมืออาชีพอย่าง อเล็กซ์-อเล็กซานเดอร์ ไซม่อน เรนเดลล์ เพิ่งคว้าปริญญาสาขาวิชาการจัดการการสื่อสาร(หลักสูตรภาษาอังกฤษ) คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มาหมาดๆ

ทำไมต้องเป็นนิเทศ อินเตอร์
จริงๆ แล้วดูอยู่หลายที่เหมือนกันครับ อยากจะไปเรียนเมืองนอกด้วยแต่ว่าเรามีงานอยู่ตรงนี้ ก็เลยอยากอยู่เมืองไทย และคนในวงการที่เรารู้จักเขาก็จะเรียนนิเทศฯ จุฬากันเยอะมากครับ ผมเลยเหมือนได้คำแนะนำจากเขาว่าถ้าอยากทำงานเบื้องหลังควรไปที่นี่ๆ แล้วมันก็สะดวกด้วยอยู่กลางเมือง เวลาจะทำงานจะกลับบ้านก็ไม่ค่อยลำบากเท่าไหร่ครับ อีกเหตุผลหนึ่งเพราะว่าผมอยากทำงานเบื้องหลังครับ ในอนาคตอยากกำกับ อยากเขียนบท เลยคิดว่านิเทศฯ คงจะเป็นที่ที่ไม่ใช่แค่สอนเรื่องนี้ได้ แต่ว่าเราอยู่ในสังคมของคนที่ชอบอะไรเหมือนเราครับ

นิเทศ อินเตอร์ ต่างกับนิเทศสาขาอื่นอย่างไร

ต่างกันเยอะเลยครับเป็นเรื่องของหลักสูตร ที่แน่ๆ อยู่แล้วก็เป็นภาษาอังกฤษหมดเลย และของอินเตอร์จะเรียนในเรื่องของพวกบริหารมากกว่า ทั้งการจัดการ การบริหารโฆษณา การตลาด จะมีเรื่องธุรกิจเข้ามาเกี่ยวข้องมากขึ้นครับ ส่วนภาคไทยเขาจะเน้นไปในแต่ละสาขาวิชา บางคนจะเรียนฟิล์ม เรียนเขียนบทไปเลย มันก็จะต่างกันตรงนี้ครับ

ส่วนเรื่องการเรียนก็จะมีในเรื่องของการเขียนข่าวที่จะพัฒนาทุกๆ ปีนะครับ คืออย่างปี 1 ก็จะมีเรียนเริ่มต้นการเขียนข่าว ปี 2 ก็จะเขียนข่าวแต่ว่าลึกลงไปอีก และจะลึกลงไปทุกปี จะมีวิชาอย่างอื่นอย่างเช่นพวก economics เข้ามาเกี่ยวข้องเพื่อเป็นการรู้ถึงเศรษฐกิจ เพราะว่าของพวกนี้มันก็สำคัญถ้าเกิดเราจะบริหารบริษัท เราก็ต้องเรียนรู้เรื่องการเงิน เรื่องธุรกิจประเทศ คือคณะอินเตอร์เขาจะมีเรียนทุกอย่าง เรียนทีละนิดของทุกอย่างเพื่อให้มีความรู้เกี่ยวกับทุกอย่างแต่ว่าจะเน้นไปตรงการตลาด ตรงโฆษณาประมาณนี้ครับ

กิจกรรมที่น่าสนใจ
ของผมโดยมากจะร่วมเข้ากิจกรรมตอนเล่นบอลอะไรแบบนี้มากกว่าครับ รับน้องปี 1 ห้องเชียร์อะไรแบบนี้ก็ไปครับ แต่พอขึ้นปี 2 ปี 3 ก็ไม่ค่อยได้เข้าร่วมสนุก โดยมากจะเป็นในเรื่องของฟุตบอลมากกว่าเล่นกับรุ่นพี่ครับ มี 4 ชั้นปีก็คือแข่งกันทุกปี และมีอินเตอร์เกมส์แบบไปเจอกับคณะอื่นครับ

และตอนปี 2 ก็ทำหนังความยาว 5-10 นาที เป็นหนังใบ้ครับ เสียงเป็นซาวน์ที่เราใส่เข้าไปเอง เพราะฉะนั้นไม่ได้มี dialogue เป็นหนังที่เราคิด กำกับ และเล่นเอง แล้วแทบจะถ่ายเองด้วยซ้ำ เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กคนหนึ่งที่ขาดความรักจากที่บ้านมาไม่มีพ่อ อยู่กับแม่และติดยา สุดท้ายตัวเองก็ตายทิ้งแม่ไว้คนเดียว คือเป็นหนังเศร้า แต่ว่าการตัดต่อเราเอาซีนสุดท้ายมาไว้ซีนแรก เหมือนเล่าย้อนครับ

นำสิ่งที่เรียนไปใช้ในการทำงานอย่างไรบ้าง
ใช้แน่นอนครับอย่างผมทำงานตรงนี้ มันก็เรื่องของเบื้องหลัง ง่ายๆ เลยเราต้องทำงานกลุ่มบางทีเราต้องทำงานกับคนที่เราไม่รู้จัก ที่เราไม่ได้สนิท ที่ไม่ใช่เพื่อนสนิทของเรา ซึ่งผมว่าชีวิตประจำวันของทุกคน ต้องเจอปัญหานี้คือมันเป็นเหมือนการฝึก หรือแม้กระทั่งสิ่งเล็กๆ อย่างการเข้าไปพรีเซนต์หน้าห้อง มันฝึกความเป็นผู้นำในตัวเราซึ่งถ้าเราอยากที่จะโต ไม่อยากที่จะโดนคนนู้นคนนี้สั่งตลอดทั้งชีวิตเราก็ต้องมีความเป็นผู้นำในตัวด้วยครับ

ในส่วนนี้คิดว่าอเล็กซ์ได้เปรียบไหม

ผมก็ได้เปรียบนะครับ ได้เปรียบมากเลยครับ เพราะว่าบางสิ่งบางอย่างที่เขาสอน คนอาจจะแค่เห็นในหนังสือ ได้ยินตามที่ครูเขาสอนมา แต่ว่าอย่างเรา เราอยู่กับมันเราทำงานตรงนี้ ในบางส่วนเราก็อาจจะได้เปรียบ แต่ว่าในบางส่วนเราก็เสียเปรียบเพราะว่าเราไม่ได้มีเวลาที่จะทำการบ้านอะไรเยอะๆ เท่าคนอื่นเขาแบบนี้ครับ บางทีมันต้องเลือกระหว่างงานกับเรียนครับ

คุณสมบัติของคนที่เรียนคณะนี้ต้องมี
ในคณะนี้มีคนหลายแบบมาก ผมว่าคนที่เข้ามาในนี้แล้วจะได้อะไรจากตรงนี้คือเป็นคนที่เป็นตัวของตัวเอง และเป็นคนที่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร แล้วเราจะได้อะไรกลับมาช่วยเราในชีวิตประจำวัน เรื่องของการงานถ้าเกิดเรามาทางนี้เพราะว่าสังคม เพื่อน มันจะมีความชอบที่คล้ายเราครับ ซึ่งผมว่าการเป็นตัวของตัวเองนั้นสำคัญ และก็การรู้จักวิธีการที่จะทำงานเป็นกลุ่มครับ ถ้าเกิดเราทำงานคนเดียวเราอยู่ไม่รอดครับบางทีเราก็ต้องรู้จักการทำงานเป็นทีม แบบฟังคนอื่นเขาแบบนี้ครับ
 

อาชีพของเด็กนิเทศ อินเตอร์เมื่อเรียนจบแล้ว
น่าจะไปแนวของโฆษณามากกว่า ในเรื่องของประชาสัมพันธ์ มาร์เก็ตติ้งเท่าที่รู้นะครับ คือรุ่นพี่หลายคนจะไปทางนั้น และก็นิเทศฯ จุฬาเป็นเหมือนลูกของจีทีเอชด้วย เราไปทำงานเราจะเจอคนที่ตอนเราอยู่ปี 1 เขาอยู่ปี 4 อะไรแบบนี้ซึ่งเจอคนในวงการที่เป็นรุ่นพี่เราครับ คือค่อนข้างที่จะเยอะครับ แต่ว่ามันไม่ค่อยหนีไปจากตรงนี้เท่าไหร่ครับ ถ้าเกิดเราอยากมีบริษัท เราก็ต้องรู้วิธีการบริหารด้วย แต่ว่าการสร้างหนังการสร้างละคร เราอยู่กับมันอยู่แล้วครับ ซึ่งบางครั้งการมีประสบการณ์ยังไงมันก็ดีกว่าแค่เรียนจากหนังสือ พอเรามาเรียนตรงนี้เราก็ได้ในส่วนที่เราไม่ค่อยรู้เอามารวมกันมันน่าจะช่วยเราได้เยอะในอนาคตครับ
 

สำหรับน้องๆ ที่สนใจคณะนี้
มีคนมาถามผมเยอะมากเลยครับก็ได้แต่แนะนำ แต่ว่าเราไม่สามารถไปเขียนข้อสอบให้เขาได้ คือเราจะต้องยอมรับว่าถ้าเกิดเราจะเข้านิเทศฯ จุฬาจริงๆ มันยาก มันไม่ใช่เรื่องง่ายแล้วถ้าหันไปมองตัวเองในรุ่นของผม สมัยนั้นไม่ค่อยมีคนสมัครเท่าไหร่ในภาคอินเตอร์ครับ และตัวผมเองเรียนอินเตอร์มาตั้งแต่เด็กเลยได้เปรียบในด้านภาษา ซึ่งถ้าเกิดให้ผมไปสอบเข้าภาคไทยผมว่ายังไงผมก็เข้าไม่ได้ เพราะว่าภาคไทยเขามีแข่งขันกันเป็นแสน เพราะฉะนั้นถ้าเกิดใครที่เข้าไม่ได้ก็ไม่ต้องเสียใจ เพราะนิเทศที่อื่นก็ดีครับ อยู่ที่ตัวเรามากกว่าครับเพราะฉะนั้นอย่าไปเครียดแต่ว่าเราก็ต้องพยายามให้ถึงที่สุด เพราะรับรองว่าถ้าเข้านิเทศฯ จุฬาได้คุณจะได้อะไรกลับไปเยอะมาก ไม่ใช่ได้แค่ความรู้แต่ได้สังคมด้วยครับ

ส่วนเรื่องสัมภาษณ์ไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่ครับเพราะว่าภาษาเราได้ เราค่อนข้างมั่นใจเวลาเราพูดแต่ว่าในเรื่องของการสอบเราทิ้งไม่ได้มันคือครั้งเดียวเลยนะถ้าเกิดสอบไม่ได้คือเราอดเลย ในช่วงเวลา 5-6 เดือนเท่านั้นที่ว่าเราจะต้องไปตามสอบนู้นสอบนี่ให้หมด เราต้องตั้งใจกับมันให้มากๆ ครับ ไม่ใช่แบบทิ้งแล้วก็หมดสิทธิ์ เพราะฉะนั้นใน 5-6 เดือน ถ้าใครอยากที่จะเข้ามหาวิทยาลัยหมายถึงที่ไหนก็ได้ที่เราอยากเข้า ถ้าเราใส่ทุกสิ่งทุกอย่างของเราจริงๆ ผมเชื่อว่ามันก็ได้ครับแต่ว่าไม่ใช่ขี้เกียจอะไรแบบนี้ ซึ่งก็เข้าใจผมเองเคยเป็นครับ