พระมหากษัตริย์ผู้สถาปนาอาณาจักรไทย

1. สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช 
สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชมีพระนามเดิมว่า สิน เสด็จพระราชสมภพเมื่อ พ.ศ. 2277 ใน พ.ศ. 2310 ก่อนกรุงศรีอยุธยาเสียแก่พม่า พระยาตากตีฝ่าพม่าไปตั้งมั่นที่จันทบุรี แล้วรวบรวมกำลังยกพลกลับมากอบกู้เอกราชคืนจากพม่าได้สำเร็จ ทรงสถาปนากรุงธนบุรีเป็นราชธานี และปราบดาภิเษกขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์ หลังจากนั้นทรงปราบชุมนุมต่าง ๆ เพื่อรวมอาณาจักรไทยให้เป็นปึกแผ่น
ตลอดรัชสมัย ทรงฟื้นฟูบ้านเมืองทั้งด้านการปกครอง เศรษฐกิจ และสังคม พระองค์เสด็จสวรรคตเมื่อ พ.ศ. 2325 รวมเวลาที่ครองราชย์ 15 ปี
2. พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชเสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2279 มีพระนามเดิมว่า ทองด้วง ในสมัยธนบุรีมีบรรดาศักดิ์เป็นเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก ครั้นปลายสมัยธนบุรีพระองค์ปราบดาภิเษกขึ้นเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรีเมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2325 ทรงพระนามว่า พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก
พระราชกรณียกิจที่สำคัญได้แก่ ทรง สถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ ทรงป้องกันบ้านเมืองให้พ้นจากข้าศึก ทรงทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา ทรงชำระพระไตรปิฎก ชำระกฎหมาย ก่อสร้างและปฏิสังขรณ์วัดต่างๆ และโปรดเกล้าให้อัญเชิญพระแก้วมรกตจากวัดอรุณราชวรารามฝั่งธนบุรีมาประดิษฐาน ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชทรงครองราชย์นาน 27 ปีเศษ ก็เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2352