ผังมโนทัศน์สาระการเรียนรู้

๑. พยางค์
พยางค์ คือ เสียงที่เปล่งออกมาจะมีหรือไม่มีความหมายก็ได้ โดยพยางค์หนึ่ง ๆ จะต้องประกอบด้วยเสียงพยัญชนะต้น เสียงสระ เสียงวรรณยุกต์ และบางครั้งอาจมีเสียงตัวสะกดประสมอยู่ด้วย

๒. คำ
คำ คือ เสียงที่เปล่งออกมาแล้วมีความหมาย อาจมีพยางค์เดียวหรือหลายพยางค์ก็ได้

๓. ประโยค

ประโยค คือ การนำคำชนิดต่าง ๆ มาเรียงกันให้มีใจความสมบูรณ์

     ๓.๑ ส่วนประกอบของประโยค
ประโยคจะประกอบด้วย ๒ ส่วน คือ ภาคประธาน เป็นส่วนที่แสดงผู้กระทำ และภาคแสดง เป็นส่วนที่แสดงกิริยาหรืออาการของประธาน
     ๓.๒ ประโยค ๒ ส่วน
ประโยค ๒ ส่วน คือ ประโยคที่ประกอบด้วยประธานและกริยา ไม่ต้องมีคำอื่นมาขยาย
     ๓.๓ ประโยค ๓ ส่วน
ประโยค ๓ ส่วน คือ ประโยคที่ต้องนำกรรมมาขยายว่าประธานกระทำต่อสิ่งใด

๔. ประโยคเพื่อการสื่อสาร 

     ๔.๑ ประโยคบอกเล่า
ประโยคบอกเล่า คือ ประโยคที่บอกเรื่องราวต่าง ๆ ให้ผู้อื่นรู้
     ๔.๒ ประโยคปฏิเสธ
ประโยคปฏิเสธ คือ ประโยคที่แสดงการไม่ยอมรับ มักมีคำว่า ไม่ ไม่ใช่ ไม่ได้ ฯลฯ
     ๔.๓ ประโยคคำถาม
ประโยคคำถาม คือ ประโยคที่ต้องการคำตอบ มักมีคำว่า ใคร อะไร ที่ไหน ทำไม อย่างไร ไหม ฯลฯ
     ๔.๔ ประโยคขอร้อง
ประโยคขอร้อง คือ ประโยคที่แสดงความขอร้องให้ผู้อื่นทำอย่างใดอย่างหนึ่ง มักมีคำว่า กรุณา โปรด ช่วย ฯลฯ
     ๔.๕ ประโยคคำสั่ง
ประโยคคำสั่ง คือ ประโยคที่บังคับให้ผู้อื่นทำหรือไม่ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มักมีคำว่า ห้าม อย่า จง ให้ ฯลฯ
     ๔.๖ ประโยคแสดงความต้องการ
ประโยคแสดงความต้องการ คือ ประโยคที่แสดงความต้องการให้ผู้อื่นรับรู้ มักมีคำว่า อยาก ต้องการ ประสงค์ ปรารถนา ฯลฯ 

แหล่งที่มาของเนื้อหา : สำนักพิมพ์วัฒนาพานิช www.wpp.co.th