ทบทวนกริยาแท้ กริยาไม่แท้ กริยาหลัก กริยาช่วย (2)

ต่อจากตอนที่แล้ว TOEIC กริยาแท้ กริยาไม่แท้ กริยาหลัก กริยาช่วย เราได้รู้ว่าคำกริยาแบ่งออกเป็นกริยาแท้และกริยาไม่แท้ โดยกริยาแท้นั้นยังแบ่งได้อีกเป็นกริยาหลักและกริยาช่วยอีก 23 ตัว

กริยาช่วย 23 ตัวประกอบด้วย

1) verb to be = is/am/are/was/were ต้องตามด้วยกริยาหลักในรูป present participle (-ing) หรือ past participle (ช่อง 3)

2) verb to do = do/does/did ต้องตามด้วยกริยาหลักรูป infinitive (ไม่เปลี่ยนรูป)

3) verb to have = have/has/had ต้องตามด้วยกริยาหลักรูป past participle

4) will/would/shall/should/can/could/may/might/must/ought to/used to/need to ต้องตามด้วยกริยาหลักรูป infinitive

2) กริยาไม่แท้

คือคำกริยาที่ไม่ได้ทำหน้าที่เป็นกริยาของประโยค แต่จะทำหน้าที่เป็นคำชนิดอื่นๆ แทน เช่น คำนาม คำคุณศัพท์ คำกริยาวิเศษณ์ โดยกริยาแท้จะมีอยู่ด้วยกัน 3 รูปคือ

1) รูป infinitive ทำหน้าที่เป็นคำนาม คำคุณศัพท์ และคำกริยาวิเศษณ์ โดยจากจะเป็น

Infinitive with to เช่น to walk, to do, to sleep หรือ

Infinitive without to เช่น walk, do, sleep ก็ได้

เช่น

To swim is a very good exercise. กริยาแท้คือ is ส่วน To swim เป็นกริยาไม่แท้

I went to see my family. กริยาแท้คือ went ส่วน to see เป็นกริยาไม่แท้

I can hear the birds sing. กริยาแท้คือ can hear ส่วนกริยาไม่แท้คือ sing

2) รูป gerund (-ing) ทำหน้าที่เสมือนเป็นคำนาม

เช่น

Exercising is good for health. กริยาแท้คือ is ส่วนกริยาไม่แท้คือ Exercising

I love dancing. กริยาแท้คือ love ส่วนกริยาไม่แท้คือ dancing

3) รูป participle (-ing หรือช่อง 3) ทำหน้าที่เป็นคำคุณศัพท์

เช่น

It is a barking dog. ถ้าคำนามที่ถูกขยายทำกริยานั้นเอง กริยาไม่แท้รูป participle ที่ทำหน้าที่เป็นคำคุณศัพท์จะเป็น -ing

It is a barked dog. ถ้าคำนามที่ถูกขยายถูกทำกริยานั้นใส่ กริยาไม่แท้รูป participle ที่ทำหน้าที่เป็นคำคุณศัพท์จะเป็น ช่อง 3

ในเมื่อเราเข้าใจความแตกต่างระหว่างกริยาแท้และกริยาไม่แท้แล้ว เราจะต้องระลึกอยู่เสมอว่ากริยาแท้จะต้องผันตามประธาน กาล หรือรูปประโยค passive ส่วนกริยาไม่แท้นั้นจะอยู่ในรูปใด ทำหน้าที่เป็นคำประเภทใด ต้องแล้วแต่กรณี

PornpanAcademy
www.pornpanacademy.com