อุปลักษณ์ ก็คล้ายกับอุปมาโวหารคือเป็นการเปรียบเทียบเหมือนกัน
แต่เป็นการเปรียบเทียบ สิ่งหนึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่ง
อุปลักษณ์จะไม่กล่าวโดยตรงเหมือนอุปมา แต่ใช้วิธีกล่าวเป็นนัยให้เข้าใจเอาเอง ที่สำคัญ อุปลักษณ์จะไม่มีคำเชื่อมเหมือนอุปมา
ตัวอย่างเช่น
- ขอเป็นเกือกทองรองบาทา ไปจนกว่าชีวันจะบรรลัย
- ทหารเป็นรั้วของชาติ
- เธอคือดอกฟ้าแต่ฉันนั้นคือหมาวัด
- เธอเป็นดินหรือเธอเป็นหญ้าแท้จริงมีค่ากว่าใครนิรันดร์
- ชาวนาเป็นกระดูกสันหลังของชาติ
- ครูคือแม่พิม์ของชาติ
- ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยากำลัง
อ้างอิง : https://www.thaigoodview.com/library/teachershow/ratchaburi/ratana_sri/sec01p01.html
