มนุษย์
โดย อ. ณัฐพล ผาลีพัฒน์
จะเด่นดังมั่งมีหรือขี่ควาย จะรูปสวยรวยทรัพย์นับอักโข
จะยากจนข้นแค้นแสนอดโซ แต่งตัวโก้หรือซอมซ่อเป็นขอทาน
อยูบ้านใหญ่ไม่ขัดสนคนห้อมล้อม หรือกระท่อมร้างกลางดินกินผักหวาน
อยู่ป่าเขาเนาห้วยหินถิ่นลำธาร หรือสำราญในกรุงไกรวิไลตา
จะสูงยศปรากฏกายคนรายล้อม จะเนื้อหอมคนตอมติดคิดใฝ่หา
จะต่ำต้อยน้อยศักดิ์เก็บผักปลา จะไร้ค่าในแดนดินถิ่นไพรพง
สวยเสื้อผ้าอาภรณ์ที่นอนนุ่ม จะสาวหนุ่มคนรุมรักมักไหลหลง
ถึงนาทีชีวีเจ้าปลดปลง ที่เหลือคงคือดีชั่วติดตัวเอย
