“ความทรงจำที่ไม่มีวันลืม”
(๑ เหตุการณ์ ๑ ความเจ็บ ๑ ความรักที่ซ่อมเงื่อน)
เนื้อเรื่องย่อ
ในเรื่องราวของความเป็นไปไม่ได้ของบุคคล ๒ คน ที่ไม่มีวันจะเป็นจริง เขาและเธอคนนั้นต้องจากกันไปอย่างไม่มีเยื่อใย แต่ในที่สุดก็ต้องกลับมารักกันโดยที่คนทั้งสองไม่รู้ตัว
...ไทยแลนด์เมืองแห่งความสงบสุข...
การกลับมาของโรส ศิริภาพร โชติสวัสดิ์สกุล หญิงสาวอายุยี่สิบสองปี ซึ่งจบเอกจากต่างประเทศ
ฮัลโหลค่ะแม่... โรสใกล้จะถึงบ้านแล้วค่ะ โรสมีของขวัญจากอังกฤษมาฝากแม่ด้วยค่ะ
เออ...ก็ดีนะลูกโรส แม่ว่ารีบๆมาหน่อยนะลูก แค่นี้นะจ๊ะ คุณหญิงกัลยาณี ผู้เป็นแม่ของโรสวางสายไป
“ภูมิ” ชาตภูมิ สถิตมหาโชคชัย หนุ่มฮอตประจำวงการบันเทิง สาวติดกันตรึม ไปทุกที่มีแต่ข่าวฉาวตลอดมา
ตู๊ม... โอว...เจ็บนะคุณ ทำอะไรของคุณหรอเนี่ย โรสพูดออกมา
ขอโทษครับ... เสียงอันไพเราะจากหนุ่มฮอต ขอโทษหญิงสาว และส่งสายตาสุดหวานออกมา
ฉันไม่ให้อภัยคุณ และก็ไม่รับคำขอโทษจากคุณหรอก แล้วโรสก็เดินจากไป
เดี๋ยวสิคุณ ผมเป็นดารานะ แล้วก็ฮอตด้วย...
ตระกูล “โชติสวัสดิ์สกุล” และ “สถิตมหาโชคชัย
เป็นตระกลูเพื่อนรักกันมานาน ด้วยเหตุมีคนยุยงทำให้ทั้งสองตระกูลมีข้อบาดหมางกัน มาถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน
โรส และภูมิ เจอกันเมื่อไหร่ก็ทะเลาะกันมาตลอด
๓ เดือนผ่านไปไวเหมือนตาเห็น
โรส และภูมิก็หลงรักกันอย่างจัง จากคู่กัดก็กลายเป็นคู่รักที่แสนจะผูกพัน แต่เนื่องจากทั้งสองตระกูลไม่ชอบพอกัน โรสและภูมิก็ไม่สามารถที่จะรักกันได้อีก
คุณหญิงกัลยาณี แม่ของโรส : ฉันไม่อยากให้ลูกของฉันมายุ่งเกี่ยวกับลูกชายเธอหรอก เดี๋ยวลูกสาวของฉันจะติดเสนียดจากลูกชายเธอ
คุณหญิงผกากอง สถิตมหาโชคชัย แม่ของภูมิ : อย่างกับฉันจะให้ลูกชายอันเป็นที่รักฉันไปรักลูกสาวของเธอหรอก “ไม่มีวัน”
ในที่สุดทั้งสองก็ถูกแยกอยากจากกันด้วยคุณหญิงแม่กัลยาณีจอมวางแผน ที่อ้างว่า ตนไม่สบายอยากจะให้ลูกสาวพาไปรักษาตัวที่เยอรมันถึง ๕ ปี ก่อนจะไปหนึ่งวันโรสก็ได้ไปลาภูมิ และก็นัดเจอกันที่ รีสอร์ทแห่งหนึ่ง เมื่อหนุ่มฮอตรู้ก็ไม่ยอมให้โรสไป เพราะรู้ว่านั้นคือแผนการของคุณหญิงกัลยาณี
ผมไม่ให้คุณไป เพราะมันคือแผนการของแม่คุณ... ภูมิพูดออกมา
นี่คือแม่ของฉันนะ ไม่อยากจะคิดเลยว่า คุณเป็นคนแบบนี้ ฉันเสียใจที่รักคุณ ฉันลาก่อน ...โรสพูด
ทันใดนั้นด้วยความโกรธที่ไร้สติของภูมิ ภูมิคว้าโรสไป และขืนใจโรส จนทั้งสองมีอะไรกันที่ลึกซึ้ง โรสเสียใจอย่างมาก และรู้สึกเจ็บใจที่คิดว่าภูมิเป็นคนดี
๕ ปีต่อมา ที่เยอรมัน
“จีจ้า” ลูกแม่... มาหาแม่โรสหน่อย คนเก่งของแม่ เราจะกลับเมืองไทยกันแล้ว
ณ เซ็นทรัล ลาดพร้าว โรส และจีจ้าก็เจอภูมิ จนถามไถ่กันมาจนรู้ว่า “จีจ้า” คือลูกของภูมิ
ภูมิรู้สึกดีใจมาก ที่เขามีลูกสาวแสนจะน่ารักขนาดนี้ แต่ก็คงจะสายสำหรับเขาไปแล้วที่เขาจะรับผิดชอบดูแลโรส และลูกของเขา ในเวลานั้นภูมิก็ถูกรถชนต่อหน้าต่อตา โรส และจีจ้า เมื่อไปถึงโรงพยาบาลภูมิก็ได้เสียชีวิตไปแล้ว แต่ก่อนที่ภูมิจะเสียก็พูดกับโรสไว้ว่า
“ผมรักคุณนะโรส ดูแลลูกให้ดีนะ จากนั้นลมหายใจสุดท้ายของภูมิก็หมดไปอย่างหน้าใจหาย”
โรสและลูกสาวก็อยู่ด้วยกันสองคนเหมือนเดิม โดยหลงเหลือแค่รูปของภูมิเพียงแผ่นเดียวที่เก็บไว้ดูต่างหน้า
...ฉันจะไม่มีวันลืมคุณนะภูมิ ฉันรักคุณมาก คุณรู้หรือเปล่า
อย่าได้ห่วงฉันกับลูกเลย หลับให้สบายนะ...
วันเวลาที่มีค่าที่สุดคือการได้อยู่กับบุคคลอันเป็นที่รักอย่างมีความสุข และอยู่ด้วยกันจนวินาทีสุดท้าย ถึงแม้จะไม่มีเขาแล้วในวันนี้ แต่เขาก็จะอยู่ในใจของคุณ และอยู่ในความทรงจำที่ไม่มีวันจะลบเลียนได้
........................................จบบริบูรณ์........................................
นางสาวกัญญารัตน์ ตาโม่ง
โรงเรียนนาน้อย จังหวัดน่าน
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ้นเขียนส่งเข้าโครงการต้นกล้าวรรณกรรม รุ่นที่ ๙
อ้นมีความภูมิใจมากที่ได้เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา...
