ถึงเพื่อนทรูฯทุกท่าน (บันทึกเวลา ๐๖.๒๕ น.)

                เดือนแรกของปีกำลังจะผ่านไป  ที่คิดที่หวัง  ให้สัญญากับตัวเองว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่  ไม่รู้ว่าได้ทำกันหรือเปล่า  คงไม่ไปก้าวก่ายในชีวิตของแต่ละเพื่อน ที่พูดขึ้นก็เพียงจะเตือนสติตัวเองโดยบอกเล่าสู่กันฟัง

                เข้าโค้งสุดท้ายของการจัดการเรียนรู้ให้กับนักเรียนของเรา  อย่างที่บอกว่าโรงเรียนของเราต้องรับการประเมินตามโครงการโรงเรียนในฝัน  ในเดือนมีนาคม  ก่อนปิดภาคเรียน  เราต้องจัดระเบียบเกี่ยวกับความประพฤติ  ระเบียบต่างๆที่นักเรียนต้องเข้มในการปฏิบัติ  ค่อนข้างเหนื่อยในการควบคุมดูแล  พูดแต่ปากนักเรียนก็ไม่ทำ 

                “ครูไม่นำ เด็กตามไม่ถูก  ครูไม่ผูก  เด็กก็ไม่พัน”  เป็นประโยคที่ต้องทำความเข้าใจ  เราบอกพวกเรา

                หันมาดูความเป็นจริงในสังคม  เหตุการณ์บ้านเมืองของไทย  ทำไมมันจึงเป็นเรื่องของการพูดกันคนละภาษา  เรื่องเดียวกัน  รู้เรื่องและเข้าใจไม่เหมือนกัน  มันก็ยื้อกันไปมา  เดินหน้าไม่ได้  เสียเวลา  เสียโอกาส  ศักดิ์ศรีชาติก็หาย  ลืมกันไปหมดแล้ว  เรื่องสามัคคี  ทำดีเพื่อในหลวง

                การเมืองเป็นเรื่องของผลประโยชน์และอำนาจ  เราจึงไม่เคยเห็น  นักการเมือง  บอกว่า  พอแล้ว  เราเห็นแต่การสร้างทายาททางการเมือง  ไม่เปิดโอกาสให้คนอื่นบ้างเลย  แล้วก็เห็นแต่ว่า  นักการเมืองร่ำรวยกันถ้วนหน้า  ชาวประชาส่วนใหญ่จนลงๆ