รู้สึกไม่ได้เขียนบล็อกมาเนิ่นนาน...55555

ม.6 มันเป็นอะไรที่วุ่นวายพอควร

ไหนใครเคยบอกเราเนี่ยว่า ม.6 สบาย T.T

รับตรง โควตา กสพท แกท แพท โอ้วววววโนวววว

ก่อนหน้านี้คิดไปคิดมาจะเลือกคณะ สาขา อะไรดี

เอาที่ชอบใจรัก จบมามีงานมั่นคง มีเงินพอที่จะเลี้ยงตัวเองและพ่อแม่

แน่นอน ยากพอควร

สรุปมาลงเอยที่พวกสายวิทย์สุขภาพ เห็นว่าถ้าไปด้านอื่นไม่รอด 55555+

แม้จะยาก แต่ก็ทำให้เต็มที่เนอะ 

อ่านหนังสือมันก็เหนื่อยนะ แต่พ่อแม่เหนื่อยกว่าเรา จริงป่ะ

แต่ช่วงนี้สิ่งยั่วยุมันเยอะเหลือเกิ๊นนนนนนนนนนนน

Lovesick (อ่าน 3 วันรวดจบ แฮะๆ) เกมเศรษฐี  กำจัดออกปาาาย 

ตอนนี้มีเพื่อนๆคนไหนอยู่ม.6 บ้าง..........

อ่านหนังสือกันถึงไหนแล้ววววว

อยากจะบอกว่า

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

สู้ๆนะ  นึกถึงวันที่เราได้ใส่ฃุดนักศึกษา ในมหาลัยที่ใฝ่ฝัน

เชื่อสิ มันฮึดขึ้นมาเลยนะ

เราเองเอารูปมหาลัยที่อยากจะเข้ามาดูบ่อยๆ (ประมาณเหมือนโรคจิต 55555)

บอกกับตัวเองว่า ฉันจะไปอยู่ที่นี่ให้ได้

สวัสดี ^0^