..........หลังจากห่างหายไปหนึ่งปีก็กลับมาแล้ว ที่ไม่ได้เขียนบันทึกเพราะว่าตอน ม.๕ การบ้านและงานเยอะมากๆรวมทั้งกังวลว่าจะทำข้อสอบได้คะแนนไม่ดี ผลสุดท้ายก็ได้เกรด ๔.๐๐ ตามที่คาดหวังไว้และตอนปิดเทอมก็ได้ทำอะไรมากมาย ได้ไปค่ายต่างๆ ได้ค้นพบความต้องการที่แท้จริงของตนเอง ได้ทำสิ่งดีๆช่วยเหลือสังคม ได้เจอเพื่อนมากมายจากหลายๆที่ ดีใจที่เราไม่ปล่อยเวลาปิดเทอมช่วง ม.๕ ก่อนขึ้น ม.๖ เสียไปเปล่าๆ
...........แต่ที่เราเสียดายก็คือเรายังขาดความอดทนต่อความง่วงเวลาเรียน ดังนั้นช่วงที่มีเรียนสานฝัน เราก็เรียนได้ไม่เต็มที่และเรียนไม่จบครอส เรามาคิดดูแล้วเป็นเพราะว่าเราไม่ตั้งใจ เป้าหมายไม่ชัดเจน แรงบันดาลใจยังมีไม่พอ เราจึงค้นหาแรงบันดาลใจไปเรื่อยๆสุดท้ายก็พบคือพ่อกับแม่และน้องๆ เราจึงเอาพ่อกับแม่และน้องๆเป็นแรงบันดาลใจให้ฮึดสู้ในโค้งสุดท้าย ม.๖ แม้ว่าตอนนี้เพิ่งเปิดเทอม ม.๖ แต่อีกไม่ถึงครึ่งปีเราก็จะต้องลงสนามแข่งที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ การสอบแข่งขัน กสพท.
...........เรามีเป้าหมายชัดเจนแล้วขณะนี้ เรากำลังเริ่มอ่านหนังสือไล่จาก ม.๔ ไปถึง ม.๖ และพยายามทำแบบฝึกหัดให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เหตุที่เรากลับมาเขียนบันทึกเพราะว่าอยากบันทึกช่วงเวลาระหว่างเตรียมตัวสอบแพทย์เอาไว้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
ปล.แม้ว่าจะไม่ค่อยมีเวลาเขียนแต่จะพยายามเขียนและจะต้องไม่เสียเวลาอ่านหนังสือด้วย
----------------------------------------------------------------------จิดาภา เนียมโสต
----------------------------------------------------------------------วันศุกร์ที่ ๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗
