วันนี้ผมต้องเข้ารับการสอบสัมภาทษณ์ตอนเก้าโมงตรง ผมตื่นนอนตั้งแต่หกโมงเช้าเพื่อที่จะได้ดูข่าวในตอนเช้า(เผื่อโดนถาม) ประมาณเจ็ดโมงก็เริ่มทำภารกิจส่วนตัว และก็ไปรอสอบตั้งแต่แปดโมงครึ่ง คนที่มาสอบคณะเดียวกับผมมีประมาณสี่สิบเกือบห้าสิบคนได้ ผมได้สอบลำดับที่เจ็ด ก็รู้สึกตื่นเต้นอยู่เหมือนกัน ระหว่างรอผมก็หยิบหนังสือมาอานเล่นไปพลางๆ "นายณัฐิวุฒิ ส่งเสริมค่ะ"เสียงรุ่นพี่เรียกชื่อผมเข้าสอบสัมภาษณ์ ผมหยิมแฟ้มในกระเป๋าแล้วก็รีบเดินเข้าไปนั่งต่อหน้าคณะกรรมการสอบ ผมกล่าวคำทักทายและก็แนะนำตัวเอง กรรมการสอบมีสองคนผู้หญิงหนึ่งคนและผู้ชายอีกหนึ่งคน จากนั้นก็เริ่มสัมภาษณ์ผมล่ะครับ

คณะกรรมการ: จากบ้ามาถึงที่นี่ระยะทางเท่าไหร่?
ผม: ประมาณสองร้อยกิโลได้ครับ
คณะกรรมการ: อ้าวทำไมไม่เรียนที่นุ่นล่ะ?
ผม: ผมชอบที่นี่อ่ะครับ มีรุ่นพี่อยู่ที่นี่ การทำอะไรก็จะได้สะดวกเพราะมีคนคอยแนะนำ
คณะกรรมการ: แล้วรุ่นพี่ที่ว่าเรียนอะไร?
ผม: เรียนครูสังคมครับ ชื่อพี่บอลครับ
คณะกรรมการ: แล้วทำไมไม่เรียนครูสังคมเหมือนพี่ล่ะ?
ผม: ผมไม่ถนัดด้านนู้นอ่ะครับ ผมชอบวิทยาศาสตร์มากกว่า
คณะกรรมการ: แล้วชอบวิชาอะไรในวิทยาศาสตร์?
ผม: ผมชอบวิชาฟิสิกส์ครับ
คณะกรรมการ: งั้นอธิบายมาสักเรื่องซิ (ผมอธิบายกฏกาเคลื่อนที่ไปครับ)
คณะกรรมการ: ถ้าหากได้เรียนที่นี่แล้วจะไปพักที่ไหน?
ผม: ยังไม่ทราบครับตอนนี้ยังไม่รู้ว่าจะได้เรียนหรือป่าว แต่ถ้าหากได้เรียนแล้วผมก็จะให้รุ่นพี่ช่วยหาให้
และที่เหลือก็ให้ผมนำเสนอสิ่งที่เด่นหรือผลงานที่เด่น "สุดท้ายนี้นะครับสำหรับคนที่ได้สอบสัมภาษณ์สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือสติครับ"