คือวันนี้ว่างจากการเรียนคือมันว่างแทบจะทั้งวันแหล่ะ ในมหาลัยอ่ะ เอาเป็นนับตั้งแต่วันเข้ามหาลัยเลยนะ(วันแห่งความเศร้าไม่พูดถึงและ)เมื่อ 3 เดือนก่อน ยื่นผล admissions ไปที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเลือกคณะครุศาสตร์ทั้งหมด 4 ลำดับมีที่มหาลัยศิลปากรด้วยนะ แล้วก็ติดอันดับแรกคือสาขาประถมศึกษาตอนแรกก็ดีใจนะแต่หลังจากนั้นประมาณ 5 วินาที ก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว เพราะมันไม่ใช่มหาลัยที่ดีอะไรมากมาย ในสมัยก่อนอาจจะใช่แต่ในช่วงหลังๆถ้าจะวัดการจัดหลักสูตรการสอนที่ติดระดับโลกก็ต้องของมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ถ้าพูดถึงภาษาก็เป็นมหาวิทยาลัยเอกชนอย่างABAC ถ้าพูดถึงโบราณคดีก็ต้องศิลปากร แล้วอย่างนี้จะพูดว่ามหาลัยเราดีที่สุดได้อย่างไร(เดี๋ยวจะเล่าว่าทำไมมันถึงไม่ดีที่สุด)อันนี้ไม่ได้ว่ามหาลัยตัวเองนะ ก็รู้สึกรักและเทิดทูนเพราะจุฬาสร้างบัณฑิตที่ทำงานได้ดีก็มีตั้งมากมาย พอหลังจากนั้นก็มีความรู้สึกอีกว่าเราจะเรียนต่อไปทำไม ในเมื่อคนบางคนจบ ป.4 ยังได้เป็นเถ้าแก่ จบมัธยมหรือปวช. พอทำงานแล้วก็ยังได้เงินตั้งเยอะ ก็มีแต่เรานี่แหล่ะที่เสียแต่เงิน(เดี๋ยวจากนี้ไปจะรู้ว่าเสียมากแค่ไหน) และเวลาจะไปทำงาน ร้านค้าจำนวนน้อยมากที่จะรับเด็กสายสามัญมาทำงานหรือรับแต่รับแค่เดือนสองเดือนก็ไม่ให้ทำแล้ว คนเราเรียนเก่งไปแต่ถ้าไม่มีโอกาสดีๆ ความรู้ที่มีก็จะไม่เกิดประโยชน์อันใดขึ้นเลย ก็คือผู้ที่จบปวช.หรือมัธยมแล้วเลือกทำงานตามร้านต่างๆพอจบมาแล้วจะรู้ว่าตนมีเงินเยอะแค่ไหน(ถ้าขยันทำงานนะ55)อย่างวิชาคณิต วิทย์รู้แต่ทฤษฎีอย่างเดียวไม่มีประโยชน์บางคนเป็นกรรมกร ช่างซ่อมไฟฟ้า ฝีมือทำงานยังดีกว่าวิศวกรด้วยซ้ำ(ลองสังเกตตึกราบ้านช่องให้ดีเวลามีการก่อสร้าง ใครทำ? แล้วมันสวยไหม?)ที่พูดมาทั้งหมดนี้คือฉันอยากจะเลิกเรียนแล้วไปทำงานขายของ หาสูตรอาหารเองอยากทำงานขายอาหารและเคยทำpart timeตอนอยู่มัธยมแต่แม่บอกว่าเรียนต่อเถอะอุตส่าห์ไปสอบgat/patมาเสียค่าเอ็นค่าอะไรตั้งมากมายแล้วฉันก็เลยตัดสินใจเรียน โอเคเข้าเรื่องและ ตอนแรกพอรู้ว่าติดก็ต้องเตรียมหลักฐานไปมอบตัวโคตรวุ่นวายที่สุดในขีวิต มี ใบระเบียนประวัติ 1 ชุด ไม่รู้กี่สิบแผ่นกรอกให้ครบ ติดรูปนักเรียน 2 นิ้ว(นิ้วเดียวไม่ได้)กลับไปถ่ายใหม่ เป็นจำนวนไม่รู้กี่รูป ใบระเบียนอีก 2 ชุด แบบฟอร์มขอรับทุน(ในกรณีที่มีคนขอรับทุนนะ)แล้วฉันก็ขออีก1ชุด สำเนาทะเบียนบ้าน บัตรประจำตัวประชาชน วันนั้นวิ่งกันจ้าละหวั่นนี่ไม่ใช่วันมอบตัวนะ วันยื่นหลักฐาน ทำให้ฉันต้องไปถ่ายรูปใหม่ 200 บาท จากนั้นก็มีวันสัมภาษณ์ก็ต้องไปรอครูที่จะสัมภาษณ์เรา ครูก็ถามว่าเราตื่นเต้นไหมเราก็บอกตื่นเต้นค่ะ ไอ้หางเสียงแต่งขึ้นมาเองนะ เออลืมไปฉันเป็นกท. จริงๆแล้วตื่นเต้นซะที่ไหนหล่ะ ไม่รู้สึกแม้แต่นิดเดียว ก็รู้อยู่สัมภาษณ์ยังไงมันก็ติดอยู่แล้วถ้าเราไม่ติดจะให้เราไปเรียนที่ไหน5555 จากนั้นเวลาแห่งการเสียตังค์ก็เริ่มขึ้นชุดนิสิตที่ต้องไปซื้ออีกมากมายมีมาขายที่ตึก 3 ชั้นล่าง เสื่้อ กางเกง รองเท้า(ฉันซื้อที่อุดมเอกแล้ว) เข็มขัด เนคไท ถุงเท้า แล้วยังขาดอะไรอีกน้า อ้อ ชุดสีชมพูกับกางเกงเลมันขาย250บังคับซื้อด้วย รวมมูลค่าทั้งสิ้น 2000 กว่าบาท แล้วนอกจากนี้มีวันสัมภาษณ์ทุนด้วย ทั้งหมดก็เดือนพฤษภานั่นแหล่ะ ค่าเรียนเดือนละ 17000 ขึ้นจากเมื่อก่อน 14000 อย่าคิดว่าฉันไม่มีจ่ายนะ มีแต่ขอทุนไว้ก่อนเพราะสองเทอมรวมกัน 34000 เยอะสุดๆ แล้วหลังจากนั้นก็มีวันรับน้องคณะนี่ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่วุ่นวาย ต้องใส่กางเกงเลมา เสื้อชมพู แล้วก็จัดกิจกรรมตั้งแต่8โมงเช้าถึง 5โมงเย็น สนุกมากมีเต้น มีกิน มีวงศ์ต่างๆมาแนะนำให้เรารู้มากมายก่ายกองทั้ง miracle, cu band ,cheer leader คบเพื่อนใหม่ แต่อาหารนี่คือเอ่อ แบบว่าเพื่อนกันเกินไปหรือเปล่าค่ะคณะครุศาสตร์ หลอดดูดน้ำทั้งวงใช้หลอดเดียวกัน โอ้แม่เจ้ากูจะเป็นลม ฉะนั้นพอกระติกเวนมาถึงชั้นพร้อมหลอดสีสดใส ชั้นก็เลยเวนส่งไปให้คนอื่นต่ออย่างที่ไม่แตะต้องมันในตอนแรกๆ พอหลังๆฉันหิวน้ำขึ้นมาเลยจำใจต้องดูด แต่ดูดแบบนางสาวไทย แล้วก็มีรับน้องสาขา ครุศาสตร์ปี2556 มีทั้งสิ้น 395 คน มีทั้งหมด 11 สาขา อยากหาแฟนต้องพละศึกษา แต่ฉันคงไม่หาแล้วแหล่ะ เพราะรู้ว่ายังไงก็ไม่มีใครเอาฉัน5555อยู่คนเดียวจนวันตายดีกว่า สาขาฉันมีทั้งสิ้น 22 คน เดิมทีมันรับ 25 แต่ไม่สัมภาษณ์ 3 เพื่อนฉันชื่อ ตัช จ๋า ฝน ไอซ์ นีร นิวมี 3 คน โซ่ ปอ ซิ่ว ษา แพน กล้วย ก๊ก แอน กอมา มิ้นท์ จูน จำไม่ได้ว่ามีใครอีก เอาเป็นว่ามี 22 คนก็แล้วกัน พอมารับน้องสาขาพี่ก็อธิบายการเรียน การใช้ชีวิตอยู่ในมหาลัยอะไรอีกมากมาย พาเที่ยวสถานที่ แล้วก็เล่นเกมส์กันรู้สึกสนุกมาก จากนั้นก็เปิดโลกกิจกรรม มีการแสดงต่างๆมากมายให้เราได้ชมกันของชมรมต่างๆและได้ให้เราเข้าร่วมชมรม ร่วมได้มากกว่า หนึ่งชมรม ของฉันเลือกดนตรีนาฏศิลป์กับอิงคลิชวิชหรรษา แล้วก็เลือกอยู่ฝ่ายวิชาการของกิจการนิสิต พอหลังจากนั้นก็มีพิธีถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระรูปร.5 และรับน้องมหาวิทยาลัย3วัน ชั้นไปแค่วันเดียวเองเพราะมันดูเหมือนจะเอาไว้สำหรับผู้ที่อยู่หอมากกว่านี่ยังไม่ได้เริ่มเรียนนะ เรียน 3 มิถุนายน ยาวและข้อความนี้เดี๋ยวเปลี่ยนไปเขียนฉบับต่อไปขอบคุณที่รับชม