คำถามนี้เป็นคำถามที่น่าสนใจ เพราะคนที่ไม่เล่นกอล์ฟมักจะมองไม่เห็นว่ากีฬากอล์ฟมันสนุกตรงไหน และมักจะสงสัยว่าทำไมเพื่อนๆหลายคนที่เล่นกอล์ฟจึงติดเหมือนติดยาเสพติด ใครคุยเรื่องกอล์ฟด้วยแล้วคุยไม่หยุด โทรไปหาทีไรก็อยู่สนามกอล์ฟ ยิ่งใครทำงานอยู่กับบริษัทญี่ปุ่นรับรองได้เลยว่าผู้บริหารเกือบทุกคนชอบเล่นกอล์ฟวันหยุดทีไรไม่ค่อยไปไหนหรอกอยู่แต่สนามกอล์ฟ

คนที่ไม่เล่นกอล์ฟมักจะรู้จักกอล์ฟเพียงแค่ว่าตีลูกไปไกลๆและเอาไม้เขี่ยลูกกอล์ฟให้ลงหลุม(ภาษากอล์ฟเรียกว่า “พัตต์” ) เท่านั้น เพราะเวลาสื่อต่างๆนำเสนอภาพออกมามักจะเห็นตอนตีลูกกับตอนที่พัตต์ให้ลูกลงหลุมเท่านั้น คนทั่วไปจึงคิดว่าแล้วมันจะสนุกตรงไหน แค่พัตต์ลูกลงหลุมก็ซื้อที่พัตต์มาพัตต์เองที่บ้านก็ได้ไม่เห็นจำเป็นต้องเสียเวลาเสียเงินไปพัตต์ลูกลงหลุมในสนามกอล์ฟก็ได้ 

สุภาพสตรีหลายคนที่เป็นภรรยาและไม่เคยเล่นกอล์ฟ มักจะรู้จักกีฬากอล์ฟเพียงด้านลบเพียงด้านเดียว เพราะสามีมักจะออกจากบ้านแต่เช้ากลับมาก็มืดค่ำ และมักจะอ้างว่าไปตีกอล์ฟกับลูกค้า ไปออกรอบกับเจ้านาย วันหยุดไม่ค่อยอยู่บ้าน อยู่สนามกอล์ฟ หลายคนไม่รู้ว่าเขาทำอะไรกันบ้างในสนามกอล์ฟทำไมไปทั้งวัน ก็อาจจะจิตนาการไปเรื่อยเปื่อย พอมีข่าวนักกอล์ฟกับแคดดี้มาเข้าหู สุภาพสตรีบางท่านก็เริ่มคลางแคลงใจ เริ่มสงสัยในกีฬากอล์ฟเพิ่มมากขึ้นไปอีก ตกลงสามีติดกอล์ฟหรือติดอะไรกันแน่

ก่อนที่ผมจะเล่นกอล์ฟ ผมเองก็มีคำถามนี้อยู่ในใจเหมือนกัน แต่ตอนนี้ถึงขั้นติดกีฬาชนิดนี้เหมือนหลายๆคนแล้วก็ขอเป็นตัวแทนอธิบายถึงเสน่ห์ของกีฬากอล์ฟเป็นข้อๆดังนี้

เป็นกีฬาที่ท้าทายความสามารถ
ในช่วงแรกๆหลายคนติดกอล์ฟเพราะต้องการเอาชนะตัวเอง เพราะคนที่เล่นกอล์ฟใหม่ๆโดยเฉพาะคนที่อยู่ในวัยทำงานแล้วหรือเป็นผู้ใหญ่แล้ว มักจะรู้สึกว่าทำไมตัวเองทำไม่ได้ คิดว่าชีวิตตัวเองเคยผ่านอะไรมามากมาย และยากกว่านี้ตั้งเยอะแยะก็ทำได้ และสะสมความสำเร็จไว้ในชีวิตมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน หน้าที่การงาน การทำธุรกิจ ยิ่งบางคนมีตำแหน่งหน้าที่การงานสูง มียศถาบรรดาศักดิ์ มีเงินทองมากมาย แต่พอมาเล่นกอล์ฟกลับทำให้สูญเสียความมั่นใจไประดับหนึ่ง บางคนรู้สึกเสียหน้า รู้สึกไม่มั่นใจในตัวเอง รู้สึกผิดหวังตัวเอง เริ่มรู้สึกว่าเราไม่แตกต่างจากคนอื่นเลยแม้แต่นิดเดียว ทั้งๆที่ตีลูกกอล์ฟขนาดเท่ากัน ไม้ก็เหมือนกัน ตีท่าเดียวกัน โปรสอนก็คนเดียวกัน แต่ทำไมคนบางคนตีไกลและตรง เราตีไม่โดนลูก เราตีไม่ไกล เราตีไม่ ฯลฯ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้คนที่เริ่มเล่นกอล์ฟมักจะติดกีฬาชนิดนี้ บางคนเข้าสนามซ้อมกอล์ฟวันละสามเวลาเช้า กลางวัน เย็น เพราะอยากจะเอาชนะตัวเอง เอาชนะกีฬากอล์ฟ

มีปัญหาคาใจที่ต้องแก้ไขตลอดเวลา
กีฬากอล์ฟเหมือนยาเสพติดประเภทหนึ่ง ที่ทำให้คนที่เล่นกอล์ฟเล่นแล้วติดงอมแงม เพราะทุกครั้งหลังจากออกรอบ(เล่นกอล์ฟในสนามกอล์ฟ ไม่ใช่ซ้อมที่สนามไดร์ฟ) มักจะกลับมาพร้อมกับปัญหาคาใจเสมอ เช่น บางคนตีไม่ตรงออกซ้ายทีขวาที บางคนพัตต์ไม่ดี บางคนระเบิดทรายไม่ขึ้น(ตีลูกที่ตกลงในหลุมหรือบ่อทรายตั้งหลายครั้งกว่าจะเอาลูกกอล์ฟจะขึ้นมาได้) บางคนกลับมายังไม่ถึงบ้านเลยก็แวะเข้าสนามซ้อมต่อเลย เพราะยังคาใจว่าทำไมพอไปเล่นในสนามจริงถึงทำไม่ได้ หรือทำได้ไม่ดีเท่าที่ควรจะเป็นหรือเหมือนกับที่เคยซ้อม บางคนคาใจกับบางสนามเพราะไปเล่นแล้วคะแนนไม่ดี อยากจะกลับไปเล่นอีก บางคนแพ้พนันเพื่อนร่วมก๊วนโดยแซวบ่อย อยากจะกลับไปแก้มือใหม่ บางคนอยากไปเล่นสนามที่ไม่เคยเล่นมาก่อน

มีเพื่อนที่รู้ใจและนิสัยไปด้วยกันได้
กอล์ฟเป็นกีฬาที่แปลกตรงที่คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน พอรู้ว่าเล่นกอล์ฟก็คุยกันได้ออกรสออกชาติขึ้นมาทันทีประหนึ่งว่าเป็นคนเคยรู้จักหรือสนิทสนมกันมานาน เป็นกีฬาที่ไม่แบ่งชนชั้นวรรณะ เข้าร่วมก๊วนกันได้หมด และเป็นกีฬาที่ทำให้คนรู้จักนิสัยใจคอกันได้ง่ายภายในเวลาไม่นาน เช่น ออกรอบด้วยกันแค่ครั้งเดียวก็พอรู้แล้วว่าใครเข้ากับเราได้หรือไม่ได้ พอครั้งต่อๆไปเราก็จะเริ่มเลือกที่จะเล่นกับเพื่อนบางคน จนวันหนึ่งทุกคนก็มักจะมีก๊วนประจำที่รู้จักนิสัยใจคอกันเป็นอย่างดี แซวกันได้ไม่โกรธกัน ยอมรับข้อบกพร่องซึ่งกันและกันได้ เริ่มมีความผูกพันเป็นเพื่อนสนิทช่วยเหลือซึ่งกันและกัน บางครั้งที่ไปออกรอบเล่นกอล์ฟก็เพราะเกรงใจเพื่อนเพราะถ้าเราไม่ไปก๊วนก็ไม่ครบในกรณีที่มีการแข่งขัน ผู้จัดก็จะเอาคนอื่นที่เพื่อนๆเราไม่รู้จักมาแทนเราเพื่อให้ครบตามจำนวนที่กำหนด บางครั้งเราเองก็เป็นคนชวนเพื่อนเสียเองเพราะไม่อยากไปเล่นกอล์ฟคนเดียว ชวนกันไปชวนกันมาจนกลายเป็นเพื่อนสนิทที่รู้ใจเวลาไปออกรอบตีกอล์ฟ

รู้สึกผ่อนคลายเวลาได้เล่นกอล์ฟ
เสน่ห์อย่างหนึ่งที่ผมคิดว่ากีฬากอล์ฟแตกต่างจากกีฬาบางประเภทคือ สนามกอล์ฟแต่ละแห่งมีความสวยงามแตกต่างกัน ไม่เหมือนสนามฟุตบอลหรือโต๊ะปิงปองที่เหมือนกันหมด บางสนามมีน้ำเยอะ บางสนามต้นไม้เยอะ บางสนามหญ้าสีเขียวสวยงามมาก บางสนามวิวเขาสวย เวลาได้ไปเดินในสนามกอล์ฟรู้สึกสบาย อากาศสดชื่น มองไปเห็นแต่สีเขียวของหญ้าและต้นไม้ มีเสียงนกร้องไพเราะเพราะพริ้ง ตอนที่อยู่สนามกอล์ฟทำให้เราลืมความเครียดเรื่องต่างๆไปได้เยอะเหมือนกัน เพราะตอนที่เราเล่นกอล์ฟเราต้องมีสมาธิจดจ่ออยู่กับเกมส์ไม่มีเวลามาเครียดเรื่องงานหรือเรื่องอื่นหลายคนที่ทำงานประจำก็มักจะอาศัยวันเสาร์หรืออาทิตย์เป็นวันพักผ่อนโดยการออกไปตีกอล์ฟ โดยที่คนที่บ้านมองว่าพักผ่อนตรงไหนกัน เพราะต้องเหนื่อย ร้อน เสียเงินและเสียเวลาต่างหาก ถ้าจะพักผ่อนทำไมไม่นอนดูทีวีอยู่ที่บ้าน ถ้าใครไม่เล่นกอล์ฟก็คงจะอธิบายให้เข้าใจได้ยากเหมือนกันว่าคำว่า “พักผ่อน” ของนักกอล์ฟคือการไปออกรอบเป็นอย่างไร

ทั้งหมดนี้น่าจะพอเป็นเหตุผลหลักที่น่าจะทำให้คนเล่นกอล์ฟ ติดกีฬาชนิดนี้ ส่วนจะติดมากติดน้อยก็ขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล นอกจากนี้อาจจะมีเหตุผลส่วนบุคคลของคนบางคนหรือคนบางกลุ่มเพิ่มเติม เช่น การเจรจาธุรกิจในสนามกอล์ฟง่ายกว่าสถานที่อื่น เล่นพนัน กอล์ฟแชร์ กอล์ฟเป็นการออกกำลังกายที่ไม่หักโหมมาก หาเพื่อนคุยแก้เหงา หรือบางคนไม่รู้จะทำอะไรหลังเกษียณก็ใช้กอล์ฟเป็นงานอดิเรกเพื่อพบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูง ฯลฯ

สรุป ถ้าจะตอบว่าเล่นกอล์ฟสนุกตรงไหนให้กับคนที่ไม่เล่นกอล์ฟเข้าใจ คงจะทำได้เพียงระดับหนึ่งดังที่กล่าวมาแล้วเท่านั้น เพราะความสนุกบางอย่างต้องเห็นด้วยภาพ ความสนุกบางอย่างต้องสัมผัสได้ด้วยความรู้สึก เช่น เวลาพัตต์ลูกกอล์ฟแล้วเฉี่ยวปากหลุมไปนิดเดียวหรือคาอยู่ตรงปากหลุมคงไม่สามารถอธิบายให้คนที่ไม่เล่นกอล์ฟมีความรู้สึกเหมือนกับนักกอล์ฟได้แน่ๆ ใครจะอธิบายว่ารู้สึกตื่นเต้น หวาดเสียว ลุ้นระทึกอย่างไร คนไม่เล่นกอล์ฟก็คงไม่มีความรู้สึกได้แน่ๆ

ที่มา : 
เขียนโดย...ณรงค์วิทย์ แสนทอง
www.peoplevalue.co.th
เขียนวันที่ 2 มกราคม 2553