It is a wise father that know his own child
พ่อที่ฉลาดเท่านั้นจึงจะรู้จักบุตรของตนดี
ข้อความข้างบนนี้สามารถบอกความเป็นตัวตนของใครหลายๆคนได้ดีที่สุด ตั้งแต่เล็กจนโตลูกทุกคนย่อมถูกเลี้ยงดูโดยแตกต่างกัน บางครอบครัวตามใจ เอาใจใส่เป็นอย่างดีเสมอมา แต่บางครอบครัวเลี้ยงดูโดยให้เผชิญกับโลกภายนอกด้วยตัวเอง ข้าพเจ้าเป็นเด็กคนหนึ่งที่เจริญเติบโตมาโดยการเลี้ยงดูทั้ง 2 แบบ ซึ่งตัวข้าพเจ้าเองก็รู้ดีว่านั้นคือพ่อกับแม่ที่รักเรามากที่สุด แต่เมื่อวันหนึ่งข้าพเจ้าได้เข้ามาผจญภัยในเมืองอันไกลโดยปราศจากพ่อกับแม่ จึงทำให้ข้าพเจ้าพบว่าการอยู่โดยลำพังนั้นมันยากมาก ยิ่งเคยได้มีทุกอย่างพร้อม มีทุกอย่างรองรับมาตั้งแต่เด็ก ทำให้ยากต่อการอยู่คนเดียว ข้าพเจ้าคิดว่าพ่อกับแม่เป็นสิ่งที่กดดันลูกที่สุด ทำให้ข้าพเจ้าอยากออกมาสู่โลกภายนอกด้วยตัวของข้าพเจ้าเอง ซึ่งความคิดนั้นทำให้ข้าพเจ้าคิดผิดจริง ๆ ทำไมข้าพเจ้าจึงคิดว่า “พ่อที่ฉลาดเท่านั้นจึงจะรู้จักบุตรตนดี” เพราะเมื่อถึงเวลาหนึ่ง พ่อแม่จะปล่อยให้เรามาอยู่คนเดียว ลองผิดลองถูกด้วยตัวเองก่อน ถึงแม้จะรู้ว่าสิ่งนั้นมันจะผิด แต่ถ้าสิ่งที่ทำผิดนั้นมันจะทำให้ลูกของตัวเอง แข็งแรงและแข็งแกร่งขึ้น จะสามารถดูแลตังเองได้ คนเป็นพ่อแม่บางครั้งก็ยอมเสี่ยง เพราะท่านรู้ดีว่า ลูกของท่านสามารถเผชิญกับปัญหาช้างหน้าได้มากแค่ไหน
Spare the rod and spoil the child
ทิ้งไม้เรียวจะทำให้เด็กเสีย
เมื่อข้าพเจ้าได้ก้าวเข้ามาเรียนที่กรุงเทพ ฯ ก็เริ่มห่างพ่อกับแม่มากขึ้น ถึงแม้จะโทรติดต่อกันเกือบทุกวัน แต่ก็ไม่ได้ใกล้กันเหมือนแต่ก่อนแล้ว ก็ได้แค่รับฟังและรับปากว่าจะทำตามแต่ไม่ปฏิบัติ ช่วงนี้ก็เรียนไป เที่ยวอย่างสบายใจ พ่อกับแม่ส่งเงินให้อย่างเดียว
No one can disgrace us but ourselves
ไม่มีใครทำให้เราเสียเกียรติได้ นอกจากตัวเอง
สุดท้ายแล้วเวลาก็ช่วยให้เริ่มคิดได้ว่าสิ่งที่เราทำมันผิดพลาดจริง ๆ การเรียนเริ่มตก จากคนที่เคยเรียนดีมาตลอด ตกลงทุกเทอมมันน่าเศร้าจริงๆ เพราะเป็นที่น่าอายของเพื่อน ๆ เพื่อนมักจะถามว่า “แกไปทำไรมา เที่ยวมากก็แบบนี้แหละ คราวหน้าก็ให้มันน้อยๆลงหน่อยน้า” เอาเป็นว่าช่วงนั้นแทบมองหน้าใครไม่ติด ทำไรไม่ถูกเลย พ่อกับแม่ก็ไม่กล้าคุย (พ่อกับแม่ก็ได้แต่ถามว่าเรียนเป็นไงลูก ยากไหม อย่าหักโหมมากนัก ถ้าไม่ไหวก็พักก่อนนะลูก พ่อกับแม่เป็นห่วงมาก ดูแลตัวเองดี ๆ) เท่านั้นแหละข้าพเจ้าแทบอยากจะร้องไห้เลย ก็คิดได้เลยว่า ต่อไปนี้จะขอทำเพื่อคนอื่นบ้าง เพราะทำเพื่อตัวเองมามากพอแล้ว
Home is where the heart is
บ้านคือที่ซึ่งดวงใจอาศัยอยู่
ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราเอง พ่อกับแม่มักบอกเสมอว่าถ้าเรามั่นใจว่าเราทำถูกไม่ผิดต่อคนอื่นแล้ว ก็จงเชื่อว่าเราทำดีที่สุดแล้วถึงแม้ไม่มีใครรัก ก็ยังมีพ่อกับแม่ และถึงแม้พ่อกับแม่จะให้ความห่วงใยให้ความรักมากเท่าไหร่ ถ้าลูกไม่รักตัวเอง ก็เหมือนไม่รักพ่อกับแม่เหมือนกัน