ถาม - ตั้งใจจะอยู่เป็นโสดแต่ก็กลัวเหงา ถ้าปฏิบัติธรรมแล้วจะช่วยได้ใช่ไหมคะ
ธรรมนะยิ่งเราฝึกมากๆ นะ เราได้รับความสงบ มีความอบอุ่นใจนะ
จิตใจอบอุ่นเหมือนลูกมีพ่อมีแม่ ไม่ว้าเหว่ไม่เงียบเหงาหรอก
มีธรรมะอยู่ด้วย จิตใจมีความสุข
สมัยก่อนหลวงพ่อภาวนา ยังไม่ได้เรื่องนะ ทำแต่สมถะ
ตอนเป็นวัยรุ่นนะ รู้สึก อุ๊ย เงียบเหงา บางทีก็เงียบเหงานะ
คนเราพอเงียบเหงาต้องอยากมีแฟน ใช่ไหม
ต้องดิ้นรน ต้องทำนู้นทำนี้ บางคนก็ต้องไปคบกับเพื่อน
ชวนกันไปเที่ยวเล่นเฮฮาไป ให้ลืมไปวันหนึ่งๆ ชีวิตเงียบเหงา
เดี๋ยวนี้ภาวนามาเรื่อยๆ นะ ชีวิตไม่เคยมีคำว่าเงียบเหงาเลย
ยิ่งอยู่ตามลำพังนะ ยิ่งมีความสุข
ยิ่งเจอคนเยอะๆ อย่างนี้นะ เหนื่อยนะ
ไม่เจอดีกว่า ไม่เจอสบาย สบายทางร่างกายนะ
ใจก็เหมือนกันน่ะ เห็นว่างๆ ไม่มีอะไร
เห็นพวกเราก็เหมือนเห็นต้นไม้ต้นหนึ่ง ต้นไม้บางต้นก็เพิ่งงอก
บางต้นงอกมานานแล้วเพราะงอมไป เห็นเหมือนต้นไม้
ไม่มีคำว่าเหงาเลย ไม่มีคำว่าว้าเหว่อะไรอย่างนี้
ไม่เคยเลย มีแต่ความสุข ใจที่ฝึกไปเรื่อยนะ มีความสุขที่สุดเลย
เพราะฉะนั้นอยู่ที่เราจะฝึกเอาเอง ธรรมะเป็นของกลางนะ
ไม่ใช่ของพระ ของแม่ชี ของหลวงพ่ออะไรอย่างนี้ ไม่ใช่
ธรรมะเป็นของกลาง เป็นสัจธรรม เป็นความจริง ไม่มีเจ้าของหรอก ธรรมะ
เพียงแต่พระพุทธเจ้าท่านเป็นคนแรกที่ค้นพบมา
เราก็ยกย่องในฐานะที่ท่านเป็นผู้ค้นพบ
แล้วอุตส่าห์ ค้นพบแล้วอุตส่าห์มาบอกเรา
ก่อนหน้าท่านก็มีผู้ค้นพบอยู่นะ พวกพระปัจเจกพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
ท่านก็ค้นพบ แต่ท่านไม่ได้บอกใคร
ที่ท่านไม่ได้บอกใครไม่ใช่ว่าคงไม่ถึงขนาดไม่มีฝีมือหรอก
เพราะอย่างพระปัจเจกก็เก่งนะ เก่งกว่าพระสารีบุตรอีก
คงไม่มีคนที่คู่ควรที่ท่านจะบอกมากกว่า
ถ้ามีคนที่คู่ควรจะบอก ท่านก็คงจะบอกเหมือนกัน
เพราะฉะนั้นธรรมะเป็นของกลางนะ ธรรมะไม่เคยหายไปไหน
อยู่ที่พวกเราจะเข้าใจมันหรือเปล่า
เราเข้าใจธรรมะได้ ชีวิตเราก็มีความสงบสุข
มีความสุขที่สุดเลย ไม่มีอะไรเหมือนเลย
ความสุขในโลกนะ ชั่วครั้งชั่วคราว
ความสุขแบบวูบๆ วาบๆ ความสุขแบบพึ่งคนอื่น อาศัยสิ่งอื่น
ความสุขแบบไม่มีอิสรภาพ ไม่เป็นตัวของตัวเอง
แต่ใจที่มีธรรมะนะ อยู่คนเดียวก็มีความสุขนะ
อยู่กับคนหลายคนก็มีความสุขเหมือนๆ กัน
แต่อยู่หลายคนมันเหนื่อยนะ อยู่คนเดียวสบาย สบาย
เพราะฉะนั้นเราภาวนานะ
แล้ววันหนึ่งเราจะไม่เงียบเหงาหรอก ถึงจะอยู่ลำพัง
http://www.dharmamag.com/index.php?option=com_content&view=article&id=220&Itemid=38
