แม้ว่าคุณพ่อคุณแม่จะมีลูกที่ให้กำเนิดมาด้วยกัน แต่หากไม่มีทะเบียนสมรสแล้ว บุตรจะถือเป็นที่ชอบด้วยกฎหมายของคุณแม่แต่เพียงผู้เดียว นั่นหมายความว่า สิทธิในตัวลูกจะเป็นของฝ่ายคุณแม่เพียงคนเดียว และคุณพ่ออาจไม่ต้องรับผิดชอบในการจ่ายค่าอุปการะเลี้ยงดูบุตรตามกฎหมาย หรือในกรณีที่เลิกราหย่าร้างกัน คุณแม่ก็ไม่สามารถฟ้องเรียกค่าเลี้ยงดูบุตรจากคุณพ่อได้ ยกเว้นว่า คุณพ่อจะดำเนินการรับรองให้เป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายของตน ด้วยการจดทะเบียนรับรองบุตรแล้วนั่นเองค่ะ
การจดทะเบียนสมรส หรือทะเบียนรับรองบุตรทำให้บุตรมีฐานะเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายของคุณพ่อ และสามารถใช้นามสกุลพ่อได้
จดทะเบียนสมรส หรือทะเบียนรับรองบุตร ทำให้ลูกมีสิทธิรับมรดกจากผู้เป็นพ่อได้ และมีสิทธิเรียกค่าสินไหมทดแทนจากผู้ทำละเมิดกรณีที่บิดาถึงแก่ความตายด้วย
จะเห็นได้ว่า แม้ว่าการแต่งงานจะเป็นเรื่องของความรัก ไม่ใช่แค่เอกสารใบเดียว แต่เอกสารเหล่านี้ก็เป็นเรื่องสำคัญไม่น้อยเช่นกัน ดังนั้น หากคุณพ่อคุณแม่ไม่ได้จดทะเบียนสมรส แต่ต้องการให้คุณพ่อและคุณแม่มีสิทธิในตัวของลูกเท่า ๆ กัน ก็อย่าลืมให้คุณพ่อจดทะเบียนรับรองบุตรด้วยนะคะ
การจดทะเบียนรับรองบุตรก็สามารถทำได้โดย ให้คุณพ่อเป็นผู้ยื่นคำร้อง ณ สำนักทะเบียนอำเภอ กิ่งอำเภอ หรือสำนักงานเขต แห่งใดก็ได้ โดยไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียม โดยเตรียมหลักฐานได้แก่
- สำเนาทะเบียนบ้านฉบับเจ้าบ้าน ของบิดา มารดา และบุตร
- บัตรประจำตัวประชาชน ของบิดา มารดา สูติบัตรของบุตร ไปแสดง
- พยานบุคคลจำนวน 2 คน