ช่วงปีที่ผ่านมาแทบไม่ได้แตะหนังสือเลยค่ะ อาจจะเพราะการใช้ชีวิตปัจจุบันของตัวเองไร้แรงบันดาลใจใหม่ ๆ งานสัปดาห์หนังสือก็ไม่ได้อยากไป เหมือนจู่ ๆ ก็หมดความกระตือรือล้นไปเสียอย่างนั้น แต่แล้ว เมื่องานที่ทำกลับมาเกี่ยวข้องกับตัวหนังสือมากขึ้น ทำให้จำเป็นต้องหานิยายใหม่ ๆ อ่านเพื่ออัปเดตความรู้ตัวเองสักหน่อย “รักลอดรั้ว” ของ “จันทร์ ธันวา” จึงเหมาะที่สุด เพราะจากที่อ่านรีวิวมา ค่อนข้างไปในทางที่ควรค่าแก่การอ่านนะ
เป็นเรื่องราวของสาวตัวเล็กจอมติสต์ ที่หลังจากสูญเสียพ่อและแม่ไปจากอุบัติเหตุ เธอก็เลือกไปฮีลลิ่งตัวเองด้วยการเช่าบ้านหลังเล็ก ๆ อยู่คนเดียว เธอหาเลี้ยงตัวเองด้วยการเขียนหนังสือ และรับงานถ่ายภาพ ด้วยชีวิตประจำวันแสนเชื่องช้าของเธอ ทำให้เธอแทบจะตัดขาดจากโลกภายนอกไปเลย จนกระทั่ง เขา เพื่อนบ้านหลังใหญ่ข้าง ๆ ย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ ชีวิตของสาวโก๊ะจอมติสต์จึงเปลี่ยนไป เธอรู้ว่าเขามาเพราะจุดประสงค์อะไร แล้วก็นั่นแหละ ความรักของทั้งสองจึงก่อตัว พร้อมกับความลับที่รอวันเปิดเผย
พล็อตของ รักลอดรั้ว ค่อนข้างน่าสนใจทีเดียว ในขณะเดียวกันก็พอมองเห็นความเนิบช้าของเรื่องได้เลย สำนวนภาษาของนักเขียนอ่านลื่น อ่านง่าย และมีความสวยงามอยู่นะคะ ทำให้อ่านเพลิน ๆ พร้อมที่จะทำความรู้จักและเข้าใจปมหลังของพระนางได้ได้เรื่อย ๆ นิยายมีคู่รองเข้ามาเพื่อเพิ่มสีสันให้เรื่องได้อย่างกลมกล่อม บางฉากแทบจะขโมยซีนพระนางไปเลยแหละ
ในส่วนของดราม่านั้น จะค่อย ๆ งวดทีละน้อย เพราะการมาของพระเอกคือการมาเพื่อฮีลลิ่งนางเอก พร้อม ๆ กับอาจจะทำร้ายเธออีกครั้ง น่าเสียดายถ้าผู้เขียนขยี้ส่วนนี้อีกสักนิด เรื่องราวจะเข้มข้นขึ้นมาก แต่ก็นั่นแหละ ผู้เขียนน่าจะตั้งใจให้นิยายเรื่องนี้ออกไปทาง Feel Good ไม่เน้นดราม่ามาก พระนางอยู่บนพื้นฐานของเหตุผลและความเข้าใจ แต่พอปมเรื่องพ่อของพระเอกคลี่คลาย เนื้อเรื่องช่วงนี้จะแผ่วลง เรียกได้ว่าแทบจะอ่านข้าม ๆ เพื่อให้เรื่องมันจบไปเลย (หรือเราอาจจะเป็นสายดราม่าขยี้ใจก็ไม่รู้นะคะ)
หมายเหตุ: รีวิวนี้เป็นความเห็นส่วนบุคคลของอ่านหลังเขา