วิทยาศาสตร์เริ่มต้นจากการตั้งสมมติฐานถึงบางสิ่งบางอย่าง และภายในสภาวะควบคุมเราก็ทำการทดลองเพื่อหาคำตอบของสมมติฐานที่เราตั้งต้นเอาไว้ โดยปกติแล้วการทดลองต่าง ๆ จะใช้เวลาไม่นาน บ้างก็เป็นหลักนาที นานมากก็อาจจะเป็นปีถึงสองปี หรือในหลาย ๆ สาขาวิทยาศาสตร์อาจจะเป็นเวลาเพียงเสี้ยววินาทีในการทดลองเกี่ยวกับอนุภาคขนาดเล็กจิ๋วต่าง ๆ แต่ในโลกนี้ยังมีการทดลองอีกหลายชิ้นที่ยังคงดำเนินต่อไปแม้เวลาผ่านมาหลายสิบปีแล้ว และยังคงจะมีต่อไปอยู่เนื่องจากมันยังไม่ได้ข้อสรุปและเราก็ไม่สามารถเร่งมันให้เกิดขึ้นเร็วมากไปกว่านี้ได้ นอกจากนี้บางชิ้นเราก็เปลี่ยนสมมติฐานตั้งต้นไปแล้วด้วยซ้ำ

The Pitch Drop คือหนึ่งในการทดลองที่เกิดขึ้นและดำเนินต่อมาอีกยาวนานและยังไม่สามารถสรุปได้ อันที่จริงเราก็อาจจะสรุปได้แล้วถ้าสมมติฐานตั้งต้นไม่ได้เปลี่ยนไปเสียก่อน (ดูการทดลอง The Pitch Drop ได้ที่ https://www.youtube.com/watch?v=UZKZF7FNh_0)

ใช่แล้ว! นักวิทยาศาสตร์สามารถตอบคำถามของสมมติฐานตั้งต้นได้แล้ว แต่มันมีข้อสงสัยเกิดขึ้นระหว่างที่ทำการทดลอง และนั่นทำให้เรายังคงต้องทดลองมันต่อไป

Pitch ในที่นี้เป็นอีกชื่อหนึ่งของแอสฟัลต์ (Asphalt) หรือบิทูเมน (Bitumen) ซึ่งเป็นวัตถุสถานะของแข็ง หรืออย่างน้อยนั่นก็คือสิ่งที่เราเชื่อและเห็นอยู่ มันเริ่มต้นจากการที่นักฟิสิกส์ Thomas Parnell ตั้งสมมติฐานว่ามันมีคุณสมบัติพิเศษต่างจากของแข็งอื่น ๆ และเชื่อว่ามันไหลได้ เขาจึงตั้งการทดลองเพื่อดูการหยดของแอสฟัลต์ลงบนบีกเกอร์ จวบจนถึงทุกวันนี้เรารู้แล้วว่าแอสฟัลต์ไหลได้จริง ๆ เพราะเราเห็นหยดของมันแล้วถึง 9 หยด แต่การทดลองนี้ยังคงดำเนินต่อไป เพราะยังไม่สามารถหาข้อสรุปได้ถึงความเร็วในการหยดของแอสฟัลต์ หยดแรกใช้เวลา 8 ปีและหลังจากนั้นมีอีก 8 หยดในเวลา 90 ปี เนื่องจากตั้งแต่เริ่มต้นการทดลองยังไม่มีใครเห็นมันหยดลงมาจริง ๆ บันทึกผลการทดลองเกิดขึ้นจากการเห็นหยดตกลงในบีกเกอร์ตอนเช้าของวันถัดไปเท่านั้น แม้ว่าในระยะหลังเรามีกล้องบันทึกภาพและวิดีโอแล้ว แต่ 2 หยดสุดท้ายหยดด้วยความเร็วที่ไม่คงที่ ซึ่งต่างจากหยดแรก ๆ ทั้งหมด จึงทำให้นักวิทยาศาสตร์ยังคงต้องรอกันต่อไป

การทดลองอันยาวนานอีกหนึ่งการทดลองเป็นการศึกษาทดลองของนักจุลชีววิทยา โดยนักจุลชีววิทยาได้ศึกษาและทำการทดลองสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กต่าง ๆ จากทั่วทุกมุมโลก และในปัจจุบันนี้เราต่างมีสมมติฐานหนึ่งว่า สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กเหล่านี้สามารถอยู่รอด ปรับตัว และใช้ชีวิตผ่านช่วงยากลำบากต่าง ๆ ของโลก ภายใต้สภาวะที่กดดันทั้งจากภูมิอากาศ ภูมิศาสตร์ที่แปรเปลี่ยน อาหารและน้ำที่ขาดแคลนเป็นเวลานานได้และยังคงมีชีวิตอยู่ต่อไป พวกมันต้องมีความสามารถในการปรับตัวทั้งในระดับกายภาพและระดับยีนส์ และนั่นก็เป็นที่มาของการทดลองที่แม้จะใช้เวลาจวบจนถึงปัจจุบันไม่นานนัก ตามเวลามนุษย์ แต่เป็นเวลาหลายชั่วอายุของแบคทีเรีย นั่นคือการทดลองการวิวัฒนาการของแบคทีเรีย E. Coli เพราะเราไม่สามารถย้อนเวลาเพื่อดูการวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นอีกครั้งได้

การทดลองนี้เริ่มต้นขึ้นในปี 1988 เมื่อ Richard Lenski เพาะเชื้อแบคทีเรีย 12 กลุ่ม ในสภาวะที่แตกต่างกันเพื่อให้สามารถสังเกตและเห็นการเปลี่ยนแปลงทางด้านวิวัฒนาการ หรืออาจจะเกิดการกลายพันธุ์ในระดับยีนส์ได้ และเมื่อผ่านไป 30 กว่าปีของคน ช่วงชีวิตของแบคทีเรียที่สั้นมากทำให้เราสามารถศึกษาแบคทีเรียได้หลายหมื่นรุ่นแล้ว และการทดลองนี้ก็แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการของเชื้อแบคทีเรียซึ่งสามารถย่อย Citrade ได้ แทนที่จะกินแค่โมเลกุลน้ำตาลเป็นอาหารเท่านั้น นับว่าเป็นอีกก้าวที่ดีของการศึกษาและยังคงต้องทำการทดลองกันต่อไป

การหาคำตอบของปัญหาในหลาย ๆ ครั้งแม้ว่ามันจะดูเหมือนใช้เวลานานและหนทางสู่คำตอบไม่ได้มีแสงเรืองรองเห็นชัด แต่ตัวอย่างการทดลองที่ดำเนินมาอย่างยาวนานทั้งสองชิ้นข้างต้นก็เป็นอีกหนึ่งตัวอย่าง ซึ่งหากสมมติฐานตั้งต้นในการดำเนินงานหรือหากปัญหามันชัดเจนทั้งจุดมุ่งหมายและองค์ประกอบแล้ว แม้การเดินทางสู่คำตอบจะยาวนานและมีอุปสรรคอยู่บ้างแต่ผลตอบรับนั้นชัดเจน หวังผลได้ และเป็นที่น่าพอใจ เพราะวิทยาศาสตร์และการใช้ชีวิตนั้นเหมือนกัน ความสงสัยและปัญหานำไปสู่การก้าวเดินและหาคำตอบเพื่อความพึงใจในชีวิต ในโลกนี้ยังมีการทดลองอีกมากที่ยังดำเนินอยู่ บ้างก็เสร็จสิ้นไปแล้ว บ้างสำเร็จ บ้างล้มเหลว หากแต่ความตั้งใจจริงจะพาไปสู่คำตอบที่ชัดเจนของปัญหา มันก็น่ามุ่งมั่นทดลองไม่ใช่หรือ