ช่วงวัยทารกอายุ 0-2 ปี พฤติกรรมการขยำ ดึง ทึ้ง ขว้าง หรือปาสิ่งของ เป็นการเรียนรู้การควบคุมกล้ามเนื้อมัดเล็กของเด็ก ยิ่งเด็กใช้งานมือและแขนมากเท่าไหร่ กล้ามเนื้อส่วนนั้นก็จะยิ่งพัฒนาไวขึ้นเท่านั้น นอกจากนี้การได้ขยำหรือขว้างปาสิ่งของให้เกิดเสียงกระทบ หรือกระเด้งไปมายังช่วยสร้างความบันเทิงให้กับเด็กได้อีกด้วย แต่ถ้าพ่อแม่และผู้ปกครองไม่ควบคุมการขว้างปาเหล่านี้ให้อยู่ในเกณฑ์ที่เหมาะสม เด็กจะเกิดความเคยชิน เมื่อเข้าสู่ช่วงอายุ 3-6 ปี หรือวัยเด็กเล็ก เขาจะเริ่มขว้างปาสิ่งของเพื่อเรียกร้องความสนใจมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกิดความคับข้องใจหรือไม่พอใจ กลายเป็นการบ่มเพาะพฤติกรรมก้าวร้าว และการแสดงออกทางอารมณ์ที่รุนแรง จนอาจส่งผลต่อการควบคุมอารมณ์ตัวเองของเด็กเมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้
ถึงแม้เด็กวัยที่ชอบขว้างปาสิ่งของจะยังเล็กมาก แต่เด็กก็สามารถเข้าใจในสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่อธิบายได้ เมื่อพ่อแม่พบเห็นว่าลูกมีพฤติกรรมขว้างปาสิ่งของมากเกินไป หรือเริ่มปาแรงขึ้น ปาไปโดนข้าวของชิ้นอื่น ควรหยุดการเล่นนั้น แล้วบอกให้เขารู้ว่าพฤติกรรมนี้ไม่น่ารัก ไม่ควรทำ และอาจทำให้ผู้อื่นได้รับบาดเจ็บได้
ในวัยเด็กทารก กิจกรรมการเล่นอย่างหนึ่งที่คุณพ่อคุณแม่มักเล่นกับลูกคือการเล่นขว้างปาสิ่งของ แต่การเล่นเหล่านี้ คุณพ่อคุณแม่ควรบอกลูกให้ชัดเจน และให้เล่นขว้างปาสิ่งของเพียงชิ้นที่กำหนดไว้เท่านั้น เช่น ลูกบอล เพื่อฝึกให้ลูกเรียนรู้ว่าของสิ่งนี้สำหรับขว้างปาเล่น แต่ของสิ่งอื่นไม่ควรนำมาขว้างปา นอกจากนี้หลังจากเล่นเสร็จ คุณพ่อคุณแม่ควรเก็บของเล่นนี้ไว้ให้พ้นมือลูก เพื่อป้องกันการนำมาขว้างเล่นจนอาจเกิดความเสียหายในบ้านได้
หากลูกยังไม่เลิกพฤติกรรมชอบขว้างปาสิ่งของเมื่ออารมณ์ไม่ดีหรือไม่พอใจ คุณพ่อคุณแม่ไม่ควรต่อว่าหรือใช้ความรุนแรง เพราะอาจเป็นการสนับสนุนพฤติกรรมของลูกให้รุนแรงยิ่งขึ้น ควรปล่อยให้ลูกระบายความรู้สึกออกมาจนสงบก่อน แล้วจึงค่อย ๆ พูดจาด้วยเหตุและผล ให้เขาเห็นการกระทำของตนเองว่าขว้างปาข้าวของแล้วมีผลกระทบอะไรบ้าง จากนั้นจึงชักชวนกันมาเก็บกวาดห้องให้เรียบร้อย และชื่นชมที่ลูกเป็นเด็กดีมาช่วยกันเก็บของให้เรียบร้อย