องค์การอนามัยโลก (World Health Organization)

องค์การอนามัยโลก (World Health Organization) 

ในการประชุมนานาชาติเพื่อร่างกฎบัตรสหประชาชาติในปี พ.ศ. 2488 ณ เมืองซานฟรานซิสโกทุกฝ่ายมีความเห็นต้องกันว่าสหประชาชาติควรมีองค์การอนามัยระหว่างประเทศด้วยและในปีต่อมาได้มีการประชุมอนามัยโลก ณ กรุงนิวยอร์กเพื่อร่างธรรมนูญขององค์การอนามัยโลกขึ้นในขณะที่รอการให้สัตยาบันของประเทศต่าง ๆ ได้มีการตั้งคณะกรรมการชั่วคราวขึ้นทำหน้าที่ก่อตั้งองค์การอนามัยโลกให้สอดคล้องกับธรรมนูญที่ได้ร่างไว้เมื่อประเทศต่าง ๆ ให้สัตยาบันเพียงพอแล้วองค์การอนามัยโลกก็ได้ก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการในเดือนกันยายน พ.ศ. 2491

องค์การอนามัยโลกเป็นองค์การชำนัญพิเศษของสหประชาชาติซึ่งได้รับการสนับสนุนจากประเทศที่ให้สัตยาบันต่อธรรมนูญขององค์การฯ ทั้งนี้โดยมิคำนึงว่าประเทศเหล่านั้นจะเป็นสมาชิกของสหประชาชาติหรือไม่หน้าที่ขององค์การอนามัยโลกตามธรรมนูญมี ดังนี้ คือ 
1. ช่วยเหลือรัฐบาลของประเทศต่าง ๆ ในการพัฒนาและปรับปรุงบริการทางแพทย์และสาธารณสุข 
2. ส่งเสริมการพัฒนามาตรฐานการสอนและการฝึกอบรมในวิชาชีพแพทย์และสาธารณสุขและวิชาชีพอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง 
3. ให้ข้อมูลข่าวสาร การปรึกษาแนะนำและความช่วยเหลือในด้านการแพทย์และสาธารณสุข 
4. ให้การส่งเสริมการพัฒนาในด้านโภชนาการการเคหะ สุขาภิบาล นันทนาการ สภาพการทำงานและในเรื่องอื่น ๆ ของการอนามัยสิ่งแวดล้อมโดยร่วมมือกับองค์การชำนัญพิเศษอื่น ๆ ของสหประชาชาติ 
5. ส่งเสริมความร่วมมือระหว่างนักวิทยาศาสตร์และนักวิชาชีพที่มีส่วนในการสร้างความก้าวหน้าด้านการแพทย์และสาธารณสุข
๖. ส่งเสริมอนามัยและสวัสดิภาพของแม่และเด็กตลอดจนการดำรงชีวิตที่กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมของบุคคลโดยทั่วไป 
๗. ส่งเสริมกิจกรรมด้านสุขภาพจิตทั้งนี้โดยเฉพาะในกลุ่มของบุคคลที่มีความบกพร่องในด้านมนุษยสัมพันธ์ 
๘. ส่งเสริมและดำเนินการวิจัยเพื่อการพัฒนาในด้านการแพทย์และสาธารณสุข 
๙. ศึกษา และรายงานวิธีการและเทคนิคด้านบริหารและสังคมที่มีผลกระทบต่อการให้บริการทางการแพทย์และสาธารณสุขโดยร่วมมือกับองค์การชำนัญพิเศษต่าง ๆ ของสหประชาชาติ 

งานขององค์การอนามัยโลกดำเนินการภายใต้นโยบายและการปกครองของสมัชชาอนามัยโลกที่ประกอบไปด้วยผู้แทนของประเทศสมาชิกซึ่งใน พ.ศ 2526 มี 157 ประเทศ และเพื่อเป็นการกระจายการปฏิบัติงานขององค์การฯ ให้ทั่วถึงส่วนต่าง ๆ ของโลกสมัชชาอนามัยโลกในการประชุมสมัยที่ 1 ได้มีมติ กำหนดพื้นที่การดำเนินงานออกเป็น 6 ภูมิภาค คือ 
1. ภูมิภาคอเมริกา มีสำนักงานอยู่ ณ กรุง วอชิงตัน ดี. ซี. 
2. ภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก มีสำนักงานอยู่ ณ เมืองอเล็กซานเดรีย 
3. ภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ มีสำนักงานอยู่ ณ กรุงนิวเดลี 
4. ภูมิภาคแอฟริกา มีสำนักงานอยู่ ณ เมือง บราซาวิลล์ 
5. ภูมิภาคแปซิฟิกตะวันตก มีสำนักงานอยู่ ณ กรุงมะนิลา 
6. ภูมิภาคยุโรป มีสำนักงานอยู่ ณ กรุงโคเปนเฮเกน 

สำหรับประเทศไทย อยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งมีสมาชิกอยู่ทั้งหมด 11 ประเทศ คือ ประเทศบังคลาเทศ ประเทศพม่า ประเทศอินเดีย ประเทศอินโดนีเซีย ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตย ประชาชนเกาหลีประเทศสาธารณรัฐมัลดิฟส์ ประเทศ มองโกเลีย ประเทศเนปาล ประเทศศรีลังกา ประเทศ ภูฏาน และประเทศไทย

เพื่อให้มีการร่วมมือประสานงานกับประเทศสมาชิกอย่างใกล้ชิดองค์การอนามัยโลกยังได้ตั้งสำนักงานไว้ตามประเภทต่าง ๆ โดยมีผู้ประสานแผนงานขององค์การอนามัยโลกเป็นหัวหน้าของสำนักงานอีกด้วย