เรื่องและภาพ: อารัมภ์พร เอี่ยมวุฒิ
มันไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่หรอกที่ฤดูหนาวทีไร ใคร ๆ มักก็เอ่ยถึงเชียงใหม่และชีวิตแบบ slow life เที่ยววัดนิดหน่อย ขึ้นดอยนิดหน่อย กินอาหารเช้าและเช็คอินในคาเฟ่สไตล์ industrial loft เดินเล่นนิมมานเยอะหน่อย ชีวิต slow life ที่ถูกฉายซ้ำ ๆ ในเฟซบุ๊กของเพื่อนฮิปสเตอร์ชักจะ too mainstream เกินไปสำหรับเรา
ถึงอย่างนั้นเชียงใหม่ก็ยังเป็นเมืองที่น่ารักและคิดถึง จนอดไม่ได้ที่จะต้องกลับไปทุกฤดูหนาว และถ้ามันเป็นเชียงใหม่ครั้งที่สามที่สี่ เราก็ยินดีที่จะค้นหาแง่งามที่ซ่อนอยู่เสมอ ๆ
Grand Canyon
บ้านแพะขวาง หมู่ 3 ต.น้ำแพร่ อ.หางดง
ระหว่างทางเป็นป่าไผ่และถนนลูกรังสีแดง ไม่น่าเชื่อว่าจะมีสถานที่แบบนี้ซ่อนตัวอยู่ ภาพแรกที่เห็นคือน้ำสีเขียวอมฟ้าและคันดินขนาดใหญ่ประมาณตึกสามชั้น ที่ถูกน้ำกัดเซาะจนรูปร่างแปลกตา นั่นคือแกรนด์แคนยอนของเชียงใหม่ แต่สำหรับชาวบ้านที่นี่เป็นเพียงบ่อดินเก่าแห่งหมูบ้านแพะขวางที่ถูกทิ้งร้างกว่าสิบปี
ออบขาน
ต.น้ำแพร่ อ.หางดง
“ออบ” หรือ “อ๊อบ” เป็นภาษาท้องถิ่นหมายถึงช่องแคบ ออบขานมีขนาดพื้นที่เล็กกว่าออบหลวง ซึ่งครอบคลุม อ.จอมทอง อ.ฮอต และ อ.แม่แจ่ม อุทยานแห่งชาติทั้งสองแห่งมีลักษณะคล้ายกัน แต่ด้วยระยะทางที่ไม่ไกลจากตัวเมืองเชียงใหม่ มีอุโมงค์ต้นไม้ให้พักสายตาเพลิน ๆ เราตัดสินใจไปดูภูเขาหินปูนที่ออบขาน ซึ่งเป็นช่องเขาเล็ก ๆ มีกระแสน้ำไหลเซาะร่องเรื่อย ๆ เอื่อย ๆ ได้ยินเสียงน้ำตลอดเวลา เดินต่อไปอีกหน่อยจะเจอบริเวณกว้างพอได้เล่นน้ำ นั่งแคมป์ปิ้งกัน
Regina Coffee
ถ.เจริญราษฎร์ หน้าวัดเกต
จุดหมายของคนอื่นเมื่อมาถึงริมแม่น้ำปิงฝั่งวัดเกตการาม อาจจะเป็นร้านชายอดนิยมอย่าง เวียงจุมออน แต่ใครจะคิดว่าตึกเก่า ๆ ข้างกันนั้นที่เบื้องหน้าเป็นร้านขายของเก่าและของตกแต่งบ้านมืดทึบ จะกลายเป็นชานชาลาที่ 9 เศษ 3 ส่วน 4 พาเราไปยังคาเฟ่ในสวนริมน้ำปิง ซึ่งมีแมวหลากหลายพันธุ์นอนขี้เกียจอยู่ สำหรับเรามันคือคาเฟ่แมวของเชียงใหม่ ถึงแม้ว่าเจ้าของร้านและเจ้าของแมวไม่ได้ตั้งใจก็ตาม
สวนทูนอิน (Tune in Garden)
ต.โป่งแยง อ.แม่ริม
เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากชมวิวที่ม่อนแจ่ม เพื่อนหนอนหนังสือจองอาหารกลางวันท่ามกลางหุบเขาไม่ไกลกัน ที่นี่คือ สวนทูนอิน บ้านของ “’รงค์ วงษ์สวรรค์” นักเขียนในตำนานของไทย จากประตูทางเข้าที่โอบล้อมด้วยดอกไม้ต้นไม้นานาชนิด มีน้ำตกไหลผ่าน เมื่อเดินถึงด้านใน บ้านหลังเล็ก ๆ สองสามหลังค่อยเผยตัวออกมา ส่วนของร้านอาหารคือหนึ่งในนั้น เรือนหลังย่อมสีแดงมีระเบียงทอดไปยังบ่อปลาคาร์ฟ ราวกับเป็นส่วนประกอบของกันและกัน
อาหารของสวนทูนอินไม่ใช่อาหารเมืองหรืออาหารเหนือ แต่เป็นอาหารชาววังที่หาทานได้ยาก บนโต๊ะที่จัดเตรียมไว้แล้วมี ม้าฮ่อ ปลาแห้งแตงโม แกงส้มเปลืองแตงโม ยำผักกูด ล้วนเป็นวัตถุดิบท้องถิ่นที่ปลูกเอง เห็นถึงความใส่ใจทุกรายละเอียดและความน่ารักของ ป้าติ๋ม-สุมาลี วงษ์สวรรค์ ภรรยาของ “พญาอินทรีแห่งสวนอักษร” เจ้าของ secret garden แห่งนี้