ข้อใดไม่มีความเชื่อ
เป็นกรรมแล้วแก้วตาอย่าร้องไห้ จงหักใจเสียเถิดน้องอย่าหมองศรี
อันเจ็บปวดยวดยิ่งทุกสิ่งมี ไม่เท่าที่เจ็บช้ำระกำรัก
ข้าจะกำบังกายหายตน ไปกลางพลข้าศึกไม่นึกขาม
น้ำมันพรายน้ำมันจันทน์เสกสรรบ่น เคยคุ้มขังบังตนแต่ไรมา
ว่าพลางทางร่ายพระคาถา บันดาลเป็นภูษาผ้าผ่อน
