ตัวเลือก 2

เพราะจากข้อความในโจทย์ที่ว่า “จากนั้นเขาได้ฝึกให้สุนัขเรียนรู้โดยสั่นกระดิ่งแล้วให้สุนัขเห็นอาหาร ในระยะเวลาสั้น ๆ ทำเช่นนี้ติดต่อกันหลาย ๆ วัน  ต่อมา แม้ว่าสั่นกระดิ่งโดยไม่มีอาหารสุนัขก็จะน้ำลายไหล เพราะเกิดวงจรการเรียนรู้ใหม่” ทำให้สามารถเติมข้อมูลในตารางได้สมบูรณ์ ดังนี้

พฤติกรรมการเรียนรู้แบบมีเงื่อนไข

เป็นการเรียนรู้โดยมีสิ่งเร้าสองสิ่งคือ สิ่งเร้าที่แท้จริงและสิ่งเร้าที่ไม่แท้จริง เมื่อสัตว์ผ่านการเรียนรู้แบบนี้แล้ว จะตอบสนองต่อสิ่งเร้าที่ต้องวางเงื่อนไขเหมือนกับการตอบสนองต่อสิ่งเร้าที่ไม่ต้องวางเงื่อนไข ตัวอย่างเช่น

เมื่อได้กลิ่นผงเนื้อ (อาหาร) สุนัขจะตอบสนองด้วยการน้ำลายไหล  ผงเนื้อจัดเป็นสิ่งเร้าที่ไม่ต้องวางเงื่อนไข (สิ่งเร้าที่แท้จริง) เพราะในธรรมชาติเมื่อสุนัขได้กลิ่นเนื้อ สุนัขก็จะน้ำลายไหล

เมื่อสั่นกระดิ่งตามธรรมชาติแล้วสุนัขจะไม่น้ำลายไหล แต่เมื่อสุนัขตัวนี้ได้รับการฝึกการเรียนรู้แบบมีเงื่อนไข เมื่อสั่นกระดิ่ง ปรากฏว่าสุนัขน้ำลายไหลเหมือนกับการตอบสนองกับผงเนื้อ ซึ่งการสั่นกระดิ่งจัดเป็นสิ่งเร้าที่ต้องวางเงื่อนไข (สิ่งเร้าที่ไม่แท้จริง)

ตัวเลือก 1 เป็นไปไม่ได้ เพราะพฤติกรรม A ของการทดลองครั้งที่ 3 คือ สุนัขน้ำลายไหล แต่พฤติกรรมของสุนัขในการทดลองครั้งที่ 2 คือ สุนัขน้ำลายไม่ไหล

ตัวเลือก 2 เป็นไปได้มากที่สุด เพราะพฤติกรรม B ของการทดลองครั้งที่ 4 คือ สุนัขน้ำลายไหล และพฤติกรรมของสุนัขในการทดลองครั้งที่ 1 คือ สุนัขน้ำลายไหล เช่นเดียวกัน

ตัวเลือก 3 เป็นไปไม่ได้ เพราะจากผลการทดลองทั้ง 4 ครั้ง ทั้งอาหารและเสียงกระดิ่งเป็นสิ่งเร้าที่ทำให้สุนัขน้ำลายไหล

ตัวเลือก 4 เป็นไปไม่ได้ เพราะจากผลการทดลองครั้งที่ 4 (หลังการเรียนรู้)  สุนัขจะหลั่งน้ำลาย เมื่อได้ยินเพียงเสียงกระดิ่งโดยไม่ต้องมีอาหาร