ข้อความตอนใดใช้พรรณนาโวหาร
ตอบ ข้อ 4 ตอนที่ ๔)
อธิบาย "เมื่อฉันอายุ ๔๐ปี ใช้ชีวิตที่เหลือ เพื่อครอบครัว เพื่อลูก และเพื่อตัวเองเราไม่สามารถเรียกร้องคืนวันที่เสียไปกลับคืนมาได้สิ่งที่เราทำได้คือเดินไปกับเวลาถึงจะช้าแต่
ต้องมีสติและรักตัวเองเข้าไว้ การให้อภัยตัวเองเป็นสิ่งสำคัญที่จะปลดพันธนาการความรู้สึกและหัวใจที่บอบช้ำได้" เป็นข้อความที่ใช้พรรณนาโวหารเพราะมีการกล่าวถึงความรู้สึก
นึกคิดอย่างละเอียดเพื่อให้ผู้อ่านเกิดความซาบซึ้งและเกิดอารมณ์ความรู้สึก คล้อยตาม โดยใช้ถ้อยคำที่มีความไพเราะและความหมายที่ลึกซึ้งสอดแทรกความนัย อารมณ์ซาบซึ้ง
ถึงความในใจ ถ่ายทอดออกไปเพื่อระบายอารมณ์พรรณนาให้เห็นภาพ น้ำตารินไหล อกใจขื่นขม ให้ผู้อ่านประทับใจ เช่น มีการใช้คำว่าฉันมีสติมากขึ้นในทุก ๆ ขณะที่หายใจ/
เราไม่สามารถเรียกร้องคืนวันที่เสียไปกลับคืนมาได้สิ่งที่เราทำได้คือเดินไปกับเวลา/ การให้อภัยตัวเองเป็นสิ่งสำคัญที่จะปลดพันธนาการความรู้สึกและหัวใจที่บอบช้ำได้
ตัวลวง
อธิบาย
ข้อ 1 ตอน ๑ ) "มีคนกล่าวไว้ว่าชีวิตคนเรา จะมีการเปลี่ยนแปลงทุก ๆ สิบปี มันก็คงจะจริงและนี่คือชีวิตของฉันเองเมื่อฉันอายุ ๑๐ปี ฉันเป็นเด็กน้อย ลูกคนโตของครอบครัวเป็น
ความหวังของทุกคนในบ้านที่หวังให้ฉันประสบความสำเร็จ ฉันเป็นคนเรียนเก่ง เป็นเด็กกิจกรรม ร่าเริงแจ่มใส เป็นที่รักของทุกคน"เป็นข้อความที่ไม่ใช้พรรณนาโวหารแต่
เป็นบรรยายโวหารที่ใช้ในการอธิบายเล่าเรื่องราวเหตุการณ์เพื่อให้ผู้อ่านได้รับความรู้ ความเข้าใจในเรื่องนั้น ๆ อย่างละเอียด แจ่มแจ้ง มีการเรียบเรียง และการใช้ถ้อยคำ
ที่สื่อความหมาย ตรงไปตรงมา กะทัดรัด ชัดเจนดังข้อความข้างต้น
ข้อ 2 ตอน ๒) "เมื่อฉันอายุ ๒๐ปี ฉันกำลังจะก้าวเข้าสู่โลกใบใหม่ที่ฉันยังไม่เคยเจอ ฉันเรียนใกล้จะจบ ฉันกำลังจะมีอนาคตที่ดี มีงานทำ เพื่อหาเลี้ยงครอบครัวที่หวังพึ่งพาฉันได้
ฉันมีความหวังและฉันมีความฝันอันแรงกล้า" เป็นข้อความที่ไม่ใช้พรรณนาโวหารแต่เป็นบรรยายโวหารที่ใช้ในการอธิบายเล่าเรื่องราวเหตุการณ์เพื่อให้ผู้อ่านได้รับความรู้ ความ
เข้าใจในเรื่องนั้น ๆ อย่างละเอียด แจ่มแจ้ง มีการเรียบเรียงและการใช้ถ้อยคำที่สื่อความหมาย ตรงไปตรงมา กะทัดรัด ชัดเจนดังข้อความข้างต้น
ข้อ 3 ตอน ๓) "เมื่อฉันอายุ ๓๐ปี ฉันมีเกือบทุกอย่างที่ต้องการ มีบ้าน มีรถ และกำลังจะมีครอบครัวที่อบอุ่น ฉันมีหน้าที่การงานที่ดีและมั่นคง สามารถเลี้ยงดูพ่อแม่ได้ตลอดชีวิต
แต่ขณะนี้ฉันกำลังเป็นแม่หม้ายลูกสาม เพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดของตัวเอง" เป็นข้อความที่ไม่ใช้พรรณนาโวหารแต่เป็นบรรยายโวหารที่ใช้ในการอธิบาย เล่าเรื่องราว
เหตุการณ์ เพื่อให้ผู้อ่านได้รับความรู้ ความเข้าใจในเรื่องนั้น ๆ อย่างละเอียด แจ่มแจ้ง มีการเรียบเรียงและการใช้ถ้อยคำ ที่สื่อความหมาย ตรงไปตรงมา กะทัดรัด ชัดเจนดัง
ข้อความข้างต้น
