เป็นเรื่องดี ๆ ที่น่าจดจำของชีวิตเด็ก ม.ปลาย เชื่อเลยว่าหลายสิ่งเริ่มต้นจากเวลานี้นี่แหละ ไม่ว่า ประสบการณ์ชีวิต หรือแม้แต่มิตรภาพระหว่างเพื่อนก็น่าอิจฉามาก ๆ เลย ก็เล่นรักและผูกพันซะเหมือนคลานตามกันมาติด ๆ ไม่มีผิด ก็แหม่ !! ไม่ให้รักได้ไงร่วมทุกข์ร่วมสุขก่อวีรกรรมสุดติ่งกันมาซะอดขำไม่ได้สักที (ฮ่า ๆ ) แต่เวลาก็ผ่านไปเร็วจริง ๆ นะเนี่ยเดี๋ยวเดียวก็ต้องแยกย้ายไปเรียนต่อกันแล้วคงคิดถึงเพื่อน ๆ คิดถึงโรงเรียนแย่เลย แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาเลยขอบอก แล้วน้อง ๆ รู้ไหมล่ะครับว่าทำไม นั้นมาหาคำตอบกัน “เด็ก ม.ปลาย กับชีวิตก่อนมหาวิทยาลัย”
จบ ม. 6 ก็ถึงเวลาเตรียมตัวเป็นเด็กมหา’ลัยกันแล้วล่ะสิ ขอแสดงความยินดีล่วงหน้ากันก่อนเลย น้อง ๆ คงรู้ดีว่าหลายสิ่งเปลี่ยนไปจากมัธยมฯแน่นอน ทั้งสถานที่ คน การใช้ชีวิต การเรียน หรือเพื่อนใหม่ที่ต้องเจอ เปลี่ยนไปเยอะซะขนาดนี้แอบหวั่นใจใช่ไหมล่ะ อย่าเพิ่งกังกลไปครับน้อง ๆ แป๊บ ๆ ก็ปรับตัวได้เชื่อสิ แต่สิ่งหนึ่งที่พี่คิดว่าไม่เปลี่ยนไปด้วยก็มิตรภาพระหว่างเพื่อนนี่เอง เอ๊ะยังไงกันละเนี่ย !! นั้นมาดูกัน
เช้าวันไปโรงเรียนก่อนเข้าห้องก็เข้าแถวหน้าเสาธงนี่แหละ หลายคนช๊อบชอบเลยล่ะ แดดร้อนก็ไม่หวั่นขอให้ได้นั่งมองเพื่อนต่างห้องที่แอบมาซะนานก็หัวใจพองโตแล้ว (ใช่ย่อยเลยละเนี่ย^^) หลายคนก่อวีรกรรมสุดแสบ ไหนจะแกล้งเพื่อน ไหนจะโดนเพื่อนแกล้งเอาเจ้านอนน้อยสัตว์โลกผู้น่ารักแต่เราโคตรกลัวมาวางบนกระเป๋า เหลือบไปเห็นวิ่งแจ้นไม่รู้ตัวจนเพื่อนและครูหัวเราะกันน้ำตาแตก (เดี๋ยวเอาคืนแน่ ๆ ฮ่า ๆ ) บางวันก็กลายเป็นมนุษย์พลางตัวแอบลอกการบ้านกันในแถวเนียน ๆ สามัคคีชุมนุมอย่าบอกใครเชียวล่ะ แม้ว่าเรียนมหา’ลัยจะไม่มีเข้าแถวเหมือนตอนมัธยมฯแต่เชื่อเลยว่าน้อง ๆ ยังจำเรื่องราวเหล่านั้นได้ดีและยิ้มไม่หุบกันเลยว่าไหมล่ะ เพราะเป็นช่วงเวลาที่ได้อยู่กับเพื่อน ๆ มากหน้าหลายตา พูดคุยสนุก ๆ เม้าท์มอยละครที่เพิ่งจบไปเมื่อคืน อัปเดตข้อสอบที่อีกห้องสอบไปก่อนซะหน่อยว่ายากสมคำร่ำลือจริงหรือเปล่า แม้เวลาและสถานที่จะเปลี่ยนไปแต่เหนืออื่นใดมิตรภาพและความทรงจำดี ๆ ยังเหนียวแน่นเชื่อได้เลย
พอจบ ม. 6 ก็ถึงเวลาแยกย้ายกันจริง ๆ แล้วล่ะ หลายคนก็จิตตกหน่อย ๆ ต้องห่างเพื่อนสุดเลิฟที่ชวนไปกินข้าวกันทุกวันซะแล้วนี่ แต่จริง ๆ อย่าเพิ่งดราม่าไป เดี๋ยวนี้เรื่องสิว ๆ ไกลแค่ไหนก็ใกล้กันนิดเดียวว่าไหมล่ะ กรุ๊ปไลน์ เฟซบุ๊ก วิดีโอคอล หรือจะเซฮัลโหลโทร. ติดต่อกันตลอด 24 ชม. ยังได้ สะดวกกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว พอมีเวลาว่างยังนัดรวมตัวกันได้สบายไม่ว่าจะงานคืนสู่เหย้าที่โรงเรียนหรือจะเทศกาลปีใหม่ สงกรานต์ พบปะดี๊ด๊า ชิล ๆ ตามประสาเพื่อนฝูง เพราะยังไงมิตรภาพ ความรัก ความหวังดีที่น้อง ๆ กับเพื่อนมีต่อกันจะพาทุกคนมาเจอกันเอง คราวนี้จะรำลึกความหลังโจ๊ก ๆ เฮฮา ยิงมุขอะไรเด็ด ๆ จัดมาเต็มเหนี่ยวให้หายคิดถึงซะเลยเป็นไง
พี่ว่าคงเป็นเรื่องปกติล่ะมั้งที่เราเข้ามหา’ลัยแล้วมีเพื่อนใหม่ ใครไม่มีนี่สิแปลกนะเออ!! (55+) ต่างคนต่างมีเพื่อนใหม่ไม่ว่าเพื่อนในสาขา ในคณะ หรือคณะอื่นที่ต้องเรียนต้องทำกิจกรรมด้วยกัน หรือบางทีเราก็จะได้เพื่อนต่างมหา’ลัยจากการรู้จักเพื่อนของเพื่อนอีกด้วย เป็นอะไรที่เยี่ยมยอดเลยล่ะ เพราะมีอะไรจะได้แชร์ได้ช่วยเหลือกันเนอะไม่ว่าจะเรียนหรือปัญหาชีวิต เจอเพื่อนใหม่มหา’ลัยแต่ยังไงเพื่อนเก่ามัธยมฯก็ยังรักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงใช่ไหมล่ะครับน้อง ๆ (^*^)
ถ้าจะพูดว่าการเป็นเด็กมหา’ลัยกำลังเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ก็คงไม่ผิดใช่ไหมล่ะครับ ต้องรับผิดชอบตัวเองมากขึ้น จากเมื่อก่อนใช้ชีวิตเด็กม.ปลายสุดเหวี่ยงกันไปข้างหนึ่ง ทำอะไรไม่ได้ไม่อยากทำก็ให้เพื่อนช่วยตลอด ถึงจะโดนบ่นบ้างไรบ้างก็ยังรักกันใช่ไหมล่ะ (^*^) แต่พอเข้ามหา’ลัยคงต้องเปลี่ยนตัวเองใหม่ซะแล้ว แต่ยังไงพี่ยังเชื่อว่าเพื่อนม.ปลายแม้จะอยู่กันคนละที่ก็ยังเป็นกำลังใจให้น้อง ๆ เหมือนเดิมแน่นอนรู้ ๆ กันอยู่
เป็นเรื่องปกติที่เข้าเรียนใหม่ก็ต้องปฐมนิเทศ พอจะจบออกไปก็ถึงคิวปัจฉิมนิเทศกันต่อ พี่คิดว่าปัจฉิมนิเทศเป็นกิจกรรมหนึ่งของเด็กม. 6 ทุกคนที่สำคัญมากเลยนะ เพราะน้อง ๆ กับเพื่อนจะได้อยู่พร้อมหน้ากันก่อนแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองกันต่อ ไหนจะโอวาทคำอวยพรดี ๆ จากครูอาจารย์ ไหนจะได้เเช๊ะภาพเก็บเป็นที่ระลึกกับกับก๊วนแก็งให้หนำใจไปเลย เพราะเหตุนี้พี่จึงคิดว่ากิจกรรมปัจฉิมนิเทศสำคัญไม่น้อยเลยล่ะ อย่างน้อยก็ทำให้น้อง ๆ ได้ใกล้ชิดกับเพื่อน ๆ ในวันเรียนจบ เป็นความทรงจำที่น่าอิจฉาไม่น้อยเลยล่ะมั้งเนี่ย
ชีวิตเด็ก ม.ปลาย เป็นช่วงเวลาที่น้อง ๆ ได้เริ่มต้นทำอะไรหลาย ๆ อย่าง ได้เรียนรู้การใช้ชีวิตกับคนอื่นโดยเฉพาะเพื่อน ซึ่งแน่นอนว่าสามารถนำไปปรับใช้ได้ในชีวิตมหา’ลัย แม้ว่าท้ายที่สุดแล้วน้อง ๆ ต้องแยกย้ายกันตามทางที่ตัวเองเลือกแต่พี่เชื่อมั่นว่ามิตรภาพและเรื่องราวดี ๆ ยังสวยงามเสมอไม่ว่าจะตอนนี้หรืออีกกี่สิบปีข้างหน้า ฉะนั้นตอนนี้อย่าลืมใช้ชีวิตเด็ก ม.ปลายให้คุ้มค่านะครับน้อง ๆ เพราะบางสิ่งก็หาไม่ได้จากชีวิตมหา’ลัย
เรื่อง : ภานุวัฒน์ มานพ