เป็นเครื่องหมายแสดงให้รู้ว่าวัดนี้ได้รับผ้ากฐินแล้ว โดยเหตุที่ว่า วัดหนึ่ง ๆ สามารถรับกฐินได้เพียงครั้งเดียว ในรอบปี
ธงกฐินจะมีรูปสัตว์เป็นสัญลักษณ์ คือ
สำหรับ รูปสัตว์ต่างๆ ธงกฐินนี้ นักปราชญ์อีสานโบราณอธิบายเปรียบเทียบกับโลภะ โทสะ โมหะ ได้ชัดเจนว่า
ธงกฐินอันดับแรก เป็นรูป "จระเข้คาบดอกบัว"หมายถึงความโลภ
โดยปกติแล้วจระเข้เป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำในบางช่วงขึ้นมานอนอ้าปากอยู่บนบก ให้แมลงวันเข้ามาตอมอยู่ในปาก พอแมลงวันเข้าไปรวมกันหลาย ๆ ตัวเข้าจึงได้งับปากเอาแมลงเป็นอาหาร
เปรียบถึงคนเราที่มีความโลภ ไม่มีความรู้สึกสำนึกชั่วดี ความถูกต้องหรือไม่ มีแต่จะเอาได้ท่าเดียว โดยไม่คำนึงว่าที่ได้มานั้นมีความสกปรกแปดเปื้อนด้วยความไม่ดีไม่งามคือ อกุศลหรือไม่ ผู้อื่นจะได้รับผลอย่างไรจากการกระทำของตนไม่ได้ใส่ใจ
ดังนั้น ธงรูปจรเข้ท่านจึงได้เปรียบเหมือนกับคนโลภ ที่มันทำให้คนกอบโกยทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่มีช่องทางหรือโอกาส
โดยธรรมชาติแล้ว สัตว์ทั้งสองอย่างนี้เป็นสัตว์ที่มีพิษร้าย ถ้าใครโดนตะขาบและแมลงป่องกัดหรือต่อยเข้าแล้วจะรู้สึกเจ็บปวด แต่ความเจ็บปวดเหล่านั้นมียาหรือของที่แก้ให้หายหรือบรรเทาปวดได้
ท่านได้เปรียบถึงโทสะ เพราะโทสะนี้เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นง่ายเกิดขึ้นเร็วและรุนแรง แต่ก็หายเร็วหรือที่เรียกว่า โกรธง่ายหายเร็ว โทสะหรือความโกรธ มีความเจ็บปวดและมีความเสียหายเป็นผล เกิดขึ้นง่าย เร็ว รุนแรง มีความเจ็บปวดและหายเร็วหรือมีทางที่จะรักษาให้หายได้
หมายถึง ความหลงหรือโมหะ โดยที่รูปร่างและศัพท์ที่ใช้เรียกก็มีความชัดเจนอยู่แล้ว กินรี ท่อนล่างมีรูปเป็นปลา ท่อนบนมีรูปร่างเป็นคน
กฐิน แปลว่า ไม้สะดึง ก่อคือไม้ที่เราเอาขึงผ้าเวลาจะเย็บ
:::: ระยะ เวลาการทอดกฐิน::::
กำหนดให้ เริ่มจากวันออกพรรษา จนถึงวันลอยกระทง
วัดที่จะรับกฐินได้ ต้องมีพระอยู่จำพรรษา 5 รูปขึ้นไป ไม่รวมสามเณร
วัดหนึ่งรับกฐินได้แค่ 1 ครั้ง ต่อปี
คือการทำผ้าจีวรเพื่อใช้ทอดกฐินให้เสร็จภายในวันเดียว ตั้งแต่การ ปั่นด้าย ทอ ย้อมสี ตัดเย็บเป็นจีวร ซึ่งต้องใช้คนเป็นจำนวนมาก ใช้ความร่วมมือร่วมใจของชาวบ้านเป็นอย่างมาก
คือกฐินที่เราเห็นทั่ว ๆ ไป เฉพาะ กล่าวคือ ท่านผู้ใดมีศรัทธาจะทอดกฐิน ณ วัดใด ก็ให้ทำใบปวารณาจองกฐินติดใบบอกไว้ ณ เขตวัดนั้น ๆ
เมื่อถึงเวลากำหนด ก่อนำผ้ากฐิน พร้อมทั้งบริวารกฐินอื่น ๆ ตามแต่เจ้าของกฐินจะจัดหา เช่น มีด ขอบก (จอบ) เสียม ยารักษาโรค เป็นต้น
บางที่ มีการแบ่งกฐินแยกย่อยอีก
ลักษณะเหมือนมหากฐิน แต่จะมีหลายๆคนร่วมกันเป็นเจ้าภาพ บางทีก่อจัดหาเงินเพื่อสบทบในการ ก่อสร้างวิหาร เจดีย์ ต่างๆ ภายในวัดด้วย
ซึ่งมักจะเป็นการทอดกฐินในวันสุดท้าย โดยอาจจะมีคนไปหาว่าวัดไหนยังไม่ได้กฐินก่อจะเข้าไปทอดกฐินแบบจู่โจม โดยทางวัดไม่รู้หรือเตรียมการล่วงหน้า เหมือนโจรบุกอย่างใดอย่างหนึ่ง