Unique เป็นคำ adjective (คำคุณศัพท์) ที่ไว้ขยายคำนาม มีความหมายว่า มีเพียงหนึ่งเดียว ไม่มีสิ่งใดเหมือนแล้ว แต่ทำไมบางครั้งถึงนำไปใช้ในการเปรียบเทียบขั้นกว่าและขั้นสุด (Comparative and the Superlative) เช่น more unique หรือว่า the most unique นั่นเพราะจริง ๆ แล้ว Unique มีสองความหมายด้วยกัน ดังนี้

ความหมายที่หนึ่ง : Unique แปลว่า being the only one หรือ unequaled

หมายความว่า มีเพียงหนึ่งเดียว ไม่มีสิ่งไหนเหมือน หรือไม่มีสิ่งไหนเท่าเทียม ถ้าพูดถึงคนก็จะหมายความว่าคน ๆ นั้นมีเอกลักษณ์ หรือว่าไม่มีใครเหมือน ถ้าพูดถึงสิ่งของจะหมายถึงของชิ้นนั้นมีอยู่ชิ้นเดียว ไม่มีของอะไรที่เหมือนกับของชิ้นนั้นอีกแล้ว

สำหรับความหมายแรกนี้เราจะไม่ใช้การเปรียบเทียบขั้นกว่าหรือขั้นสูงสุด เพราะในเมื่อไม่มีอะไรเหมือน มีเพียงหนึ่งเดียว จึงไม่มีอะไรมาเปรียบเทียบได้ เช่น

Sarah is a unique person.
(ซาร่าห์มีเอกลักษณ์หรือว่าซาร่าห์ไม่เหมือนใคร)

His style is unique.
(เขามีสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์)

These rings are handmade. Each one is unique.
(แหวนเหล่านี้เป็นงานทำมือ แต่ละวงมีเพียงชิ้นเดียว)

ความหมายที่สอง : Unique แปลว่า unusual

หมายความว่า แปลกกว่าเดิม แปลกกว่าปรกติไม่ธรรมดา หรือ สะดุดตา ซึ่งในความหมายนี้ที่เราสามารถนำขั้นกว่าและขั้นสูงสุดมาใช้เปรียบเทียบได้ เพราะว่ามีความปรกติ หรือความธรรมดามาให้เปรียบเทียบ เช่น

This set of jewelry is more unique than the rest of his collection.
(เครื่องประดับชุดนี้ดูแปลกตากว่าเครื่องประดับอื่น ๆ ในคอลเล็กชั่นของเขา)
หรือ (เครื่องประดับชุดนี้ดูสะดุดตากว่าเครื่องประดับอื่น ๆ ในคอลเล็กชั่นของเขา)

That is the most unique painting of Jack.
(นี่เป็นผลงานวาดภาพที่ไม่ธรรมดาที่สุดของแจ็ค)
หรือ (นี่เป็นผลงานวาดภาพที่สะดุดตาที่สุดของแจ็ค)

ฉะนั้นต้องมองว่าเราจะสื่ออะไรก่อนที่จะใช้ the level of uniqueness แต่ถ้าอยากจะบอกว่า “คนอย่างฉันมีเพียงคนเดียวในโลกหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว” สามารถพูดได้ว่า “I am unique. You will never find another one like me.”