การเริ่มต้น...เข้าสู่โครงการทำก่อนฝันรุ่นที่4
สวัสดีผู้อ่านบทความทุกท่าน หากคุณกดเข้ามาเเสดงว่าคุณคงกำลังสนใจในอาชีพนี้อย่างเเน่นอนหรืออาจเป็นเพราะคุณกดอ่านผิดบทความ!!! เเต่อย่าเพิ่งกดออกเชียวหล่ะ คุณยังมีโอกาศหาความรู้ใหม่ๆในอาชีพนี้อาชีพที่เรียกว่า... นักเทคนิคการเเพทย์
หัวข้อด้านบทคุณคงอ่านเเล้ว ว่าเกิดจากการเริ่มต้น เเละการเริ่มต้นของเด็กวัยรุ่น อายุ17ปีคนนี้ เกิดจากความสนใจในอาชีพนักเทคนิคการเเพทย์ การได้เข้ามามีส่วนร่วมในโครงการทำก่อนฝันสำหรับเราคิดว่ามันคือ การถูกหวยรางวันที่1!!! รอลุ้นผลตั้งเเต่กรอกใบสมัคร ถ่ายวีดีโอเเนะนำตัวเอง(ได้ความร่วมมือจากเพื่อนๆในการทำวีดีโอออกมา) ลุ้นจนถึงวันฝึกงานเป็นนักเทคนิคการเเพทย์ที่โรงพยาบาลจุฬาภรณ์ ไม่เว่อร์นะ พูดจริงๆ หรือมากไป555 พูดมากไม่เห็นภาพไปอ่านกันคะ
วันเเรกมักตื่นเต้นเสมอ เราตื่นตั้งเเต่ตี5 เพื่อไปโรงพยาบาลจุฬาภรณ์ ทั้งที่บ้านอยู่กรุงเทพไม่ไกลกันเท่าไหร่555 เป็นวันที่ได้ก้าวเข้าสู่โรงพยาบาลครั้งเเรก ความรู้สึกเเรกคือ ฉ่ำไปหมด เเอร์ในโรงพยาบาลเย็นสุดๆผิิดกับอากาศข้างนอก555 ล้อเล่นจ้า อย่าซีเรียสกันนะค่อยๆอ่าน วันเเรกเราได้พบกับคุณมาริษา สมบัติบูรณ์ ผู้ช่วยเลขาธิการราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์ด้านกิจกรรมพิเศษเเละพี่ๆที่จะช่วยเราฝึกงาน โดยวันเเรกพี่ๆให้เราดูการทำงาน เเละเข้าไปดูเเต่ละเซคชั่น ที่เราสนใจ(เซคชั่น = เเผนก) ที่ีนี้เซคชั่นไม่ได้เเบ่งเป็นห้องย่อยๆเเต่ถูกจัดให้เป็นระบบในห้องเดียวทุกคน คือมันดีมากสำหรับการทำงาน ง่ายๆให้เปรียบเหมือนห้องครัวของเหล่าเชฟ ทุกคนทำอาหารในห้องเดียวเเต่มีหลายเเผนกเช่น เเผนกซอส เเผนกย่าง อะไรอย่างนี้นะทุกคน เเละพี่ๆที่นี่ก็ทำงานสลับหน้าที่กันทุกวัน ทั้งหมด7เซคชั่น เรียกได้ว่าทำงานไม่เบื่อกันเลย เพราะเราจะได้ใช้ความรู้ทุกอย่างที่เราเรียนมาเเละเราก็จะไม่เบื่อกับหน้าที่(พี่บอกมา555) วันเเรกช่วงเช้าก็ได้เดินๆดูการทำงานของพี่ๆได้ถามเรื่องการทำงานของเเต่ละเเผนก ได้รู้จักพี่หลายคนมากๆ ช่วงเย็นพี่ๆเล่าถึงอาชีพของการเรียนเทคนิคการเเพทย์ ว่าสามารถไปต่อได้หลายทางเเต่เราจะอุบไว้เล่าที่หลังจ้า
ต่อไปเราจะเล่าเเบบจริงจังรวดเดียวเลยนะทุกคน555 พร้อมเริ่ม วันที่สอง ตอนเช้าได้เข้าเเผนก Hematology หรือระบบโลหิตวิทยา ชื่อก็บอกว่าเกี่ยวกับเลือดนั้นเอง เราได้รู้การบัทเสมียร์ เพื่อหาความสมบูรณ์ของเม็ดเลือดในเลือด ได้รู้ส่วนประกอบของเลือดผ่านการมองด้วยกล้องจุลทรรศน์ ชนิดของเม็ดเลือดขาว การติดสีของเซลล์เม็ดเลือดเเดง เเละอื่นๆอีกเยอะเเยะมากมายเลยทุกคน สนุกมากกกกกก กอไก่ ล้านตัว ตอนบ่ายได้เข้าเเผนก Microscopy หรือจุลทัศนศาสตร์คลินิก(พี่ๆเรียก micros) เกี่ยวกับการตรวจสอบ สิ่งส่งตรวจของคนไข้ ไม่ว่าจะเป็น ปัสสาวะหรืออุจจาระ ผ่านกล้องจุลทรรศน์หรือเครื่องตรวจอัตโนมัติ ให้ดูว่าปัสสาวะมีส่วนประกอบอะไร ค่าความผิดปกติของปัสสาวะอ่านค่าอย่างไร การตรวจสอบอุจจาระผ่านกล้องจุลทรรศน์ สนุกมาก มันเเปลกใหม่มากทุกคน เเละก็หมดไปอีก 1 วันเเล้ว ***วันนี้ได้เข้าไปส่วนของพยาธิวิทยา หรือที่เรียกกันว่าหมอพาโธ เป็นการตรวจสอบเกี่ยวกับเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อต่างๆเพื่อให้หมอวิเคราะห์ผล
เเค่ชื่อหัวข้อก็รู้ได้เลยนะทุกคน ว่าต้องเกี่ยวกับการเจาะเลือดเเละธนาคารเลือด ไปเริ่มกัน วันที่สามเเล้วครึ่งทางเเล้วซินะสำหรับการฝึกอาชีพนักเทคนิคการเเพทย์ ตอนเช้าเราได้ไปเจาะเลือดที่อีกตึกของโรงพยาบาล เราได้ความรู้เยอะมากสำหรับการเจาะเลือด ทั้งอุปกรณ์ในการเจาะเลือด ขั้นตอนการเจาะเลือด การเก็บสิ่งส่งตรวจนั้นคือเลือด เเละอีกหลายอย่างมากๆทุกคน ให้เล่าวันนี้ก็ไม่หมด พอๆเราจะเล่าเเค่นี้ ถ้าอยากรู้มากว่านี้ก็ต้อง เข้าร่วมโครงการทำก่อนฝันเเล้วเเหละ ขายของหน่อย555 อะ....อะเเฮ่มกลับสู่เนื้อหาเเปบ ตอนบ่ายเราได้เข้าเเเผนก Blood bank ธนาคารเลือดตรงตัวเลยจ้า เป็นเเผนกที่คอยเก็บเลือด จ่ายเลือดให้เเก่ผู้ป่วยเมื่อต้องการใช้ เเต่ไม่ใช่เเค่หน้าที่นี้เท่านั้น เเต่ยังต้องตวจสอบหมู่เลือดของคนไข้เเละเลิือดของผู้บริจาค คามเข้ากันของเลือด เเละได้เห็นหมู่เลือดหายาก อเมซิ่งมากๆเเต่ก็อันตรายมากๆถ้าเราต้องเข้าโรงพยาบาลเเละต้องการเลือด วันที่3ก็จะประมาณนี้ทุกคน
วันนี้ตอนเช้าเราได้เข้าเเผนก Chemistry อะไรวิชาเคมีหรอ ?? เกือบถูกเเล้วทุกคนวิชานี้เราใช้การดูสารเคมีในร่างการเพื่อทำการรักษา หรือไม่ก็เพื่อติดตามผลของคนไข้ พี่ก็จะใช้เครื่องมิือในการตรวจสอบสารเคมีนั้นเอง วันนี้ได้เรียนเเผนกนี้ค่อนข้างน้อยเพราะว่าพี่ๆวุ่นวายกับงานช่วงเช้ากันมาก ทำไมช่วงเช้าถึงยุ่งเพราะว่าคนไข้มากโรงพยาบาลกันค่อนข้างเร็วเเละมีรายชื่อคนไข้หลายรายที่รอคิวผลตรวจอยู่จ้า งานหนักสุดๆไปเลยเเต่พี่ๆก็เล่าว่างานสนุกถ้าเรารักงานนี้ ตื่นเต้นดีทำงานเเข็งกับเวลา ไปต่อช่วงบ่ายกันดีกว่า ช่วงบ่ายเราได้เข้าเเผนก Immunology หรือระบบภูมิคุ้มกันวิทยา คือการดูระบบภูมิคุ้มกัน เเละเชื้อโรคต่างๆ ได้รู้ขั้นตอนการตรสวจเชื้อ HIVที่ซับซ้อนมากเเละหลายขั้นตอนเพื่อให้ถูกต้องเเละเเม่นยำที่สุด เเผนกนี้ค่อนข้างเน้นเนื้อหามากเราต้องเรียนเเละจดจำเชื้อโรคชนิดต่างๆ
วันสุดท้ายเเล้วทุกคน So sad มากเเงงงงงง เเต่อย่าเพิ่งดราม่าไป กลับเข้าเนื้อหาก่อนที่ทุกคนจะกดออก555 ช่วงเช้าของวันนี้ คือ Microbiology หรือชื่อไทยคือ จุลชีววิทยา เเค่ชื่อเราก็พอจะเดาได้ว่าเกี่ยวกับ สิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ อะไรหล่ะที่เล็กๆ ก็ต้องเชื้อโรคซิทุกคน เเผนกนี้เป็นการตรวจเชื้อเเบคทีเรีย มีการบัทเสมียร์เหมือน เเผนกโลหิตวิทยาเลย เเต่ขั้นตอนเเละวิธีเเตกต่างกันนะจ๊ะ เเผนกนี้ลงมือทำอย่างเดียวเลย จดมาเเต่ขั้นตอนการทำ5555 ถ้าอยากทำเนี่ยก็ต้อง สมัครมาร่วมโครงการนะจ๊ะถึงจะได้ทำ ส่วนช่วงบ่ายก็จะเป็นการรายงานผลว่า5วันเราได้อะไรบ้าง เเละก็เป็นการมอบเกียรติบัตรเป็นอันจบเเล้วเเงงงง°∩°
นอกจากการเป็นนักเทคนิคการเเเพทย์เเล้ว เราสามารถเป็นเซลล์ขายยา ขายอุปกรณ์ทางการเเพทย์ สามารถเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้นเพื่อเป็นนักวิจัย หรืออาจารย์สอนในมหาวิทยาลัย นอกจากนี้ยังเป็นได้อีกหลายๆอาชีพถ้าเรากล้าที่จะทำตามสิ่งที่เราต้องการ เเม้อาชีพของนักเทคนิคการเเพทย์จะเปรียบเสมือนเบื้องหลัง เเต่หากขาดอาชีพนี้ไปเเพทย์ก็จะไม่สามารถวินิจฉัยคนไข้ได้อย่างถูกต้องเเม่นยำที่สุด ดังนั้นอาชีพนี้จึงมีส่วนสำคัญอย่างมากทางการเเพทย์ เเม้ไม่เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง เเต่อยากให้บทความนี้เป็นหนึ่งในตัวเลือกที่ผู้อ่านจะสนใจศึกษาเกี่ยวกับอาชีพนี้มากยิ่งขึ้น
พี่ๆทีมงานโครงการทำก่อนฝันคอยดูเเลตลอดตั้งเเต่ช่วง work shop สนับสนุนติดตามผลงานการฝึกงานเเต่ละวันตลอดทำให้เรารู้สึกดีเเละมีกำลังใจในการฝึกงานต่อไปมาก 5 วันนี้เรารู้สึกไม่เหนื่อยเเละมันเป็นช่วงเวลาที่ผ่านไปเร็วมาก รู้อีกทีก็วันสุดท้ายเเล้ว พี่ๆนักเทคนิคการเเพทย์ที่ช่วยสอนงานในโรงพยาบาลจุฬาภรณ์ น่ารักมากๆ คอยให้ความรู้ถามอะไรพี่ก็ช่วยหาคำตอบให้ตลอด ถามเรื่องการเรียนในมหาลัยพี่ก็เล่าให้ฟัง ซึ่งดีมากๆ เพราะเป็นเเนวทางให้น้องได้อยากทำตามสิ่งที่หวังมากยิ่งขึ้น เพื่อนๆทุกคนนิสัยดีมาก เฮฮา ทำให้ไม่เครียดตอนฝึกงานเลยเเละได้เพื่อนเพิ่มมาอีก 5 คน ขอบคุณทุกคนมากๆเป็นโครงการที่ดีมากๆๆ การที่ให้เด็กธรรมดาที่มีความฝันเเค่ว่าอยากเรียนมหาลัยในคณะสหเวชศาสตร์ ได้เข้ามามีส่วนร่วมกับอาชีพที่อยากเป็นผ่านมุมมองของรุ่นพี่หลายๆคนที่จบมา สุดท้ายนี้ก็อยากจะบอกทุกคนที่อ่านจนถึงตรงนี้ว่าโครงการนี้ทำให้เรารู้ว่าเพราะก่อนฝัน...มันต้องลอง