เมื่อได้ยินคำว่า “หย่า” หรือการเป็น “แม่เลี้ยงเดี่ยว” แน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนคงไม่อยากให้เกิดขึ้นกับครอบครัวของตนเอง แต่ถ้าชีวิตเราออกแบบไม่ได้ และท้ายที่สุดสิ่งนี้มันจะต้องเกิดขึ้น เราจะมีวิธีการจัดการต่อสภาวะนี้อย่างไร

วันนี้เรามีเคล็ดลับที่จะช่วยทำให้แม่เลี้ยงเดี่ยวยังคงมีความสุขกับทางที่เดินอยู่ และก้าวเดินต่อไปข้างหน้าด้วยความหวังและกำลังใจต่อไป

ยอมรับและเข้าใจ

สิ่งแรกที่จะคืนความสุขให้กลับมาก็คือ การที่เราจะต้องยอมรับและทำความเข้าใจต่อสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่โทษตัวเอง ไม่โทษคนอื่น ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดพลาดของใครทั้งนั้น จงจำไว้ว่า “แม่ที่มีความสุข จึงจะถ่ายทอดความสุขนั้นไปสู่ลูกได้” การเลี้ยงดูที่เกิดจากความสุข จะช่วยลูกให้ยอมรับกับสิ่งที่ไม่สมบูรณ์ และมองเห็นสิ่งดี ๆ ที่มีอยู่ในชีวิตได้ คุณแม่ควรให้เวลากับตัวเอง ต้องรู้จักปล่อยวาง อย่าคาดหวังกับตัวเอง อย่าคาดหวังกับลูก และที่สำคัญอย่าคิดแทนลูก อย่าคิดว่าลูกต้องเศร้า แล้วพยายามทดแทนหรือเติมเต็ม เพราะในบางครั้งวิธีนี้อาจจะสร้างปัญหาเพิ่มขึ้นให้กับลูกมากกว่า

เดินหน้าต่อไปและใช้ชีวิต

ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการเป็น “แม่เลี้ยงเดี่ยว” ก็คือ การข้ามผ่านช่วงนั้นของชีวิต และเดินหน้าต่อไปโดยไม่จมปลักอยู่กับอดีต จงคิดถึงอนาคตและชีวิตน้อย ๆ ที่ต่อจากนี้จะมีเพียงเราที่จะคอยดูแลปกป้องเขา คุณควรทุ่มเทเวลาไปกับการวางแผนชีวิตและจัดการกับสิ่งต่าง ๆ ที่จะต้องดูแลต่อไป ไม่ว่าจะเป็น การวางแผนการเงิน การวางแผนการศึกษาให้ลูก ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะเป็นพลังผลักดันให้ชีวิต และมีประโยชน์มากกว่าการนั่งอมทุกข์ คิดถึงแต่เรื่องราวเก่า ๆ ที่ผ่านมา

ไม่กล่าวโทษฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

จริง ๆ แล้วการแยกทางกัน คือเหตุและผลที่เกิดขึ้นของแต่ละคน ซึ่งในบางครั้งเหตุผลนั้นอาจจะสร้างความเจ็บปวดให้อีกฝ่าย แต่ต้องยอมรับว่าในส่วนนี้เป็นส่วนของการใช้ชีวิตคู่ หรือในส่วนของบทบาทสามี – ภรรยา ซึ่งไม่เกี่ยวกับบทบาทของการเป็นพ่อ – แม่ ดังนั้น ถึงแม้จะเกิดการหย่าร้างหรือแยกทางกัน แต่ลูกจะยังเป็นลูกของทั้ง 2 ฝ่ายเสมอ ต้องให้โอกาสลูกได้พบอีกฝ่าย ให้เขาได้แสดงบทบาทความเป็นพ่อหรือแม่ตามปกติ ห้ามต่อว่าอีกฝ่ายเพื่อเอาลูกเป็นพวก ห้ามขู่ว่าถ้าลูกดื้อจะไม่เลี้ยง และห้ามพูดถึงความลำบากที่ต้องรับผิดชอบลูก เพราะสิ่งเหล่านี้จะไปสร้างปมในใจลูก และทำให้ลูกรู้สึกไม่มั่นคงทางใจ

สุดท้ายแล้วไม่ว่าสถานการณ์ภายนอกของครอบครัวจะเป็นอย่างไร แต่ถ้าสถานการณ์ภายในใจของแม่มีความมั่นคง ก็จะสามารถถ่ายทอดมาสู่ลูกได้ ทุกความรักความห่วงใยที่แม่ถ่ายทอดให้กับลูก จะสร้างตัวตนภายในของลูกให้มั่นคง แข็งแรง และไม่มีวันสลายไป เด็กที่จะเติบโตและข้ามผ่านไปได้ ไม่ใช่เด็กที่มีครบในทุกอย่าง แต่เป็นเด็กที่ “ยอมรับสิ่งที่ขาดหาย และรู้สึกดีในสิ่งที่มีอยู่” และทำหน้าที่ของตัวให้ดีที่สุด ซึ่ง “ถ้าพ่อหรือแม่เลี้ยงเดี่ยวมีคุณภาพ ลูกของพวกเขาก็จะมีคุณภาพเช่นกัน”

สุภาพรรณ ศรีสุข (ครูแหม่ม)
ที่ปรึกษาวิชาการ โรงเรียนศิลปพัฒนาการสมองเด็ก K.D.S.