เราทราบว่ามีฮอร์โมนบางชนิดควบคุมการออกดอกของไม้ผลหลายชนิดได้ ฉะนั้นถ้าเราสามารถที่จะควบคุมปริมาณฮอร์โมนดังกล่าวให้อยู่ในระดับที่ต้องการก็จะสามารถควบคุมการออกดอกของไม้ผลชนิดนั้นได้ เช่น ในกรณีการควบคุมการออกดอกของมะม่วงพบว่าหากต้นมะม่วงมีปริมาณสารจิบเบอเรลลินในกิ่งยอดมากก็จะทำให้กิ่งนั้นไม่ออกดอก ดังนั้นถ้าสามารถลดปริมาณสารจิบเบอเรลลินในกิ่งยอดมะม่วงลงได้ก็จะทำให้กิ่งนั้นออกดอกได้ จากหลักการนี้เองจึงได้มีการใช้สารเคมีชนิดหนึ่งซึ่งเมื่อใส่ให้แก่ต้นไม้แล้วสารเคมีชนิดนี้จะไปยับยั้งการสร้างฮอร์โมนจิบเบอเรลลินได้ กลุ่มของสารดังกล่าวนี้เรียกรวม ๆ ว่า สารชะลอการเจริญเติบโตของพืช (เหตุที่เรียกสารกลุ่มนี้ว่า สารชะลอการเจริญเติบโต ก็เนื่องจากสารจิบเบอเรลลินเป็นสารเร่งการเจริญเติบโตหรือทำให้พืชมีการยืดตัวของกิ่งก้านต่าง ๆ ดังนั้นเมื่อมีการให้สารอื่นที่มีผลลดการสร้างสารจิบเบอเรลลินในพืชลงได้ก็จะทำให้พืชนั้นมีการยืดตัวของกิ่งก้านน้อยลง จึงเรียกว่า สารชะลอการเจริญเติบโต) ตัวอย่างของสารที่ใช้กันมากในการควบคุมการออกดอกของไม้ผลโดยไปลดการสร้างสารจิบเบอเรลลินในพืช ได้แก่ สารแพกโคลบิวทราโซล (paclobutrazol) เมื่อมีการใช้สารนี้กับไม้ผลบางชนิด เช่น มะม่วง ทุเรียน มะนาว ก็จะชักนำให้พืชเหล่านี้ออกดอกได้ตามที่ต้องการโดยไม่ต้องรอสภาพอากาศหรือสภาพแวดล้อมภายนอกอีกต่อไป
PREVIOUS
ประเภทของไม้ผลตามพฤติกรรมการออกดอก
NEXT
การงดน้ำ
1,019 Views
Favorite
