เป็นเรื่องง่าย ๆ ที่เราทำได้ การกินอาหารจากท้องถิ่นนั้นเป็นการสนับสนุนการสร้างงานด้านเกษตรกรรม และกระบวนการผลิตผลผลิตทางการเกษตร ลดการเอารัดเอาเปรียบจากพ่อค้าคนกลาง เงินที่เราซื้อผลผลิตทางการเกษตรเหล่านั้นก็จะหมุนเวียนอยู่ในท้องถิ่น และถึงมือเกษตรกรโดยตรง
อาหารท้องถิ่นที่เราอุดหนุนนั้น เมื่อตัดระยะทางในการขนส่งก็จะช่วยลดการสร้างรอยเท้าคาร์บอนต่อระบบนิเวศได้ นอกจากจะเป็นการช่วยลดการสร้างก๊าซเรือนกระจกแล้วการลดขั้นตอนการขนส่งในห่วงโซ่อุปทานก็เป็นการลดโอกาสในการเน่าเสียของผลผลิต ทำให้เกิดการเสียเปล่าไปโดยใช่เหตุ และอาจส่งผลต่อสุขภาพของผู้บริโภคหากมีการใช้สารเคมีในการเก็บรักษาอาหาร
ผลผลิตทางการเกษตรที่เรากินจากอาหารท้องถิ่นนอกจากจะสร้างสายใยอาหารที่มีคุณภาพทางโภชนาการแล้ว ยังเป็นการเติมเต็มสายใยระหว่างคนปลูกกับคนกิน หากคนกินรู้จักกับคนปลูก อาหารที่เรากินและเลือกสรรจากคนปลูกก็จะเป็นอาหารที่เราแน่ใจว่าปลอดภัยและดีที่สุดต่อสุขภาพของเรา เช่นเดียวกัน หากคนปลูกรู้จักกับคนกินก็อาจเป็นการส่งเสริมให้ปลูกพืชพรรณต่างๆ ด้วยใจ และส่งต่อถึงมือคนกินด้วยความพิถีพิถันยิ่งขึ้น
ลองนำวิธีง่ายๆ เหล่านี้ไปปรับใช้ รับรองว่าของดีจากฟาร์มในท้องถิ่นของเราหาได้ไม่ยากอย่างที่คิด
ปัจจุบันนี้แนวคิดจากสวนสู่จาน (farm to table) กำลังมาแรง บางร้านอาหารโปรโมทว่าร้านของคนเลือกสรรวัตถุดิบจากฟาร์มโดยตรงสู่จานของคุณ หรือคุณอาจจะสอบถามที่ร้านโดยตรงไปเลย แม้จะไม่ได้คำตอบที่เราต้องการ แต่อย่างน้อยจะเป็นการกระทุ้งถามให้ร้านอาหารตระหนักว่าวัตถุดิบที่เลือกสรรมานั้นควรเป็นวัตถุดิบที่สนับสนุนเกษตรกรในท้องถิ่น และใช้วัตถุดิบที่ได้มาอย่างคุ้มค่า
ควรกินผักผลไม้หลากหลายชนิดเพื่อเป็นการส่งเสริมการเกษตรผสมผสาน ไม่ส่งเสริมการปลูกพืชเชิงเดียวเพื่อป้อนอุตสาหกรรม ซึ่งจะเป็นการลดโอกาสทางเศรษฐกิจของเกษตรกรรายย่อย
การสนับสนุนที่ดีที่สุดและมีอำนาจมากที่สุดคือการซื้อ และการเลือกซื้อของคุณไม่ว่าจะเลือกผลิตภัณฑ์จากแบรนด์ยักษ์ใหญ่ หรือจากเกษตรกรรายย่อยนั้นเป็นการตัดสินอนาคตทางเศรษฐกิจได้เป็นอย่างดี หากไม่มีใครซื้อสินค้าท้องถิ่น ต่อไปซูเปอร์มาร์เก็ตก็จะไม่นำสินค้าท้องถิ่นมาขายเช่นกัน
โลกของเรามอบอาหารที่แตกต่างกันออกไปตามฤดูกาลที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปตลอดทั้งปี และหากคุณศึกษาและเฝ้ารออาหารเหล่านั้นตามฤดูกาลก็จะเป็นการสนับสนุนเกษตรกรได้เป็นอย่างดี อีกทั้งประหยัดเงินได้อีกด้วย
พลังจากผู้บริโภคคือพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เราควรช่วยกันบอกร้านอาหารหรือซูเปอร์มาร์เก็ตให้หันมาสนับสนุนอาหารที่มาจากท้องถิ่น และมาจากการผลิตที่ยั่งยืนไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม หากมีพลังเสียงมากพอ ร้านค้าจะต้องฟังอย่างแน่นอน ถ้าไม่เชื่อลองดูกรณีเรื่องปลานกแก้วที่ผ่านมาสิ
จะมีอะไรดีไปกว่าการยื่นมือเข้าช่วยเหลือเกษตรกรโดยตรง ไม่ว่าจะเป็นการช่วยขาย หรือแม้แต่ไปช่วยลงมือปลูกและเก็บเกี่ยว เกษตรกรรายย่อยมักมีงานมากมายที่อยากให้เราได้เข้าไปสัมผัส ซึ่งนอกจากจะเป็นการได้ลองปลูกเองกินเองอย่างภาคภูมิใจแล้ว รับรองว่าได้ประสบการณ์ดี ๆ จะทำให้คุณหลงรักอาชีพเกษตรกรโดยไม่รู้ตัว
ประเทศของเรามีความอุดมสมบูรณ์สูง และมีอาชีพเกษตรกรเป็นอาชีพหลักของประเทศ ถึงเวลาแล้วที่ผู้บริโภคจะต้องหันมาใส่ใจกับสิ่งที่เรากินมากขึ้น และหันมาสนับสนุนผู้ผลิตอย่างเกษตรกรรายย่อยที่เป็นเกษตรกรส่วนใหญ่ของประเทศเรา ส่งเสริมอาหารท้องถิ่น และผลิตพันธุ์ที่มาจากขั้นตอนการผลิตอย่างยั่งยืนของเกษตรกร