10,103 Views
Favorite
แรงจูงใจสามารถเกิดขึ้นได้เองในจิตใจตามธรรมชาติหรืออาจเกิดจากการเรียนรู้ก็ได้ ซึ่งเราสามารถแบ่งรูปแบบของการจูงใจนั้น ออกได้เป็น 2 ลักษณะ คือ
1. แรงจูงใจจากภายใน ได้แก่ ความรู้สึกต้องการ หรือขาดอะไรบางอย่าง จึงเป็นพลังชักจูง หรือกระตุ้นให้มนุษย์ประกอบกิจกรรมเพื่อทดแทนสิ่งที่ขาดหรือต้องการนั้น
2. แรงจูงใจจจากภายนอกได้แก่ สิ่งใดก็ตามที่มาเร่งเร้า นำช่องทาง และมาเสริมสร้างความปรารถนาในการประกอบกิจกรรมในตัวมนุษย์
การจูงใจในห้องเรียนนั้น เป็นสิ่งที่มีการถกเถียงกันอย่างมาก โดยครูผู้สอนกลุ่มหนึ่งมองว่า สิ่งเหล่านี้เป็นเทคนิคและวิธีการหนึ่งใหนการจัดการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพ ในขณะที่ครูผู้สอนอีกกลุ่มกลับมองว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสินบท ซึ่งจะสร้างอุปนิสัยที่ไม่ดีให้เกิดขึ้นกับนักเรียนในภายหลัง แต่อย่างไรก็ตาม ครูทุกคนต่างเห็นตรงกันว่าการสร้างให้นักเรียนมีแรงจูงใจจากภายในนั้นเป็นเป้าหมายที่สำคัญ ซึ่งการจะไปถึงเป้าหมายนั้นได้ยังคงเป็นเรื่องที่คลุมเครือและถกเถียงกันอยู่
หากตัดสินใจที่จะก้าวไปข้างหน้าด้วยระบบของการสร้างแรงจูงใจแล้ว เงื่อนไขต่อไปนี้คือสิ่งสำคัญในการกำหนดวิธีที่ดีที่สุดในการจัดการความต้องการของชั้นเรียน
แนวคิดของรางวัลในห้องเรียนนั้น เป็นแนวคิดที่สำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องพิจารณาและดำเนินการอย่างเหมาะสมในช่วงต้น ๆ ของปีการศึกษา หากครูผู้สอนกำหนดให้รางวัลตอบแทนเพื่อกระตุ้นการเรียนรู้ของนักเรียนตั้งแต่เริ่มต้น นักเรียนอาจเริ่มคาดหวังและทำงานเพื่อผลประโยชน์ของรางวัลที่จะได้ มากกว่าจะเป็นไปเพื่อการเติบโตทางวิชาการ ดังนั้นจึงควรจำกัดการให้รางวัลในช่วงต้นของปีการศึกษา เพื่อให้นักเรียนตั้งใจทำงานด้วยความตั้งใจของตัวเองเป็นสิ่งแรก โปรดจำไว้ว่าไม่ใช่งานของครูผู้สอนที่จะให้รางวัลกับนักเรียนสำหรับการทำอะไรก็ตามที่เป็นความคาดหวังของนักเรียน ดังนั้นจึงควรปลูกฝังแนวคิดที่ดีเกี่ยวกับ “ความขยันนำไปสู่ความสำเร็จ” ให้กับนักเรียน โดยการให้รางวัลอย่างมีข้อจำกัดแต่เป็นไปด้วยความยุติธรรม
ครูผู้สอนควรคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับการเพิ่มแรงจูงใจในการฝึกฝนของนักเรียน สิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่ทำเพียงแค่การเริ่มต้น เพราะครูผู้สอนอาจพบว่ามันเป็นประโยชน์อย่างมาก ในการใช้วิธีนี้ในช่วงเวลาต่าง ๆ เช่น นักเรียนมักจะมีพฤติกรรมที่ดีที่สุดของพวกเขาในช่วงสองสามสัปดาห์แรกของปีการศึกษาและหลังจากนั้นสองสามเดือนเมื่อพวกเขาเริ่มมีพฤติกรรมที่แย่ลง ลองใช้แรงจูงใจเขาในช่วงเวลาเหล่านั้น จะช่วยให้นักเรียนมีพฤติกรรมที่ดีมากขึ้น เป็นต้น
วิธีปฏิบัติที่ดีที่สุดในการจูงใจนักเรียนคือการหลีกเลี่ยงการให้รางวัลที่เป็นสิ่งของทุกชนิด เพราะนั่นอาจจะเป็นภาระมหาศาล ที่ต้องสิ้นเปลืองทั้งเวลาและเงินทองในการหาสิ่งเหล่านั้นเพื่อตอบสนองต่อการสร้างแรงจูงใจให้กับนักเรียน
นอกจากนี้การให้รางวัลที่มากจนเกินไปก็ไม่ใช่รูปแบบที่ดีนัก นักเรียนทุกคนล้วนมีความสามารถของตนและครูควรมีมาตรฐานของพฤติกรรมที่ดีสำหรับนักเรียนแต่ละคน ซึ่งนักเรียนไม่ควรได้รับการส่งเสริมให้ปรับปรุงพฤติกรรมของพวกเขาเพื่อตอบสนองกับรางวัล ดังนั้นอย่าพยายามสร้างแรงจูงใจที่โดดเด่นเกินกว่าสิ่งที่คุณทำเป็นประจำ และควรระงับการดำเนินการทั้งหมดทันทีหากคุณรู้สึกว่านักเรียนของคุณกำลังเริ่มปฏิบัติด้วยเหตุผลนั้น
ระบบยอดนิยมอย่างหนึ่งของการจูงใจในชั้นเรียนนั้นคือกิจกรรมการจับฉลาก(ประเภทที่สุ่มรางวัล) ทุกครั้งที่คุณรู้สึกว่านักเรียนต้องได้รับรางวัล คุณอาจให้ตั๋วสำหรับจับฉลากในตอนท้ายของวันหรือสัปดาห์ ซึ่งแต่ละฉลากจะมีหัวข้อที่เป็นรางวัลต่าง ๆ เช่น “เลิกเรียนเร็วขึ้น 15 นาที” “เลือกที่นั่งได้เอง” หรือ “เลือกเมนูอาหารสำหรับวันนี้” เป็นต้น โดยหัวข้อเหล่านี้ สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามความเหมาะสม ซึ่งวิธีการนี้เป็นวิธีการที่ดีอย่างมาก เพราะไม่ทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับการเล่นพรรคเล่นพวกและช่วยประหยัดเวลาในการทำกิจกรรมต่าง ๆ
ทั้งหมดนี้คือความคิดเห็นและแนวทางการส่งเสริมแรงจูงใจด้านพฤติกรรมของนักเรียน ตามแนวคิดของ Beth Lewis อดีตครูผู้สอนที่มีประสบการณ์การทำงานด้านการสอนหลายปีจากแคลิฟอร์เนีย ซึ่งได้เขียนไว้ในบทความหนึ่งที่เกี่ยวกับแรงจูงใจด้านพฤติกรรมในห้องเรียน โดยลงในเว็บไซต์ Thoughtco.com เว็บไซต์บทความด้านการศึกษาชั้นนำ ซึ่งบทความนี้นับได้ว่าเป็นบทความหนึ่งที่มีประโยชน์ต่อการจัดการเรียนการสอนเป็นอย่างมาก จึงเห็นสมควรที่จะสรุปและเรียบเรียงมาเพื่อเป็นประโยชน์ในด้านการศึกษา ซึ่งน่าจะเป็นแนวทางในการสร้างแรงจูงใจให้กับนักเรียนในห้องเรียนได้เป็นอย่างดี
เรียบเรียงโดย : นรรัชต์ ฝันเชียร
