การบอกเวลาเป็นภาษาพูด สำหรับช่วงเวลาหกโมงเช้าถึงเที่ยง คือเจ็ดโมง,แปดโมง,เก้าโมง,สิบโมง,สิบเอ็ดโมงและเที่ยง หรืออาจจะเรียกว่า โมงเช้า,สองโมงเช้า,สามโมงเช้า,สี่โมงเช้า และห้าโมงเช้าตามลำดับ
การบอกเวลาเป็นภาษาพูด สำหรับช่วงบ่ายโมงถึงหกโมงเย็น คือ บ่ายโมง,บ่ายสองโมง,บ่ายสามโมง,บ่ายสี่โมง,บ่ายห้าโมง และหกโมงเย็น ตามลำดับ
ถ้าเข็มสั้นชี้ที่ตัวเลข7,8,9,10 และ11 ตามลำดับ โดยเข็มยาวชี้ที่ตัวเลข12 เราจะบอกเวลาเป็นภาษาพูด (เจ็ดโมง,แปดโมง,เก้าโมง,สิบโมงและสิบเอ็ดโมงตามลำดับ) และถ้าเข็มสั้นและเข็มยาวชี้ที่ตัวเลข12 แล้วให้อ่านเวลาว่า เที่ยงวันหรือเที่ยง
การอ่านเวลาช่วงบ่ายโมงถึงหกโมงเย็น โดยจัดเข็มสั้นชี้ที่ตัวเลข1,2,3,4,5 และ6 ตามลำดับ และเข็มยาวชี้ที่ตัวเลข12เสมอ แล้วให้อ่านเวลาเป็นภาษาพูดว่า “บ่ายโมง,บ่ายสองโมง,บ่ายสามโมง,บ่ายสี่โมง,บ่ายห้าโมง และหกโมงเย็น”
การอ่านเวลาเป็นภาษาพูด สำหรับช่วงเวลาหนึ่งทุ่มจนถึงเที่ยงคืน คือหนึ่งทุ่ม สองทุ่ม สามทุ่ม สี่ทุ่ม ห้าทุ่ม และเที่ยงคืน
การอ่านเวลาเป็นภาษาพูด สำหรับช่วงเวลาตีหนึ่งถึงตีห้า คือ ตีหนึ่ง ตีสอง ตีสาม ตีสี่ และตีห้า