เพลง ร้องหุ่นกระบอก

คำร้อง สุนทรภู่
ทำนอง ม.ร.ว. เถอะ พยัคฆเสนา
ขับร้อง ณัฐวิภา มูลธรรมเกณฑ์

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน
บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน
เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา

แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ
ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา
รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี


คำร้องคัดมาจากวรรณคดีเรื่อง พระอภัยมณี ผู้แต่งคือ สุนทรภู่ ตอน "สุดสาครเข้าเมืองการเวก" กล่าวถึงพระฤาษีช่วยสุดสาคร โอรสของพระอภัยมณีกับนางเงือกขึ้นจากเหว หลังจากที่ถูกชีเปลือยผลักตกเหว พระฤาษีสั่งสอนสุดสาครให้รู้จักไตรตรองในการคบหาและไว้วางใจผู้อื่น ถ้าขาดความรอบคอบอาจจะเกิดโทษภัยแก่ตนได้