สิงคโปร์ตั้งอยู่บริเวณปลายคาบสมุทรมลายู มีขนาดเล็กกว่ากรุงเทพฯ แต่สามารถพัฒนาจนมีความเจริญทั้งด้านสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองระดับโลก ด้วยการวางรากฐานที่มั่นคงจากอดีตจนถึงปัจจุบัน การเรียนรู้เรื่องราวของสิงคโปร์ทำให้นักเรียนเข้าใจเพื่อนบ้านในอาเซียน และเห็นความสำคัญของการพัฒนาประเทศด้วยความขยัน และการมีระเบียบวินัย

1. พัฒนาการทางประวัติศาสตร์

ประเทศสิงคโปร์เป็นเกาะเล็กๆ เดิมเป็นเพียงหมู่บ้านชาวประมง ต่อมาในสมัยอาณานิคมอังกฤษ สิงคโปร์ถูกพัฒนาให้เป็นเมืองท่า และศูนย์กลางการค้า เนื่องจากมีทำเลที่ตั้งที่ดี เชื่อมเส้นทางการเดินเรือระหว่างมหาสมุทรอินเดียและมหาสมุทรแปซิฟิก

ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สิงคโปร์ได้รับผลกระทบจากการยึดครองของญี่ปุ่น จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2508 ได้ประกาศเอกราช หลังจากนั้น ผู้นำของสิงคโปร์ นำโดย ลีกวนยู ได้วางรากฐานการพัฒนาประเทศอย่างเข้มแข็ง ทำให้สิงคโปร์ก้าวขึ้นเป็นประเทศที่มีความเจริญรุ่งเรืองในด้านเศรษฐกิจ และการเมือง ในระดับโลก

2. สภาพสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองในปัจจุบัน

   2.1 สภาพสังคม

- สิงคโปร์เป็นประเทศที่มีประชากรหลายเชื้อชาติ เช่น ชาวจีน ชาวมาเลย์ และชาวอินเดีย จึงมีความหลากหลายทางวัฒนธรรมและศาสนา

- ประชาชนใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการ และยังมีภาษาจีนกลาง มาเลย์ และทมิฬ เป็นภาษาที่ใช้ร่วมด้วย

- สังคมสิงคโปร์มีความเป็นระเบียบและเคร่งครัดต่อกฎหมาย เช่น การรักษาความสะอาด และการเคารพกฎจราจร

- ประชาชนส่วนใหญ่มีคุณภาพชีวิตที่ดีมาก รัฐบาลให้ความสำคัญกับการศึกษาและสาธารณสุข ทำให้คนสิงคโปร์มีโอกาสเข้าถึงการเรียนรู้ และการรักษาพยาบาลที่มีคุณภาพสูง

    2.2 สภาพเศรษฐกิจ

- สิงคโปร์เป็นประเทศที่มีเศรษฐกิจเข้มแข็งที่สุดในอาเซียน แม้จะมีพื้นที่เล็กและทรัพยากรธรรมชาติน้อย

- สิงคโปร์พัฒนาเศรษฐกิจด้วยการเป็นศูนย์กลางการค้า การขนส่งระหว่างประเทศ และการเงินระดับโลก

- ท่าเรือสิงคโปร์เป็นหนึ่งในท่าเรือที่มีความคับคั่งที่สุดในโลก และสนามบินชางงีเป็นศูนย์กลางการบินที่สำคัญ

   2.3 สภาพการเมือง

- สิงคโปร์มีการปกครองในระบอบประชาธิปไตยแบบรัฐสภา มีประธานาธิบดีเป็นประมุข และมีนายกรัฐมนตรีเป็นผู้นำรัฐบาล

- พรรคการเมืองที่มีบทบาทสำคัญ ซึ่งได้รับชัยชนะในการเลือกตั้งมาโดยตลอดตั้งแต่ตั้งประเทศคือ พรรคกิจประชาชน (People’s Action Party: PAP)

- ผู้นำสิงคโปร์มีบทบาทสำคัญในการกำหนดนโยบายอย่างเข้มแข็ง รัฐบาลมีความโปร่งใสและเคร่งครัดต่อการทุจริต ทำให้ประเทศมีความน่าเชื่อถือ และเป็นตัวอย่างของการบริหารที่มีประสิทธิภาพในภูมิภาคอาเซียน