Possessive Adjective (คุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ) และ Possessive Pronoun (สรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ) ทั้ง 2 นั้นมีความหมายเหมือนกัน แต่มีรูปและการใช้งานต่างกัน

 

Possessive Adjective นั้นมีทั้งหมด 7 รูปเท่ากับ Personal Pronoun ดังนี้

 

หลัง Possessive Adjective ต้องตามด้วยคำนามเสมอ (นามเอกพจน์หรือพหูพจน์ก็ได้) เช่น

This is my iPhone.                (นี่คือไอโฟนของฉัน)

Your hands are cold.            (มือของเธอเย็นจัง)

His umbrella is big.                (ร่มของเขาใหญ่)

Sarah made me cut her hair.        (ซาร่าห์ให้ฉันตัดผมของเธอ)

Don’t judge a book by its cover.        (อย่าตัดสินหนังสือแต่เพียงหน้าปก)

    They live with their parents.        (พวกเขาอาศัยอยู่กับพ่อแม่ของพวกเขา)

Our baby is 3 months old.            (ลูกของเราอายุ 3 เดือนแล้ว)

 

Possessive Pronoun มีทั้งหมด 6 รูป ดังนี้

 

ในขณะที่ Possessive Pronoun นั้นไม่ต้องมีคำนามตามหลัง เช่น

This book is mine.                (นี่หนังสือของฉัน)

    This is my room, and yours is just across the hall.

    (นี่ห้องฉัน, ส่วนห้องของเธออยู่อีกฝั่ง)

    Alex denies that the child is his.        (อเล็กซ์ปฏิเสธว่าไม่ใช่ลูกของเขา)

My dress is pink, but hers is yellow.    (ชุดของฉันสีชมพู, แต่ของเขาสีเหลือง)

Is that their car? No, theirs is black.    

(นั่นรถของพวกเขารึเปล่า? ไม่ใช่, รถของพวกเขาสีดำนะ)

This house is ours.                (บ้านหลังนี้คือบ้านของพวกเรา)

 

*ในบางครั้งเราใช้ Possessive Pronoun ในรูปของ something of ___ เช่น

    Is Helen a friend of yours?

    I went out to meet a friend of mine.

    Smith introduced us to some friends of his.

 

*Possessive Pronoun มักใช้ในการตอบคำถามที่ขึ้นต้นด้วย whose เช่น

    Whose car is this?    It’s mine.

    Whose hat is this?    It’s his.

    Whose are these?    There’re hers.