S + V1 (s/es)

Present Simple Tense ใช้ในกรณีต่อไปนี้

1. เรื่องที่กล่าวถึงทั่ว ๆ ไป ไม่ได้บ่งบอกเวลาที่เริ่มต้นหรือจบสิ้น เช่น

I live in Bangkok.
He studies English.
She speaks three languages.
John is very smart.
Meghan comes from England.

2. สิ่งที่ทำเป็นกิจวัตร, ทำเป็นนิสัย, ไม่ค่อยได้ทำ หรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำ, เป็นครั้งคราว (*สังเกตได้จาก Adverb of frequency) เช่น

Paul gets up early every day.
He goes to work on Mondays.
She always eats slowly.
I sometimes go to school by bus.
It often rains here in June.

3. ความจริงทั่วไปหรือปรากฏการณ์ธรรมชาติ เช่น

The sun rises in the east.
A square has four equal sides.
The Earth is round.
Water boils at 100℃.
Where there is a will, there is a way.

 

ตัวอย่างรูปประโยค

ประโยคบอกเล่า

S + V1 (s/es)    

He goes to school by bus.
She likes ice-cream.
Jim plays the guitar very well.
My brother works in a bank.
George lives in Scotland.
John has a shower every day.
The shops open at 10 o’clock and close at 5.00.
The Earth goes round the sun.
We do a lot of different things in our free time.
It costs a lot of money to stay at luxury hotels.

*ในประโยคบอกเล่า ถ้าประธานของประโยคเป็นเอกพจน์บุรุษที่ 3 กริยาต้องเติม s/es ดังนี้

กฎการเติม s/es

1. เติม s หลัง V ทั่วๆ ไป เช่น 

look  ->  looks
speak  ->  speaks

2. ถ้า V นั้นลงท้ายด้วย e ให้เติม s ได้เลย เช่น

live  ->  lives
write  ->  writes

3. ถ้า V นั้นลงท้ายด้วย s, ss, sh, ch, x หรือ z ให้เติม es เช่น 

wash  ->  washes
finish  ->  finishes

4. ถ้า V นั้นลงท้ายด้วย o และหน้า o เป็นพยัญชนะ ให้เติม es เช่น

do  ->  does 
go  ->  goes

5. ถ้า V นั้นลงท้ายด้วย y และหน้า y เป็นพยัญชนะ ให้เปลี่ยน y เป็น i แล้วเติม es เช่น

study  ->  studies
try  ->  tries

6. แต่ถ้า V นั้นลงท้ายด้วย y และหน้า y เป็นสระ ให้เติม s เฉยๆ เช่น 

play  ->  plays
buy  ->  buys

7. กริยา have ให้เปลี่ยนเป็น has

have  ->  has

ประโยคปฏิเสธ        

ในกรณีที่ประโยคบอกเล่ามี V.to be หรือ V.ช่วย อยู่แล้ว เราสามารถทำให้เป็นประโยคปฏิเสธได้เลย โดยการเติม not หลัง V.to be หรือหลัง V.ช่วย ดังนี้

S + is/am/are + not + …
S + ’s/’m/’re + not + …
S + isn’t/aren’t + …    
S + V.ช่วย + not + …

He is a good guy.      ->  He is not a good guy.
I can swim.          ->  I can’t swim.    

ในกรณีที่ประโยคบอกเล่านั้นไม่มี V.to be หรือ V.ช่วย เมื่อเปลี่ยนเป็นประโยคปฏิเสธให้ใช้ V.to do ช่วย เมื่อใช้ V.to do ช่วยแล้ว กริยาไม่ต้องเติม s/es ให้เปลี่ยนกริยาเป็น V.inf ดังนี้

S + do/does + not + V.inf
S + don’t/doesn’t + V.inf

I know.         ->   I don’t know.
She likes sports.      ->  She doesn’t like sports.

He doesn’t go to school by bus.
I don’t drink coffee.
We don’t have any children.
She doesn’t speak English.
Daniel doesn’t have a bath every day.

ประโยคคำถาม    

ในกรณีที่ประโยคบอกเล่ามี V.to be หรือ V.ช่วย อยู่แล้ว เวลาเปลี่ยนเป็นประโยคคำถามให้เอา V.to be หรือ V.ช่วย ขึ้นต้นประโยคได้เลย ดังนี้

is/am/are + S + …?

He is lazy.          ->  Is he lazy?
You can swim.      ->  Can you swim?

ถ้าประโยคนั้นไม่มี V.to be หรือ V.ช่วย อยู่ในประโยค เมื่อเปลี่ยนเป็นประโยคคำถามให้ใช้ V.to do ช่วย และเมื่อใช้ V.to do ช่วยแล้ว กริยาไม่ต้องเติม s/es ให้เปลี่ยนกริยาเป็น V.inf ดังนี้

do/does + S + V.inf …?

Do you know?
Does he like football?
Do you work on Saturdays?
Do you speak English?
Does she work hard?

*คำถามที่ขึ้นต้นด้วย V.ช่วย ถือเป็น Yes/No Question เราจะต้องตอบด้วย yes หรือ no เท่านั้น ในประโยคตอบรับให้ใช้ V.ช่วย ที่ใช้ในประโยคคำถาม สามารถตอบสั้นๆ ได้ดังนี้

ถามด้วย V.to do        ตอบด้วย V.to do
ถามด้วย V.to be        ตอบด้วย V.to be
ถามด้วย V.ช่วย        ตอบด้วย V.ช่วย

Do you like flower?         Yes, I do.
Does it rain a lot in Bangkok?    Yes, it does.
Is he handsome?         No, he isn’t.
Are they happy?        No, they aren’t.
Can you swim?         Yes. I can.

ในกรณีที่ถามด้วย Question words ให้ขึ้นต้นประโยคด้วยคำแสดงคำถาม Wh~ แล้วตามด้วย V.to be หรือ V.to do ตามโครงสร้างประโยคคำถาม ดังนี้

Wh~ + is/am/are …?

Where’re you from?
What is your favourite colour?
Who are you?

Wh~ + do/does + S + V.inf …?

What does this word mean?
Where do you live?
How much does it cost?
What do you do?
How often do you wash your hair?    

 

Adverb of Frequency

Adverb of Frequency คือ คำกริยาวิเศษณ์บอกความถี่หรือความบ่อยของการกระทำ Adverb of Frequency ที่มักปรากฏในรูปประโยค Present Simple ได้แก่

usually    ตามปกติ             always        เสมอ
often        บ่อยๆ               frequently    บ่อยๆ
ever        เคย                   never        ไม่เคย
sometimes    บางครั้ง        occasionally    บางครั้งบางคราว
generally    โดยทั่วไป          seldom    นานๆ ครั้ง
rarely        แทบจะไม่          hardly        แทบจะไม่
every day    ทุกวัน             twice a week    อาทิตย์ละ 2 ครั้ง    

I usually go to bed at 10:00.
He always wears jeans.
We often go there.
Buses run frequently between the city and the airport.
Nothing ever happens here.
She never eats breakfast.
I see him sometimes at the market.
We occasionally meet for a drink after work.
I generally get up at six.
They work hard and seldom take holidays.
He rarely plays any sports.
Tim hardly ever go to concerts.
Julia get up early every day.
I wash my hair twice a week.