กรอบความร่วมมืออาเซียน+3 (จีน ญี่ปุ่น และสาธารณรัฐเกาหลี)
ภูมิหลัง
กรอบความร่วมมืออาเซียน+3 เริ่มต้นขึ้นเมื่อปี 2540 ในช่วงที่เกิดวิกฤตการเงินในภูมิภาคเอเชียตะวันออก โดยผู้นำของประเทศสมาชิกอาเซียนและผู้นำของจีน ญี่ปุ่น และสาธารณรัฐเกาหลี ได้พบหารือกันเป็นครั้งแรกที่กรุงกัวลาลัมเปอร์ เมื่อเดือน ธ.ค. 2540 และหลังจากนั้น ได้มีการจัดประชุมสุดยอดอาเซียน+3 เรื่อยมา ปัจจุบันความร่วมมืออาเซียน+3 ครอบคลุมเกือบ 20 สาขาและมีการประชุมระดับต่าง ๆ กว่า 60 กรอบ 

เพื่อกำหนดแนวทางความสัมพันธ์ระหว่างกัน ที่ประชุมสุดยอดอาเซียน+3 ครั้งที่ 3 เมื่อปี 2542 ได้ออกแถลงการณ์ร่วมว่าด้วยความร่วมมือเอเชียตะวันออก (Joint Statement on East Asia Cooperation) และจัดตั้งกลุ่มวิสัยทัศน์เอเชียตะวันออก รุ่นที่ 1 (East Asia Vision Group I –EAVG I) เพื่อกำหนดวิสัยทัศน์ความร่วมมือในเอเชียตะวันออก โดยในปี 2544 EAVG I ได้มีข้อเสนอให้จัดตั้งประชาคมเอเชียตะวันออก (East Asian community -EAc2) และกำหนดมาตรการความร่วมมือด้านต่าง ๆ กว่า 57 สาขา เพื่อนำไปสู่การจัดตั้ง EAc ในอนาคต

ในการประชุมสุดยอดอาเซียน+3 ครั้งที่ 9 ในปี 2548 ผู้นำได้รับรองปฏิญญากัวลาลัมเปอร์ว่าด้วยการประชุมสุดยอดอาเซียน+3 (Kuala Lumpur Declaration on the ASEAN+3 Summit) ซึ่งกำหนดให้การจัดตั้งประชาคมเอเชียตะวันออกเป็นเป้าหมายระยะยาว และให้กรอบอาเซียน+3 เป็นกลไกหลักเพื่อบรรลุเป้าหมายดังกล่าว นอกจากนี้ ในโอกาสครบรอบ 10 ปีของความร่วมมืออาเซียน+3 ในปี 2550 ได้มีการออกแถลงการณ์ร่วมว่าด้วยความร่วมมือเอเชียตะวันออก ฉบับที่ 2 (2nd Joint Statement on East Asia Cooperation) และแผนงานความร่วมมืออาเซียน+3 (ฉบับปี 2550-2560) ซึ่งกำหนดแนวทางดำเนินความร่วมมือตามแถลงการณ์ฯซึ่งได้มีการรับรองแผนฉบับปรับปรุงเมื่อปี 2556 

ในการประชุมสุดยอดอาเซียน+3 สมัยพิเศษ ฉลองครบรอบ 15 ปีของความสัมพันธ์ เมื่อปี 2555 ได้มีการรับรองรายงานของกลุ่มวิสัยทัศน์เอเชียตะวันออก รุ่นที่ 2 (East Asia Vision Group II –EAVG II) ที่จัดตั้งขึ้นในปี 2554 โดยกำหนดมาตรการส่งเสริมความร่วมมือกว่า 25 สาขา โดยตั้งเป้าหมายในการเป็นประชาคมเศรษฐกิจเอเชียตะวันออกในปี 2563 เพื่อปูทางสู่การเป็นประชาคมเอเชียตะวันออกในอนาคต

ดาวน์โหลดเอกสารเพื่ออ่านเนื้อหาฉบับเต็ม

ที่มา https://www.mfa.go.th/asean/th/partnership/2432