เรื่อง: พฤทธิ์ เลิศสุกิตติพงศา และ ศรินทร เอี่ยมแฟง  ภาพประกอบ: อารัมภ์พร เอี่ยมวุฒิ

Technology is the new black
ไฮเทคสิเท่

แฟชั่นคือสิ่งที่คนส่วนใหญ่ในสังคม เกิดอารมณ์ สร้างรสนิยม คลั่งไคล้ร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นนามธรรมหรือรูปธรรม แฟชั่นสามารถแสดงสถานะและการยอมรับในสังคม แต่แฟชั่นเองก็เกิดขึ้นและจางหายไปในช่วงเวลาอันสั้นได้ อะไรที่เคยเท่ เก๋ สวย ในอีกไม่กี่เดือนก็อาจจะกลายเป็นของเก่า เชย และห่วย แบบพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ

เดิมทีแฟชั่นมักอิงจากปัจจัยสี่ อย่างเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม เป็นตัวอย่างแรกๆ ของการแสดงออกซึ่งสถานะ ค่านิยม ผ่านการแต่งตัวของคนๆ หนึ่ง แต่โลกเปลี่ยนไปตามยุคสมัย เมื่อเทคโนโลยีกลายเป็นอีกหนึ่งในปัจจัยหลักของการดำเนินชีวิต โดยปฏิเสธไม่ได้ว่าเทคโนโลยีทำให้ชีวิตคนเราง่ายขึ้น และมันได้วิวัฒนาการแบบก้าวกระโดด ไม่เพียงประโยชน์ใช้สอย แต่เทคโนโลยีกลายเป็นวัตถุที่แสดงถึงความล้ำสมัยและความมีสตางค์ของเจ้าของไปในตัว

แต่ถ้าเราใช้โทรทัศน์จอแบนดีไซน์เฉียบอยู่ที่บ้านก็คงไม่มีใครรู้แน่ๆ ว่าเราเป็นคนเท่ขนาดไหนใช่ไหม เมื่อเทคโนโลยีได้รับการออกแบบให้พกพาได้มากขึ้น การเกิดขึ้นของสมาร์ทโฟนที่ทำแทนเครื่องมือเกือบทุกอย่างที่เราเคยพึ่งพากว่า 20 ประเภท ด้วยความสามารถที่หลากหลาย และดีไซน์สวยล้ำน่าถืออวดใครต่อใคร เทคโนโลยีจึงกลายเป็นสินค้าแฟชั่นที่พวกเราต้องวิ่งตามอัพเดทรุ่นใหม่ๆ กันอยู่อย่างทุกวันนี้

ตัวอย่างที่โดดเด่นของแฟชั่นเทคโนโลยีก็คือ Apple และสินค้าตระกูล “i” นับตั้งแต่เครื่องเล่นเพลงแบบพกพา iPod ตั้งราคาที่ไม่ใช่ทุกคนจะสามารถกลั้นใจซื้อมาใช้ได้ง่ายๆ แต่ปัจจัยแวดล้อมอื่นนี่สิที่ทำให้มันกลายเป็นที่ยอมรับและขายดี นับเป็นการปฏิวัติการฟังเพลงที่เปลี่ยนโครงสร้างการซื้อขายใหม่ไปเป็นแบบออนไลน์ ที่สำคัญมัน

จาก iPod ซึ่งถือว่าเป็นบรรพบุรุษของโทรศัพท์มือถืออัจฉริยะอย่าง iPhone ซึ่งการเกิดขึ้นของ iPhone ก็ส่งผลให้เกิดการปฏิวัติวงการสมาร์ทโฟนตามมาอีก ล่าสุดเมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมา Apple ทำคลอดนาฬิกาอัจฉริยะ Apple Watch หากไม่มองเรื่องสเปคของอุปกรณ์ (ซึ่งอาจจะสู้คู่แข่งสำคัญอย่าง Samsung ไม่ได้) สิ่งที่โดดเด่นมากๆ ก็คือความเป็นแฟชั่นจ๋าของตัวเรือนและสายนาฬิกา ที่มีให้เลือกหลากสไตล์ หลายวัสดุ และราคา แถมในวันเปิดตัว Apple ยังชวนนักข่าวสายแฟชั่นไปร่วมงานด้วย

เชื่อว่าเส้นทางข้างหน้าของแฟชั่นเทคโนโลยีไม่เฟดไปง่ายๆ แน่ เพราะมีข่าวการดึงตัวบุคลากรจากทั้งวงการครีเอทีฟ สายออกแบบ และวงการแฟชั่น ไปร่วมงานในบริษัทเทคโนโลยีระดับโลกไม่น้อยเลย เช่น การดึงตัว แองเจลา เอชเรนด์ตส (Angela Ahrendts) ซีอีโอแบรนด์แฟชั่น “เบอร์เบอร์รี่” (Burberry) ไปร่วมงานกับ Apple หรือกรณี Google ที่เลือก ไอวี่ รอสส์ (Ivy Ross) นักออกแบบเครื่องประดับชื่อดังมาช่วยพัฒนาโปรเจ็คต์แว่นตาอัจฉริยะ Google Glassหากมองผิวเผินก็คงเป็นแค่การทำตลาดทั่วไป แต่ถ้ามองลึกลงไปจะเห็นว่าไม่ใช่เรื่องปกติ เพราะการที่คนจากวงการแฟชั่นตัวท็อปจะลาออกจากบริษัทแฟชั่นไปอยู่แวดวงไอทีเป็นการเดิมพันที่สูงมาก

หากแก่นของแฟชั่นคือการมาและจากไป การแสดงสถานะ เสริมบารมี การบ่งบอกรสนิยมและฐานะ ที่อาจจะแตกแต่งไปในแต่ละกลุ่มและช่วงเวลา สำหรับบางคนแล้วผู้ชายใส่ชุดพนักงานออฟฟิศ มือซ้ายกำ iPhone มือขวาถือ Kindle สวมแว่น Google Glass อาจจะดูประหลาดและล้นเกินไป สำหรับบางคนที่รู้จักเทคโนโลยีและพิจารณาได้ถึงรุ่นและชนิดของอุปกรณ์ การใช้งาน และราคา ผู้ชายคนนี้คงไม่ต่างจากผู้หญิงอีกคนที่ใส่ชุด “โอต์ กูตูร์” ฟู่ฟ่าแบบฝรั่งเศส...เพราะเทคโนโลยีก็คือแฟชั่น แฟชั่นคือเทคโนโลยี

สตูดิโอ XO แฟชั่นแห่งอนาคต คลิกที่นี่

ที่มา : นิตยสาร pook ฉบับที่ 47 เดือนพฤศจิกายน 2557