ผังมโนทัศน์สาระการเรียนรู้
๑. การอ่านสะกดคำและการแจกลูก
การอ่านสะกดคำ คือ การอ่านแยกเสียงพยัญชนะ สระ วรรณยุกต์ และตัวสะกด แล้วจึงออกเสียงเป็นคำ ใช้เพื่อเป็นแนวทางการอ่านคำ
คำ |
การอ่านสะกดคำ |
|||
เสียงพยัญชนะต้น |
เสียงสระ |
เสียงตัวสะกด |
คำอ่าน |
|
จำ |
จอ |
อำ |
- |
จำ |
เทียน |
ทอ |
เอีย |
นอ |
เทียน |
การแจกลูก คือ การแยกคำออกเป็นรูปพยัญชนะ สระ และตัวสะกด
คำ |
การแจกลูก |
|||
พยัญชนะต้น |
สระ |
ตัวสะกด |
คำอ่าน |
|
จำ |
จ |
ำ |
- |
จำ |
เทียน |
ท |
เ–ีย |
น |
เทียน |
การอ่านเป็นคำ คือ การอ่านออกเสียงเป็นคำ เช่น
ขา อ่านว่า ขา นิ่ง อ่านว่า นิ่ง
ตู้เย็น อ่านว่า ตู้-เย็น อายุ อ่านว่า อา-ยุ
๒. มาตราตัวสะกด
พยัญชนะมีชื่อเรียกต่างกันตามตำแหน่ง ถ้าอยู่ต้นคำเรียก พยัญชนะต้น ส่วนท้ายคำเรียก ตัวสะกด เช่น
“ทอง” มี “ท” เป็นพยัญชนะต้น และ “ง” เป็นตัวสะกด
ตัวสะกดในภาษาไทย แบ่งเป็น ๒ ประเภท คือ ตัวสะกดตรงตามมาตราตัวสะกดและตัวสะกดไม่ตรงตามมาตราตัวสะกด
๒.๑ ตัวสะกดตรงตามมาตราตัวสะกด
ตัวสะกดตรงตามมาตราตัวสะกด มี ๘ แม่ ได้แก่
๑. แม่กก คือ คำที่มี ก เป็นตัวสะกด เช่น
๒. แม่กด คือ คำที่มี ด เป็นตัวสะกด เช่น
๓. แม่กบ คือ คำที่มี บ เป็นตัวสะกด เช่น
๔. แม่กง คือ คำที่มี ง เป็นตัวสะกด เช่น
๕. แม่กน คือ คำที่มี น เป็นตัวสะกด เช่น
๖. แม่กม คือ คำที่มี ม เป็นตัวสะกด เช่น
๗. แม่เกย คือ คำที่มี ย เป็นตัวสะกด เช่น
๘. แม่เกอว คือ คำที่มี ว เป็นตัวสะกด เช่น
๒.๒ ตัวสะกดไม่ตรงตามมาตราตัวสะกด
รูปพยัญชนะไม่ตรงตามมาตราตัวสะกด แต่ออกเสียงตรงกันก็จัดให้อยู่ในมาตรานั้น มี ๔ แม่ ได้แก่
มาตรา |
ตัวสะกด |
ตัวอย่าง |
๑. แม่กก |
ข ค ฆ |
เลข โรค เมฆ |
๒. แม่กด |
จ ช ซ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ต ติ ตุ ถ ท ธ ศ ษ ส |
กิจ พืช รัฐ ชาติ เหตุ บาท กระดาษ ดาบส |
๓. แม่กบ |
ป พ ฟ ภ |
รูป เคารพ ทอฟฟี่ โลภ |
๔. แม่กน |
ญ ณ ร ล ฬ |
ชาญ คุณ พร ศีล วาฬ |
เกร็ดควรรู้
พยัญชนะที่ไม่ตรงตามมาตราตัวสะกดออกเสียงได้แค่ ๔ แม่ตามตารางเท่านั้น ส่วนคำที่ไม่มีตัวสะกดจะจัดอยู่ใน
แม่ ก กา เช่น พ่อ แม่ คะ ขา โค
๓. การผันอักษร
การผันอักษร คือ การเปลี่ยนเสียงสูง-ต่ำของคำโดยใช้รูปวรรณยุกต์กำหนดเสียง เกิดเป็นคำใหม่และความหมายใหม่ เช่น ปา ป่า ป้า ป๊า ป๋า
พยัญชนะไทยแบ่งตามระดับเสียงได้เป็น ๓ หมู่ ดังนี้
๓.๑ การผันอักษรสูง
อักษรสูงประสมสระเสียงยาวผันได้ ๓ เสียง โดยมีพื้นเสียงเป็นเสียงจัตวา ดังนี้
คำ |
สามัญ |
เอก |
โท |
ตรี |
จัตวา |
ฝา |
- |
ฝ่า |
ฝ้า |
- |
ฝา |
๓.๒ การผันอักษรกลาง
อักษรกลางประสมสระเสียงยาวผันได้ครบ ๕ เสียงและมีรูปวรรณยุกต์ตรงเสียง โดยมีพื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ ดังนี้
คำ |
สามัญ |
เอก |
โท |
ตรี |
จัตวา |
จี |
จี |
จี่ |
จี้ |
จี๊ |
จี๋ |
๓.๓ การผันอักษรต่ำ
อักษรต่ำประสมสระเสียงยาวผันได้ ๓ เสียง โดยมีพื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ ส่วนรูปวรรณยุกต์ของเสียงโทและเสียงตรีลดลง ๑ ระดับดังนี้
คำ |
สามัญ |
เอก |
โท |
ตรี |
จัตวา |
ลอ |
ลอ |
- |
ล่อ |
ล้อ |
- |
๔. คำที่มีพยัญชนะควบกล้ำ
อักษรควบ คือ คำที่มีพยัญชนะต้นสองตัวควบกัน ใช้สระและตัวสะกดร่วมกันและอ่านออกเสียงพร้อมกัน โดยพยัญชนะที่ใช้ควบมี ๓ ตัว คือ ร ล ว
อักษรควบ ร |
อักษรควบ ล |
อักษรควบ ว |
กร - กราบ กรน คร - คราว ครก ตร - ตรอม ตรม |
กล - กลัว กล้า คล - คลุก เคล้า ปล - ปล้น ปลา |
กว - แกว่ง เกวียน ขว - ขว้าง ขวิด คว - คว่ำ ควาน |
๕. คำที่มีอักษรนำ
อักษรนำ คือ คำที่มีพยัญชนะสองตัว ใช้สระและตัวสะกดร่วมกันอ่านออกเสียงเหมือนมี ห นำ เช่น คำที่มี ห นำ ง ญ น ม ย ร ล ว อาทิ เหงา ใหญ่ หนอน หมี หยิบ หรูหรา หลบ แหว่ง เป็นต้น รวมทั้งคำที่ใช้ อ นำ ย ๔ คำ ได้แก่ อย่า อยู่ อย่าง อยาก
สรุป
นักเรียนควรเรียนรู้การอ่านสะกดคำ การแจกลูก มาตราตัวสะกด การผันอักษร คำควบกล้ำ และอักษรนำ เพื่อให้ใช้ภาษาไทยได้ถูกต้อง
คำสำคัญ ๑. การอ่านสะกดคำและการแจกลูก ๒. มาตราตัวสะกด ๓. การผันอักษร ๔. คำควบกล้ำ ๕. อักษรนำ
แหล่งที่มาของเนื้อหา : สำนักพิมพ์วัฒนาพานิช www.wpp.co.th