โดย อ.ณัฐพล ผาลีพัฒน์
หญ้าเขียวอย่าเที่ยวเหยียบ รีดผ้าเรียบใส่หน้าหนาว
ค่ำคืนยืนดูดาว อย่านั่งหาวข้างแมวเหมียว
มะนาวคราวน้ำแห้ง ยามฝนแล้งหมั่นแลเหลียว
คุณครูอยู่คนเดียว นึ่งข้าวเหนียวไว้เคี้ยวกิน
หน้าหนาวสาวเป็นสิว ยามคนหิวเรี่ยวแรงสิ้น
ผมยาวเจ้าดาวดิน แลห้วยหินถิ่นคนขาว
เหม่อมองดูของเหลว ข้างเปลวไฟใครมีหลาว
ราตรีนี้ยืดยาว ไปเล่นว่าวก้าวขาเดิน
Follow us 
