การอุทาน (Interjection = อินเตอร์เจคชั่น) คือคำพูดที่พูดออกไปด้วยอารมณ์ต่างๆ เพื่อแสดงออกถึงความรู้สึกที่เกิดขึ้นขณะนั้น เช่น ดีใจ เสียใจ หรือ โกรธ เป็นต้น
รูปแบบของการอุทาน มี 2 ชนิด คือ
- 1. การอุทานที่เป็นคำเดียวโดดๆ หรือเป็นกลุ่มคำ (วลี) เช่น
- 1. ประหลาดใจ
- Oh! (โอ) = โอ! ออ! โอ้โฮ!
- Indeed (อินดีด) = จริงๆ! แท้จริง!
- Wow (เวา) = โอ้โฮ!
- 2. เศร้าใจ
- Alas! (อะแล็ส) = โอย! ตายจริง!
- Ah! (อา) (= อา! โอย!
- Alack! (อะแล็ค) = อนิจจา!
- 3. ดีใจ
- Hurrah (ฮูรา) = ไชโย!
- Ha! (ฮา) = ฮา!
- Bravo! (บราโว) = ไชโย!
- 4. รังเกียจ
- Ugh! (อุฮ) = ทุด! ถุย!
- 5. เหยียดหยาม
- Dam! (แด็ม) = สมน้ำหน้า!
- Pooh! (พู่) = ชึ!
- Bosh! (บ็อช) = เหลวไหล!
- 6. ติเตียน
- Fie! (ไฟ) = เชอะ! ถุย!
- 7. เตือนให้ระวัง
- Hark! (ฮ้าค) = ฟัง!
- Hush! (ฮัช) = อย่าทำเสียงดัง!
- 8. เรียกหรือทักทาย
- Ho! (โฮ) = ฮ้า!
- Hello (เฮ็ลโล) = สวัสดี!
- Hullo (ฮะโล) = ฮัลโหล!
คำอุทานที่เป็นกลุ่มคำได้แก่
- Well done! (เว็ล ดัน) = เยี่ยมไปเลย!
- Just my luck! (จัสท มาย ลัค) = โชคของผมแท้ๆ!
- O dear me! (โอ เดียร์ มี) = โอ่ ได้โปรดเถอะ!
- 2. การอุทานที่ออกมาในรูปแบบของประโยค เช่น ประโยคอุทานที่ขึ้นต้นด้วย What และ How เช่น
- What a pity! (ว็อท อะ พิททิ)
ช่างน่าสงสารอะไรอย่างนั้น
- What a mess! (ว็อท อะ เมส)
มันช่างสับสนอะไรอย่างนั้น
- 3. What a fool he is!(ว็อท อะ ฟูล ฮี อีส)
เขาช่างโง่อะไรอย่างนั้น!
- What a shame you can’t come!
(ว็อท อะ เชม ยู ค้านท คัม)
ช่างน่าอานอะไรอย่างนั้นที่คุณมาไม่ได้!
- What an awful noise!
(ว็อท แอน ออฟูล นอยซ)
มันช่างเสียงดังอะไรอย่างนั้น!
- What a nuisance! (ว็อท อะ นิวซันซ)
มันช่างน่ารำคาญอะไรอย่างนั้น
- What a shame! (ว็อท อะ เชม)
ช่างน่ายอายอะไรอย่างนั้น!
- What a pretty girl!
(ว็อท อะ พริททิ เกิล)
เธอช่าน่ารักอะไรอย่างนั้น!
- What an expensive dress!
(ว็อท แอน อิ๊คซเพนซีฟว เดรส)
ชุดอะไรช่างแพงอย่างนั้น!
- What a large room!
(ว็อท อะ ลาจ รูม)
ห้องอะไรช่างใหญ่อย่างนั้น!
- What lovely children! (ว็อท ลัฟลิ ชินเดรน)
ช่างเป็นเด็กที่น่ารักอะไรอย่างนั้น
- What delicious food it is!
(ว็อท ดิลิซซัส ฟูด อิท อีส)
มันช่างเป็นอาหารที่อร่อยอะไรอย่างนั้น!
- How nice of you to come!
(ฮาว ไนซ ออฟ ยู ทู คัม)
ช่างดีเหลือเกินที่คุณมาได้!
- How cold this room is!
(ฮาว โคลด ธิส รูม อีส)
ห้องนี้ช่างหนาวะไรอย่างนั้น!
- How strong he is!
(ฮาว สตรอง ฮี อีส)
เขาช่างแข็แรงอะไรอย่างนั้น!
- How quickly the time passes!
(ฮาว ควิคลี่ เธอะ ไทม พาสเสซ)
เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วอะไรอย่างนั้น!
- How heavy it rains!
(ฮาว เฮ็ฟวี่ อิท เรนส)
ฝนช่างตกหนักอะไรอย่างนั้น!
ประโยคอุทาน บางอย่างก็ขึ้นต้นด้วยคำกริยาวิเศษณ์ (Adverb) เช่น
- Away you go! (อะเวย์ ยู โก)
แกออกไปซะ!
- Here it comes! (เฮีย อิท คัมส)
มานี่แล้วไง
- There they are! (แธร์ เธย์ อาร์)
พวกเขาอยู่ที่นั่นเอง
- There goes the bus!
(แธร์ โกส เธอะ บัส)
รถโดยสารไปโน่นแล้ว
นอกจากนี้ประโยคอุทาน ยังใช้เพื่อการอวยพร หรือแสดงความยินดีได้อีกด้วย เช่น
- Long live the King.
(ลอง ลีฟ เธอะ คิง)
ขอจงทรงพระเจริญ
- God save you. (กอด เซฟว ยู)
ขอให้พระเจ้าคุ้มครองคุณ
- Have a good trip.
(แฮ็ฟ อะ กูด ทริพ)
ขอให้เดินทางโดยปลอดภัย
- Best of luck. (เบสท ออฟ ลักค)
ขอให้โชคดี
