ซอสู่ขวัญ ทำนองล่องน่าน ๒
ทีมงานทรูปลูกปัญญา
|
06 ส.ค. 64
 | 37.2K views



ซอสู่ขวัญ ทำนองล่องน่าน   ๒ 

ดวงดอกไม้อันว่าดวงใดก็หอม  น้องแก้วถึงรอดแล้วเมื่อต๋าวันตอน  หมู่         ผึ้งมาต๋อมเกสดอกไม้ จะยกมีอสาวันทาน้อมไหว้ กับตั๋วปี่ไท้คนดี เปรียบเหมือนดอกไม้กำลังเป็นจี๋  หมายบ่อฮื้อมีแมงคีมอดย้ำ

๑.มาฮอดมื้อสันวันดีส่องแจ้ง ปี่น้องทุกแห่งได้พร้อมใจกั๋น ฝูงหมู่ป๋งปั๋นจ๋อมขวัญหันหน้า เฒ้าแก่ตั้งหลายปู่ลุงแม่ป้าจึงได้เสาะหามื้อสันวันดี มั่นคงเตี่ยงตัดมีรัศมี ยามธรณีแป้พระป้อเจ้า เป็นยามสะเปาเหาะเหินเดินฟ้า

๒.สาวจี๋แม่ฮ้างแม่ล่างงามสวย จัดแจ่งแป๋งตวยบายศรีมาตั้ง เก็บมายายยองหลายห้องหลายจั้นงามเลิศล้ำบายศรีนมแมว ประดับดอกไม้ใส่ขึ้นเป็นแถว บายศรีนมแมวประดับหยั่นยอง มาลาของหอมเกสรดอกไม้

๓.ยกเอามาบายศรีงามดีมาตั้ง  งามเลิศล้ำบ่อต่ำบ่อสูง ประดับดอกจูนสูนดอกซ้อนฮ้อ ดอกสาระปีเป็นจี๋เป็นจ่อ  ตั้งดอกชางพอสีเหลืองซอนแดง   ดอกเอื้องไข่ม้อน  ดอกแก้วหัวแหวน หางหงส์ชอนแดงและดอกคำใต้  ดอกเกี่ยงพาใยใส่ขึ้นหลายจั้น

๔.ตั้งดอกบัวตุมสูนดอกเค้ดเก๊า ดอกคำเกี้ยวเก๊าจำปีจำปา ดอกศรีบานงาลีลากาบห้อย สะแล่งหอมไกลมะลิกิ่งย้อยเอาหวันแวดห้อยวงเวียน พิกุลกิ่งเนิ้งเอื้องผึ้งสีเหลืองต๋าเหินยายเรียงเกี๋ยงพาต้นใต้ หมัดคำหอมไกลใส่ไว้แวดล้อม

๕.บายศรีหางนาคเป็นกาบเป็นแถว สาวน้อยสาวแผวแป๋งดีกู่ด้าน ขดโสยใบตองพร้อมตั้งแม่บ้านจ่วยกันเจ๋จานคิดสร้างทำมา เป็นตี๋คึกคื้นดูงามแก่ตา ดอกเก็ดต๋าหวาปักยายเป็นห้อง แผ่วดอกขัดมอนแชมชอนกู่ชั้น

๖.ตั้งเอื้องหมายนาและเอื้องหมายต่ง มะลิซ้อนบุ่มตั้งในเกสร สาระปีซอนขัดมอนดอกด้าย ดอกเอื้องสามปอยบานดีเมื่อต้ายถึงต๋าวันบ่าย กลิ่นหอมตอดัง เอาเหน็บแวดล้อมจอดอ้อมพาขวัญ ต๋าเหินบานงามขะยอมกิ่งตั้ง เอื้องเงินเอื้องคำตั้งเอื้องจ่างน้าว

๗.สัปปะดอกไม้มีไว้ถมถอง  ดอกปวงพะยอมหอมทั่วโลกหล้า ตั้งดอกพิกุลบานลูนเนิ่นจ้า เขาเก็บใส่ส้าถ้าขวัญมาชม สิลาบานยากกุหลาบกาหลง ดอกจ๋ำปาดงเก็บใส่ซ้อม  สัปปะของหอมเกสรดอกไม้

๘.ของกิ๋นสัปปะลูกส้มของหวาน ข้าวแจ่ข้าวจานน้ำตาลน้ำอ้อย ของขบของกิ๋นมีนี้เรียบร้อย  ข้าวนมน้ำอ้อยใส่แผวงาดำ ตั้งข้าวหนมจั้นสีออนชอนปั่ง หมากเมี้ยงยาควันสุราไข่ต้ม ตั้งข้าวหนมวง ข้าวต้มมะป้าว

๙.บายศรีพร้อมคบกำหนดรายการ เจิญป่ออาจารย์เข้ามาร่วมห้อง เฮียกฮ้องเอาขวัญฮื้อใดมาพร้อม ไปอยู่แห่งห้องติดสะหนใด อยู่ดงอยู่ป่าต่าน้ำตางไกล หรือว่าใดไปภูดอยฮ่อมห้วย หื้อมาโวย ๆ อย่าได้ยกจ้า

๑๐.หรืออยู่ในน้ำในดินหินผา ป๋อมอยู่ป่าคาดงหนาในห้วย ได้ไปอาศัยน้ำไหลหลิ่งจ้วย ขออาจารย์จ่วยเฮียกอ้องคืนมา หลอนอยู่ในน้ำไปเป็นเปื่อนปลา หลอนอยู่ในนาไปเป็นเปื่อนข้าวขอฮื้อกลับมาเวลาเจ้า ๆ

๑๑.หรืออยู่ในป่าล่าเล่นต๋ามฐาน ไปคบนายพานเตียวตางป่ากว้าง หรือไปปล๋อมเสือกระทิงแรดจ้าง หักไม้ไขว้ขวางตางตอย หรืออยู่ป่าไม้ป่าหญ้าเป็นผอย ปล๋อมผีต๋ามอยเกาะกิ่งใบห้อย มันจ่างฮ้องวอย ๆ เมื่อดึกเตี่ยงฟ้า

๑๒.อย่าอยู่ดงตั๋นดอยจันมืดเส้าเป็นเปื่อนนกเก้ามันจ่างเล่าเอาขวัญ ฝนตกฝนฮำปิดปังบ่อได้ สามสิบสองขวัญแห่งองค์ท่านไท้ ขอกับรีบได้เร็วปัน อย่าหลงหมู่นกแขกเต้าเขาขันและนกยุงคำจ่างปาฟ้อนเล่น เมื่อต๋าวันเย็นลงไปม้อย ๆ

๑๓.อย่าไปอยู่ย่านน้ำแม่กว้างวังใส มันจ่างปาไหลลงไปล่องใต้ เมื่อน้ำนองแดงเน้อเจ้าท่านไท้จะได้ตุ๊กใจ๋ยามเมื่อบ่ายลูน ฮื้อได้ปิ๊กว้ายอย่าใดสับสน ขอมีหน้าบุญจักจุ๋งมาได้ ของกิ๋นอันใดมีไว้พร้ำพร้อม

๑๔.อาจารย์เฮียกอ้องสามสิบสองขวัญ เข้ามาเร็วปันเต๊อะขวัญเป็นเจ้า ผานอกผานใจคนแก่คนเฒ้าได้มานั่งเฝ้าอยู่เหิงเมินนาน แม่ป้าแม่อุ้ยพร้อมตั้งลูกหลาน ผ่องก็เดินตางมาไกลบ่อใกล้ ตี่เข้ามาในพิธีตี่นี้

๑๕.สาบสิบสองขวัญได้ไปหลงเขตอยู่ต่างประเทศเมืองฮ้อเมืองแก๋ว หรือไปหลงแนวต่างเมืองต่างห้อง อากาศกลางหาวเดือนดาวแดดต้องห่างไกลจากห้องเมืองคน ขวัญต๋าขวัญกิ้ว ขวัญล่างคิงกลม ขวัญผานานมสองดวงสองเต้าขอฮื้อกลับมาเวลาเจ้า ๆ

๑๖.ขวัญอย่าได้ไปนอนในป่ากว้าง หมอกเหมอน้ำค้างตกลงสุ่ย ๆ นกจุกจะรุยฮ้องอยู่ในห้วย อย่าหลงเรื่องราวฮุ้งคาวกินกล้วย และผีเสื้อห้วยจ่างจุ๊กินคน  หื้อใด้ปิกว้ายกับหน้าตั๋วตน เข้ามาเมืองคนมนุษย์ลุ่มใต้ อยู่ม่วนเย็นใจตี๋ใต้ลุ่มฟ้า

๑๗.ขวัญเจ้ามาแล้ว รับประทานอาหาร เจิญป่ออาจารย์ผู้เป็นแก่เฒ้า ปัดเคราะห์ปัดนามไปเหียเจ้า ๆ หื้อหายโศกเศร้ากังวล เคราะห์สับปะเคราะห์ในกายาตน ขอฮื้อเวทมนต์อาจารย์ท่านเจ้า กล้าแข็งแรงเอาชนะพาบแป้

๑๘.จะเลี้ยงฮื้อเหลือจะเกื่อหื้อกุ้ม ลูกหลานลุ้ม ๆ ป้อนจิ้นป้อนปลา เลี้ยงแผ่วสุราและก๋าไก่ต้ม ของกินตั้งหลายมากมายเหลือล้น ของหวานของส้มหลายอย่างหลายอัน จะมัดแขนไว้หื้อมั้นหื้อขันสามสิบสองขวัญมัดไว้จ๋นได้ มัดติดมัดตั่ง สาระนังมัดไว้

๑๙.ผ้าเส้นขาวใสเหลือไหมเหลือด้าย เอามัดจ้างฮ้ายมันก็ฮุ้หน เอามัดแขนคนก็หายป่วยไข้ แม่ธรณีองค์งามหน่อไท้แม่เอาหื้อใจ้โผดผายเมืองคน กั้นมัดแขนแล้วหายความตุ๊กจน ฝูงยักเย็นยนบ่อทนอยู่ใด เหมือนสีกั้นใจดาบแก้วหน่อผ้า

๒๐.ผ้าเส้นนี้หนาดีเหลือขนาด นาคกะบ้วงบาดฝากไว้มัดแขน มีฤทธิแลงสะกั่นเก่งกล้า โพยภัยตั้งหลายกั่นได้ทุกท่า ตึงจะสมหน้าอยู่ดีมีชัย มีโจคมีลาภ

บ่อผิดผวนแผ มีคนดูแลมุดตู่ต๋าหน้า หอเฮียนคาวาจุ่มเย็นแต้ ๆ


แบ่งปันเนื้อเพลงจาก อ. ศันสนีย์ อินสาร ผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิปัญญาล้านนา