หนึ่งในสุดยอดอาหารที่ไม่ต้องผ่านการแปรรูปและสามารถรับประทานได้เลย คือ ผลไม้ที่หาซื้อได้ง่าย ๆ อย่างกล้วย (Banana) แต่กว่าจะมาเป็นผลไม้ในมือของคุณที่พร้อมรับประทาน มันมีเรื่องราวที่น่าสนใจและไม่ได้มาง่าย ๆ เลย

กล้วยสามารถปลูกได้ในพื้นที่เขตร้อนชื้นใกล้เส้นศูนย์สูตร มีหลากหลายสายพันธุ์ แต่ที่ยอดนิยมที่สุดในโลกคือกล้วยหอม อันที่จริงฝรั่งไม่ได้เรียกแยกสายพันธุ์กล้วยเหมือนกับคนไทยเรียกกัน เขาไม่ได้มีกล้วยหักมุก กล้วยไข่ กล้วยน้ำว้า และอื่น ๆ อีกมากมาย แต่กล้วยที่เรารู้จัก เห็น และกินกันอยู่ทุกวันนี้ไม่ได้เกิดขึ้นมาเองตามธรรมชาติ แต่มันผ่านการปรับปรุงให้มีขนาด รส และสารอาหารที่เป็นเลิศมาแล้วทั้งสิ้น

"เรื่องกล้วย ๆ" แปลความหมายโดยนัยในภาษาไทยก็แปลว่าเรื่อง ๆ ง่าย ๆ ส่วน "Banana" ก็เป็นคำแสลงแปลได้ว่า บ้าบอ หรือเพี้ยน อันที่จริงแม้ความหมายโดยนัยหรือแสลงในภาษาต่าง ๆ อาจจะไม่ได้ตรงกัน เนื่องจากวัฒนธรรมที่แตกต่าง แต่มันแสดงให้เห็นว่ากล้วยอยู่กับอารยธรรมของเรามานานมากกว่าที่เราคิด เรียกได้ว่าเป็นผลไม้ดึกดำบรรพ์ที่เรากินกันมานานแล้ว และแม้ปัจจุบันกล้วยจะเป็นหนึ่งในเมนูอาหารซึ่งเป็นที่นิยมในหมู่ผู้ที่ต้องการควบคุมน้ำหนัก มันกลับให้สารอาหารที่จำเป็นอย่างพอดีสำหรับแต่ละคน

กล้วยมีทั้งเบต้าแคโรทีน น้ำตาลซูโครส ฟรุกโตส และกลูโคส วิตามินบี 1 บี 2 และอื่น ๆ รวมถึงโปแทสเซียม ซึ่งจำเป็นต่อการออกกำลังกายหรือนักกีฬา และยังมีเส้นใยและกากอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อลำไส้ กล้วยไข่ 50 กรัม ให้พลังงานถึงเกือบ 60 กิโลแคลอรี ซึ่งเทียบเท่าน้ำตาล 2.2 ช้อนชา ในขณะที่กล้วยหอมหนึ่งผล ประมาณ 120 กรัม ให้พลังงานถึง 105 กิโลแคลอรี อันที่จริงกล้วยหอม 2 ผลก็ให้พลังงานเพียงพอต่อการออกกำลังกายนาน 90 นาทีแล้ว จึงไม่แปลกใจที่มีการเตรียมกล้วยหอมเป็นอาหาร เพื่อเพิ่มพลังงานในระหว่างการแข่งขันกีฬาที่ใช้เวลานานอย่างการวิ่งมาราธอนหรือการปีนเขา  

สำหรับในสหรัฐอเมริกาซึ่งมีประชากรกว่า 320 ล้านคนนั้น กล้วยเป็นผลไม้ที่ขายดีที่สุด มากกว่าส้มและแอปเปิ้ลรวมกัน นอกจากนั้นยังเป็นสินค้าที่ขายดีที่สุดใน Super market อย่าง Walmart อีกด้วย มันขายดีกว่าน้ำอัดลมและขนมขบเคี้ยวอื่น ๆ และอย่างที่กล่าวไปข้างต้น มันไม่ใช่ผลผลิตจากพระเจ้าหรือธรรมชาติ แต่เป็นการคัดสรรปั้นแต่งโดยน้ำมือคน

แม้ว่าโลกนี้จะเต็มไปด้วยต้นกล้วยจำนวนมาก หลากหลายสายพันธุ์ แต่ก็ไม่ใช่ทุกต้นทุกพันธุ์จะออกลูกเป็นเครือมากพอที่จะกินได้ บ้างก็เป็นต้นที่มีลูกเล็ก แต่มีใบสีสดเรียงตัวสวย คนส่วนใหญ่ก็นำมาปลูกเป็นไม้ประดับ บ้างก็มีผลแต่รสชาติไม่ถูกปากหรือมีเมล็ดทำให้ลำบากในการกิน อันที่จริงกล้วยที่เรากินกันนั้นก็มีเมล็ด แต่สายพันธุ์ที่เรากินได้รับการปรับปรุงพันธุ์จนเมล็ดมันกลายเป็นจุดดำเล็ก ๆ และสามารถกินลงไปได้เลย และมันไม่ใช่เมล็ดที่สามารถจะนำไปขยายพันธุ์ต่อได้ เรียกได้ว่ากล้วยที่เราปลูกกันตอนนี้เป็นสายพันธุ์ที่เป็นหมัน และนั่นแปลว่ากล้วยทุกผลที่คุณกินอยู่ในตอนนี้ เป็นกล้วยโคลนนิ่ง พวกมันมียีนส์เหมือนกันหมด และเพราะว่ากล้วยที่เรากินอยู่ไม่มีความหลากหลายทางสายพันธุ์อีกต่อไป แปลว่าหากมีโรคที่รุนแรงเกิดขึ้นกับกล้วยสายพันธุ์ที่เรากินอยู่ในตอนนี้และทำลายสายพันธุ์นี้ไป เราก็อาจจะไม่มีกล้วยให้กินอีกเลย จนกว่าเราจะเพาะพันธุ์หรือเรียกให้ชัดเจนว่า ตัดแต่งพันธุกรรมกล้วย ที่เราต้องการขึ้นมาใหม่ได้ อย่างไรก็ดี ประเทศไทยและอีกหลายประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของกล้วยหลากหลายสายพันธุ์ก็ยังจะพออยู่รอดต่อไปได้ หากเราไม่มีกล้วยหอม เราก็ยังมีกล้วยหักมุก กล้วยเล็บมือนาง กล้วยน้ำว้า กล้วยไข่ และอีกหลายสายพันธุ์ให้เลือกกินกัน

ถ้าหากเปลือกของกล้วยมีจุดดำ หรือเปลือกเริ่มเปลี่ยนสีเป็นสีน้ำตาล มันอาจจะไม่ได้แปลว่าเน่าเสียจนต้องทิ้ง หากคุณปอกเปลือกกล้วยออก เนื้อข้างในก็ยังกินได้อยู่ และการศึกษาก็ระบุว่ากล้วยที่สุกจนเปลือกเป็นสีน้ำตาลหรือเป็นสีเข้มจนเกือบดำจะมีสารต้านอนุมูลอิสระและช่วยต่อต้านมะเร็งมากกว่ากล้วยที่ยังดิบ หรือเปลือกเป็นสีเหลืองทอง ยังมีข้อมูลอีกมากมายเกี่ยวกับกล้วยที่ทำให้เรื่องกล้วยไม่ใช่เรื่องกล้วย ๆ อีกต่อไป เพราะแม้แต่เรื่องกล้วยยังเกี่ยวข้องกับห้องทดลองและการตัดต่อพันธุวิศวกรรม กว่าจะมาเป็นผลิตผลทางการเกษตรที่สวยงามทั้งรูปลักษณ์และรสชาติ ทนต่อโรคภัย รวมถึงสามารถขยายพันธุ์ได้ดี และนี่อาจจะเป็นเหตุผลให้ทุกครั้งที่หยิบเงินจ่ายออกไปเพื่อซื้อกล้วยซักหวีหนึ่ง หรือซักผลหนึ่ง มันมีเรื่องราวมากมายกว่าจะได้มาเป็นกล้วยที่คุณกินอยู่